11 روز ديگر جام جهاني فوتبال شروع مي شود و خوشبختانه تيم ملي ايران در اين مسابقات حضور ندارد.
چرا خوشبختانه؟ چون كه ما در جام جهاني يك يا حداكثر سه امتيازمي گيريم و بدون ترديد خيلي زود به خانه برمي گرديم. تازه فوتبال ايران با بضاعت كنوني اش، ممكن است با سه باخت، دست از پا درازتر از جام جهاني بازگردد. اما بابت اين سه باخت، ماهها بايد اعصاب مردم خرد شود و باب بحث هاي كليشه اي و بي فايده اي چون " علتناكامي فوتبال ما چيست؟ " و ... گشوده شود.
صدا و سيما تبديل مي شود به محل اشتغال افكار عمومي جامعه ايران به شكست تيم بي كيفيتي كه پيشاپيش شكستش مسجل بوده است. اين به آن ناسزا مي گويد و آن به اين، تا مقصر چيزي پيدا شود كه محتوم بوده است؟ چه چيز؟ شكست ايران در جام جهاني.
حالا از اين گذشته، تيم ملي ايران چه در زمان دايي و چه در زمانقطبي، تيمي بي طراوت و بي كيفيت بود و هنوز هم هست. پس چرا خواهان زشت شدن جام جهاني باشيم؟ فوتبال ايران چيزي بر زيباي هاي جام جهاني اضافه نمي كرد. فقط مي توانست زشتي و بي قوارگي را به اين تورنمنت زيبا و هيجان انگيز هديه كند. پس چه بهتر كه درجام جهاني نيستيم.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر