.png "عصر ایران")
۱۵ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۵ آذر ۱۴۰۴ - ۱۱:۴۵
افتتاح مرکز مدیرت ارتباط با شهروندان سازمان ثبت احوال کشور با شماره ۱۵۱۰ (فیلم) ورود آدمهای خوب ممنوع!
عصبانیام از این فوتبالی که عزیزان ساختهاند. از تیم ملیای که کاپیتانش بازیکن بیباشگاه است. از لیگی که هیچ جذابیتی ندارد؛ شاید تهِ جذابیتش همان نمکپاشیهای گاهبهگاه بیرانوند باشد.
عصر ایران ؛ علی خیرآبادی - صبح اینستاگرام را باز میکنم و با ویدیویی روبهرو میشوم که در آن محمدحسین میثاقی از خوب بودن وحید هاشمیان حرف میزند. انگار هر دو میدانند اینجا، جایی برای آدمهای خوب نیست.
افسوس میخورم برای تمام پانزدهـشانزده سالی که فوتبال ایران را دنبال کردم. شاید همین است که دیگر حتی ما که با این فوتبال بزرگ شدیم، هم اعصاب دیدنش را نداریم؛ چه برسد به مردم عادی.
اسکرول میکنم و به پادکست فوتبال ۳۶۰ میرسم. مجتبی هاشمی گلایه میکند از حضور امیر قلعهنویی. میگوید تیمی که حالا اینقدر بین مردم منفور شده، روزی امیدشان بود. روزی خیابانها برای دیدن بازیهایش خلوت میشد. اما حالا انگار مردم با تیم قلعهنویی قهر کردهاند. با بغضی در گلو میگوید: «کاش قلعهنویی برود.»
من دوباره اسکرول میکنم. به نظرم خود هاشمی هم میداند برای هیچکس مهم نیست. مگر ما قلعهنویی را آوردیم که با خواسته ما برود؟
عصبانیام از این فوتبالی که عزیزان ساختهاند. از تیم ملیای که کاپیتانش بازیکن بیباشگاه است. از لیگی که هیچ جذابیتی ندارد؛ شاید تهِ جذابیتش همان نمکپاشیهای گاهبهگاه بیرانوند باشد.
هیچچیز سر جای خودش نیست. از آن حرف ناصر خان حجازی سالها گذشته، اما هنوز هم در فوتبال ایران هیچ چیز سر جای خودش نیست.
نه اینکه مدافع هاشمیان باشیم و همه تقصیرها را گردن امیر قلعهنویی بیندازیم، نه!
اما نباید کار فوتبال ما به جایی میرسید که مجری، مربی، پادکستر و تماشاگر، همگی به این نتیجه برسیم که در آن امیدی نیست.
در ترس تنهایی فوتبال ایران، چراغی روشن نمانده و هر روز اوضاع خرابتر میشود.
فرقی نمیکند طرفدار مذاکره با غرب باشید یا از آنهایی که باور دارند مشکل از خودمان است؛ حالا دیگر هیچکدامتان یا بهتر بگویم هیچکداممان با این تیم ملی و این فوتبال حال خوبی نداریم. ما از نرسیدنهای پیاپی خستهایم، و در ساختار فعلی هیچ راهی برای برونرفت نمیبینیم.
به قول حامد بهداد، «به دنبال یک معجزهایم»؛ معجزهای که بیاید و این فوتبال را نجات دهد، نقطهی روشنی به ما هدیه کند — از جنس گل به خودی مراکشیها یا از جنس گل قوچاننژاد به کره.
ما بیش از هر زمان دیگری به یک خوشی جمعی نیاز داریم، جایی که همگی با هم بخندیم؛ همان چیزی که سالها تنها فوتبال میتوانست به ما ببخشد و حالا انگار خود فوتبال هم از آن ناتوان شده است.
لینک کوتاه: کپی لینک
بهترین کتابهای موسیقی ۲۰۲۵/ از نقد اسپاتیفای تا زندگینامههای اسطورهای نظریه جنجالی یک فیزیکدان درباره آگاهی و زندگی پس از مرگ چرا در سینمای ایران این همه پول هزینه میشود؟ مناظرۀ دو روحانی/ صدا و سیما فعلا در حاشیه/ شاید منتظر گزارش آمنهسادات ذبیحپور مرگ معمار شهیر فرانک گری، استاد ساختارشکنی و خالق موزه گوگنهایم، در ۹۶ سالگی (فیلم) تفکیک آسان آب از نفت با نانومواد مغناطیسی برگشتپذیر نفت روسیه در تیررس تحریم غرب؛ پایان استفاده از نفتکشهای اروپایی چگونه «عامرخان» با یک مسابقه ، مشکل آب هزاران روستا را حل کرد و میلیون ها نفر را به درآمد رساند؟ / مدیران و سلبریتی های ایرانی یاد بگیرند ترکیه و معاملهای در سایه / S-۴۰۰ قربانی میشود؟ ثبتنام حج تمتع ۱۴۰۵ آغاز شد بیتوجهی وزارت صمت به قانون بودجه؛ خودروهای برقی و هیبریدی همچنان در بنبست این خودروها امروز در تهران جریمه میشوند/ مبلغ جریمه کلینیک نیشینا ؛ عجیب ترین ساختمان دندانپزشکی در جهان! (+تصاویر) مینیجیپ برقی فرانسوی به گواهینامه نیاز ندارد! (+عکس) بازار نقره در حال اوجگیری؛ روند صعودی ادامه دارد ؟