از چاق ها دوری کنید

محققان علوم پزشکی در امریکا اعلام کردند دوستان چاق، گزینه های خوبی برای دوستی نیستند.

به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از خبرگزاری یونایتدپرس، محققان با بررسی جدید خود دریافتند که داشتن چهار دوست چاق، احتمال چاقی را برای فرد دو برابر می کند.

براساس این گزارش ، ‌هر قدر شمار دوستان چاق یک نفر بیشتر باشد احتمال چاقی و دیگر بیماری های مرتبط نیز در آن فرد بیشتر می شود.

چاقی به بیماری گفته می شود که در آن مقدار زیادی چربی در بدن ذخیره شده باشد.

زمانی که مقدار کالری دریافت شده بیشتر از کالری مصرف شده باشد ، چاقی نتیجه می شود.

عوامل موثر در ایجاد چاقی شامل عوامل ارثی ، پرخوری ، تغییر سوخت و ساز بافت چربی ، کاهش تولید گرما ( یعنی فرآیندی که در آن چربی تولید انرژی می کند ) ، کاهش فعالیت جسمی بدون کاهش مقدار غذای دریافتی و برخی از داروهاست.

افزایش چربی شکم به طور مستقل با خطر ابتلا به بیماری قلبی را ارتباط دارد.

ذخیره اصلی انرژی بدن، چربی است.

اگر انرژی دریافتی بیش از انرژی ای باشد که به مصرف می رسد، افزایش بافت چربی، گریزناپذیر خواهد بود.

بنابراین بر وزن بدن افزوده می شود.

از آنجایی که مصرف انرژی با وزن بدن متناسب است، افزایش وزن، افزایش مصرف انرژی را همراه دارد.

بنابراین با افزایش انرژی دریافتی، میزان مصرف انرژی هم بالا می رود و در نتیجه وزن بدن ثابت می ماند.

برخی بیماران از افزایش پیشرونده وزن شکایت می کنند، حال آنکه مقدار غذای دریافتی آنها افزایش نیافته است.

باید گفت که چنین وضعیتی کاملاً امکان پذیر است.

درست است که مقدار انرژی دریافت شده افزایشی نداشته است، اما در مقابل، مقدار انرژی مصرف شده به دلیل کاهش فعالیت جسمی کاهش یافته است.

از این رو افزایش وزن حاصل می شود.

کاهش پیشرونده توده عضلانی بدن که با افزایش سن روی می دهد، امری اجتناب ناپذیر است.

در عین حال به دلیل کاهش توانایی بدن در سوزاندن چربی ها، وزن افزایش می یابد.

در این حالت اگر مقدار کالری دریافتی به میزان قبلی باقی بماند، به ناچار افزایش وزن خواهیم داشت که بیشتر از چربی تشکیل شده است.

بنابراین تولید انرژی کاهش می یابد و برای جبران انرژی از دست رفته نیاز به دریافت مقدار بیشتری ماده غذایی خواهد بود.

پس توده عضلانی به شکل پیشرونده ای کاهش یافته و توده چربی افزایش می یابد.

در افرادی که وزن بدن آنها مساوی است، میزان کالری مصرفی غذایی متفاوت است و افرادی که به میزان مساوی کالری مصرف می کنند، ممکن است وزن های متفاوتی داشته باشند. یک فرد بسیار سنگین وزن می تواند کالری غذایی بسیار کمتری نسبت به فرد بسیار سبک تر مصرف کند و برعکس.

برخی از خانواده ها مستعد ابتلا به چاقی هستند. این امر دخالت عوامل ژنتیک را در ایجاد چاقی نشان می دهد.

سازوکاری که از طریق آن عوامل ژنتیک بر افزایش وزن اثر می گذارند، شامل موارد زیر است: کاهش انرژی تولید شده از غذا، کاهش سرعت سوخت وساز بدن، کاهش کارکرد تیروئید، کاهش فعالیت آنزیم لیپوپروتئین لیپاز، دمای پایین تر بدن و کاهش مقدار چربی قهوه ای بدن که از نظر سوخت وساز فعال است.

همچنین ممکن است رژیم غذایی متداول در میان یک خانواده و شیوه زندگی آنها در ایجاد چاقی نقش داشته باشد.

جدا کردن این عوامل از عوامل ژنتیک غالباً دشوار است.

با این همه، علم، نقش ژن ها را در ایجاد چاقی نشان داده است.

منظور از روش زندگی، رفتارهایی است که نوع غذا را تعیین می کنند.

تمایل به خوردن غذاهای بسیار چرب و خوراک حاضری بیش از غذای تازه منجر به چاقی می شود.

اگر چه نمی توان ساختار ژنتیک را عوض کرد ولی می توان عادات غذایی را تغییر داد.