ناگفته های خواندنی از زبان علی دایی

در تمرین چند روز قبل پرسپولیس وقتی یک فرد شهرستانی سمت علی دایی رفت و از او برای تهیه جهیزیه خواهرش درخواست کمک کرد، پاسخی شنید که خوشحالی بی‌اندازه‌ای را در پی داشت:« ببینید اصلا نمی‌خواهم راجع به این مسائل حرف بزنم. هرکس هر کاری انجام می‌دهد، برای خدایش می‌کند. در طول روز خیلی‌ها سر تمرین می‌آیند تا کمک‌شان کنم. نامه می‌دهند، حرف می‌زنند و...

علی دایی بازیکن و سرمربی پر انتقاد فوتبال کشورمان که تاکنون یکی از پرحاشیه ترین های ورزش محسوب میشده تصمیم گرفته است با کنترل رفتار خود تصمیمات عاقلانه تری بگیرید.
او معتقد است اگر در لحظات حساس خودش را کنترل کند تصمیمات بهتری میگیرد.

به گزارش البرز اینها بخشی از مطالبی است که دایی در گفتگو با تهران امروز بیان کرده است.
او دراین مصاحبه خطاب به کسانیکه نگاهی آمیخته با حسرت به زندگی او دارند، می‌گوید: «شک نکنید که من هم مثل خیلی‌ها به هرچیزی که دوست داشتم نرسیدم اما همیشه برای چیزهایی که خواسته‌ام تلاش کردم و باقی‌اش را به خداوند سپردم. مطمئنا اگر او بخواهد، می‌شود و اگر نخواهد نمی‌شود.»

کمک به نیازمندان

در تمرین چند روز قبل پرسپولیس وقتی یک فرد شهرستانی سمت علی دایی رفت و از او برای تهیه جهیزیه خواهرش درخواست کمک کرد، پاسخی شنید که خوشحالی بی‌اندازه‌ای را در پی داشت:« ببینید اصلا نمی‌خواهم راجع به این مسائل حرف بزنم. هرکس هر کاری انجام می‌دهد، برای خدایش می‌کند. در طول روز خیلی‌ها سر تمرین می‌آیند تا کمک‌شان کنم. نامه می‌دهند، حرف می‌زنند و... اما متاسفانه علی دایی تا یک حدی می‌تواند به نیازمندان کمک کند. گاهی اوقات مشکلات مردم آن‌قدر زیاد است که اگر میلیون‌ها نفر مثل دایی هم دنبال حل مشکلات‌شان باشند بازهم کم است. باور کنید اگر همین الان کل اموال و دارایی‌ام را هم برای این کار بگذارم، نمی‌توانم به نامه‌هایی که فقط طی سه روز به دستم می‌رسد ترتیب اثر بدهم و از این بابت همیشه متاسف بوده‌ام.»

تغییرات رفتاری

«همه باید تغییر کنیم اما درجهت مثبت. ما باید به‌طور مداوم از اشتباهات‌مان درس بگیریم. در مورد من هم مطمئنا همینطوراست. این اواخر تمام تلاشم را می‌کنم که بتوانم در لحظات حساس خودم را کنترل کنم و دیرتر عصبی شوم‌، چون به این نتیجه رسیده‌ام که وقتی خودم را کنترل می‌کنم، راحت‌تر با مسائل برخورد می‌کنم. البته قبلا هم همینطور بودم اما موضوع مهم به آستانه تحملم بر می‌گردد. شاید آستانه تحملم کم بود. یکدفعه فکر کردم و دیدم هرچه دیرتر عصبانی شوم، تصمیمات بهتری می‌گیرم و حالا هم از تغییر رفتارم کاملا راضی‌ام اما شما هم باید همه چیز را بسته به شرایط بسنجید. وقتی آدم بزرگ‌تر می‌شود، گرفتاری‌هایش و دشمنانش هم بزرگ‌تر می‌شوند. زمان دانشجویی همه فکر من این بود که درس بخوانم و کار کنم. آن روزها جوابگوی کسی نبودم اما الان هم باید در فوتبال مدیریت کنم و هم بیرون فوتبال. گاهی اوقات دلم برای آن‌روزها خیلی تنگ می‌شود. من اگر شدم علی دایی، خیلی سختی کشیدم. خیلی مسائل و ناملایمت‌ها را دیدم، پس امکان ندارد گذشته را فراموشی کنم. پدرم همیشه می‌گفت: روزی سقوط می‌کنی که گذشته‌ات را ازیاد ببری. روزی که فکر کردی همه چیز را می‌دانی، آن روز وقت سقوط توست. این حرف او همیشه در گوشم است.»

دایی فوتبال، دایی خانواده

«مطمئنا دایی بیرون فوتبال با دایی داخل فوتبال فرق می‌کند. من به زندگی شخصی‌ام از زاویه دیگری نگاه می‌کنم. خوشبختانه دوستانم می‌دانند که بیرون فوتبال چه شخصیتی دارم. فوتبال گاهی اوقات آدم را پرخاشگر می‌کند اما در مجموع خدا را شکر می‌کنم که دوستان خوبی دارم. کسانی که همیشه در سختی‌ها کنارم بوده‌اند اما اگر بخواهم از یک نفر نام ببرم، قطعا می‌توانم بگویم که بهترین مشاورم در زندگی همسرم است.»

اسطوره‌های من

«در زمان جوانی‌ام حمید علیدوستی برایم شخصیت ویژه‌ای بود وبازی‌هایش را با دقت تماشا می‌کردم. در میان مربیانم هم دو نفر هستند که خیلی به گردن من حق دارند و اسطوره‌های من هستند. اول آقای جابر نعمتی است که در اردبیل خیلی روی من کار کرد و نفر دوم هم آقای ناصر حجازی است که هیچ‌وقت فراموششان نمی‌کنم.»