غزل شماره 86 حافظ

ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
کار چراغ خلوتیان باز درگرفت

آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت
وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت

آن عشوه داد عشق که مفتی ز ره برفت
وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت

زنهار از آن عبارت شیرین دلفریب
گویی که پسته تو سخن در شکر گرفت

بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود
عیسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت

هر سروقد که بر مه و خور حسن می‌فروخت
چون تو درآمدی پی کاری دگر گرفت

زین قصه هفت گنبد افلاک پرصداست
کوته نظر ببین که سخن مختصر گرفت

حافظ تو این سخن ز که آموختی که بخت
تعویذ کرد شعر تو را و به زر گرفت

تفسیر :

مژده باد بر شما که به زودی به وصال یار رسیده و اوضاع تان سر و سامان خواهد گرفت. به لطف خداوند دشمنان شما از سر راهتان کنار رفته و تلاش و کوشش تان به ثمر نشسته است.

ازدواج موفقی خواهید داشت و روزگار خوشی در انتظارتان است. به مسیرتان ادامه دهید که نتیجه ای جز پیروزی و موفقیت نخواهد داشت. این جواب دعاهایی است که به درگاه حق تعالی داشته اید.