غزل شماره 467 حافظ

زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
گر چه ماه رمضان است بیاور جامی

روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامی

روزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل
صحبتش موهبتی دان و شدن انعامی

مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد
که نهاده‌ست به هر مجلس وعظی دامی

گله از زاهد بدخو نکنم رسم این است
که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامی

یار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

آن حریفی که شب و روز می صاف کشد
بود آیا که کند یاد ز دردآشامی

حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی

تفسیر :

انشالله در آینده نزدیک این سختی های آزاردهنده تمام می شود و روزگار خوش فرا می رسد. در شرایط بد زندگی صبر پیشه کنید و هرکسی را به عنوان مشاور انتخاب نکنید که ممکن است باعث دور شدن شما از راه درست شود.

افراد فریبکار و ریاکاری اطراف شما هستند که باید حواستان به آن ها باشد، از کبر و غرور برحذر بوده و هنگام تصمیم گیری با عقل و درایت عمل کنید.