واعظ و شان مديرعاملي

واعظ آشتياني از جمله مديراني بود كه از خارج فوتبال پا به گود فوتبال نهاد اما حضورش در اين وادي ديري نپاييد.

 آشتياني كه سال قبل با امير قلعه نوعي استقلال را قهرمان ليگ برتر كرده بود، امسال با مرفاوي ناكام ماند. قضاوت درباره عملكرد واعظ كمي زودهنگام به نظر مي رسد ولي ذكر اين نكته درباره عملكرد اين مدير نه چندان جذاب خالي از لطف نيست كه واعظ شخصيت يك مدير برجسته را نداشت.

او سال قبل با قلعه نوعي قهرمان ليگ برتر شده بود و پس از آن با جناب ژنرال آبشان در يك جو نرفت و از در اختلاف درآمدند. با رفتن قلعه نوعي به سپاهان همه چيز مي توانست تمام شده محسوب شود اما واعظ  اختلاف با قلعه نوعي را با صدور بيانيه هاي غيرضروري و ناموجه، به مرحله جدال رساند.

 او به جاي اينكه بر تيم خودش متمركز شود، به حاشيه اي عجيب ( دعوا با قلعه نوعي ) پرداخت. دعواي مدير عامل يك باشگاه با مربي يك باشگاه ديگر، پديده اي  غريب است كه واعظ باب آن را در فوتبال ايران گشود.

 فارغ از آثارنامطلوب اين امر بر تيم استقلال، واعظ با اين كار نشان داد كه با مقوله حفظ شان و شخصيت مدير عامل يك باشگاه بزرگ آشنا نيست. رفتن واعظ از استقلال، قلب هيچ يك از طرفداران اين تيم را به درد نخواهد آورد؛ زيرا تماشاگران استقلال قلعه نوعي را مي خواستند اما واعظ اختلافات شخصي اش با قلعه نوعي را سد راه تحقق خواسته تماشاگران ساخته بود.