حکایت زندگی مرد فسادناپذیر در محله قدیمی پایتخت

بازارچه کلعباسعلی در دوره ناصرالدین شاه یکی از معابر معمولی و بی‌سروصدای تهران بود اما وقتی کربلایی عباسعلی گمرک‌چی، وزیر گمرکات دوره ناصری به این محل کوچ کرد، آرام آرام نام این محله سر زبان‌ها افتاد.

به گزارش همشهری آنلاین، عباسعلی گمرک‌چی را که مردی سختگیر و فسادناپذیر بود، باید یکی از مشهورترین افرادی بدانیم که روزگاری حوالی امیریه زندگی می‌کرد و یک بنای تاریخی به نام او در همین محله ثبت شده است. در باره وزیر گمرکات ناصرالدین شاه که بین مردم کوچه و بازار با لقب کلعباسعلی شناخته می‌شد روایت‌های مختلفی ذکر شده است.

نقل است که او فرد معتقدی بود و برای اینکه جلو فساد را بگیرد شخصاً به میدان گمرک تهران می‌رفت و حق گمرک دولت را از واردکننده‌ها و تاجران تهرانی دریافت می‌کرد. نصرالله حدادی، تهران‌پژوه، در باره زندگی وزیر گمرکات ناصرالدین شاه در امیریه می‌گوید: «کلعباسعلی گمرک‌چی دو خصلت اخلاقی و رفتاری داشت و مردم کوچه و بازار می‌دانستند که او فردی خنده‌رو و در عین حال، سختگیر و فسادناپذیر است. همین دو خصلت از کربلایی عباسعلی گمرک‌چی فردی مشهور ساخت تا جایی که یکی از مهم‌ترین معابر تهران در آن سال‌ها را به نامش زدند.»

کلعباسعلی یکی از مهم‌ترین مناصب عصر ناصری را در اختیار داشت، اما هرگز گزارشی از تخلف او به دربار ناصرالدین شاه نرسید و به همین دلیل بین مردم تهران فردی معتبر، قابل‌اعتماد و البته محبوب بود. کلعباسعلی گمرک‌چی را باید در زمره افراد مشهوری قرار داد که در امیریه زندگی می‌کرد و با گذشت بیش از یک قرن هنوز بازارچه کوچک و مهجور انتهای خیابان وحدت اسلامی را با نام او می‌شناسند.

حدادی در باره یادگارهای کلعباسعلی در امیریه می‌گوید: «خانه وزیر گمرکات ناصرالدین شاه در نزدیکی زورخانه تاریخی شیرافکن بود. خیلی‌ها سقاخانه ۱۳۰ ساله‌ای را که به‌عنوان قدیمی‌ترین سقاخانه تهران شناخته می‌شود، یادگار کلعباسعلی گمرک‌چی می‌دانند و به همین دلیل نام او هنوز روی این سقاخانه است.» کلعباسعلی انسان خداباور و مؤمن بود و خیلی‌ها بر این باورند که سنگ‌بنای تکیه عباسعلی و امامزاده سید اسماعیل در حول و حوش چهارراه سیروس را هم او گذاشته است.

ورق زدن تاریخ در میدان بهارستان

بیشتر بخوانید:

عکس‌ تاریخی از تهران قدیم

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر