14 گزينه برای يك صندلی در پاسداران

گفته می‌شود محمدرضا عارف گزینه پیشنهادی اعضای هیات موسس برای ریاست دانشگاه آزاد است اما نزديكانش اين خبر را رد يا تاييد نكردند و به اين جمله بسنده كردند كه بگذاريد زمان بگذرد تا صحت و سقم اين خبر مشخص شود.

به گزارش فردا بحث تغيير رئيس دانشگاه آزاد در اين ايام موضوعی جديد نيست و هر از چند گاهی از نامی به عنوان جانشين عبدالله جاسبی در اتاق رياست دانشگاه آزاد اسلامی یاد می‌شود.

 اين ماجرا اگر چه تا پيش از اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد به‌طور هر از چند گاهی شنيده می‌شد اما پس از اصلاح اساسنامه و تعيين هيات رئيسه جديد اين دانشگاه، كمتر زمانی است كه در آستانه برگزاری جلسات ماهانه، در مورد جانشين جاسبی بحثی به ميان نيايد و البته هيچگاه هم اين جلسات منجر به معرفی رئيس جديد نمی‌شود.

مشهورترين نام‌ها

تاكنون از افراد زيادی برای تصدی كرسی‌ای كه از سال 68 به جاسبی 66 ساله تعلق داشت، نام برده شده است. آنچه ماه‌هاست كه قطعی به نظر می‌رسد عزم راسخ هيات رئيسه دانشگاه آزاد برای تغيير جاسبی است و در هر تغييری كه قرار است با حضور حاميان دولت انجام شود، نبايد از گزينه علم و صنعتی‌ها به راحتی چشم‌پوشی كرد.

فرهاد دانشجو كه در تيرماه از رياست دانشگاه تربيت مدرس استعفا داده بود، اولين گزينه‌ای بود كه در هشتم تيرماه به عنوان جانشين جاسبی در رسانه‌ها مطرح شد البته دانشجو تا مدت‌ها قبول اين مسئوليت را رد يا تاييد نكرد تا اينكه به مرور زمان بحث جلوس او بر كرسی جاسبی به فراموشی سپرده شد. دانشجو اكنون علاوه بر عضويت در شورای عالی انقلاب فرهنگی، به عضويت هيات امنای دانشگاه آزاد در آمده است. دانشجو پس از قطعی شدن عدم حضورش در اتاق رياست دانشگاه آزاد اسلامی در همان تيرماه از سه وزير دولت نهم به عنوان گزينه‌های احتمالی برای تصدی رياست دانشگاه آزاد اسلامی نام برد.

سلیمانی، علی احمدی و لنکرانی سه گزینه‌ای بودند که دانشجو از آنها نام برد. از اين سه نفر، دو تن يعنی علی احمدی و سليمانی از افراد محبوب دولت نهم بودند كه خودشان پذيرای مسئوليت‌های جديد در دولت دهم نشدند و علی‌احمدی‌ هم در پذيرش مسئوليت‌های جديد در دولت دهم ناكام مانده بود. به هر ترتيب نام اين سه گزينه هم پس از مدتی از ليست گزينه‌های احتمالی رياست دانشگاه آزاد محو شد.

شجاعی‌فرد، میرزاده، ولایتی سه گزينه بعدی بودند كه پس از مدتی نام آنها برای رياست دانشگاه آزاد اسلامی مطرح شد. شجاعی‌فرد كه استاد دانشگاه علم و صنعت است، در تيرماه سال جاری به عضويت هيات امنای دانشگاه آزاد در آمد و از بدو عضويت در اين هيات، بارها در مورد وضعيت كمی و كيفی آن به اظهارنظر پرداخت اما جانشينی او بر صندلی جاسبی چندان مورد توجه قرار نگرفت و حمايتی از اين تغيير مشاهده نشد.

 نزديكی ويژه او به لايه‌های حامی احمد‌ی‌نژاد و فقدان سابقه موثر و برجسته اجرايی در سال‌های اخير، از مواردی بود كه شانس شجاعی‌فر را برای تصدی اين سمت به شدت كاهش داد لذا او هم به جمع ساير گزينه‌های فراموش شده پيوست. غلامحسين الهام و فرهاد رهبر هم از گزينه‌های بعدی بودند كه برای تصدی كرسی رياست دانشگاه آزاد از آنها نام برده شد. البته هر دو اين افراد رياست خود بر اين دانشگاه را رد كردند و تمايلی برای جلوس بر كرسی جاسبی از خود نشان ندادند.

سه چهره نامدار

به گزارش تهران امروز غلامعلی حدادعادل و پرويز داوودی هم نام‌شان در مقطعی به عنوان گزينه‌های پذيرش رياست دانشگاه آزاد مطرح شد كه البته اينان هم پس از مدتی به فراموشی سپرده شدند. علی‌اكبر ولايتی هم از ابتدا مشخص بود اين مسئوليت را نخواهد پذيرفت چرا كه كرسی مشاورت مقام معظم رهبری به او فرصت و اجازه پذيرش رياست دانشگاه آزاد اسلامی را نمی‌داد بنابراين اين گزينه هم آنچنان مورد بررسی قرار نگرفت.

مردان صاحب شانس

شايد از ميان اسامی كه تاكنون مطرح شده است حميد ميرزاده از ديد برخی تنها فرد حائز شانس برای تصدی كرسی جاسبی بود. ميرزاده كه عضو باسابقه هيات امنای دانشگاه آزاد اسلامی است، از افراد نزديك به هاشمی رفسنجانی و مديران او در دانشگاه آزاد اسلامی محسوب می‌شود. او استاندار كرمان بوده و رياست سازمان برنامه و بودجه در دولت دوم هاشمی را هم بر عهده داشت.

اعضای هيات رئيسه دانشگاه آزاد اسلامی به دليل ويژگی ميرزاده در دوری از سياست، نظر مثبتی بر وی برای تصدی رياست دانشگاه آزاد اسلامی داشتند اما از آنجا كه هنوز جلسه رسمی برای انتخاب رئيس دانشگاه آزاد برگزار نشده است، جلوس احتمالی ميرزاده بر كرسی رياست دانشگاه هم در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته و تنها موضوعی كه عيان است اقبال بيشتر ميرزاده نسبت به ساير گزينه‌های احتمالی است.

عارف کیست؟

اكنون كه بار ديگر در آستانه برگزاری نشست هيات رئيسه دانشگاه آزاد اسلامی نام مردی متفاوت از گزينه‌های قبلی مطرح شد و او كسی نبود به غير از محمدرضا عارف، معاون اول دولت هشتم، مرد ميانه‌رو عرصه سياست البته با دانشگاه بيگانه نيست و مناصب آكادميك او با فعاليت‌های سياسی‌اش برابری می‌كند. در سال 59 و 60 معاون شركت مخابرات شد و پس از آن سرپرستی اين شركت را عهده‌دار شد.

 در سال 61 از مخابرات خداحافظی كرد و به عرصه آكادميك بازگشت و به اتاق معاونت دانشجويی وزارت فرهنگ وآموزش عالی رفت. همانند رويه‌ای كه از سال 59 در پيش گرفته بود بيش از يك‌سال در اين منصب باقی نماند به معاونت ديگری يعنی معاونت آموزشی رفت و همزمان عهده‌دار قائم مقامی وزارت فرهنگ و آموزش عالی شد. تا سال 69 تا 76 كه دوران رياست‌جمهوری هاشمی رفسنجانی بود كماكان در وزارت فرهنگ و آموزش عالی باقی ماند و بر كرسی قائم مقامی تكيه زد.

در سال 73 همزمان با قائم مقامی وزارت فرهنگ و آموزش عالی، رياست دانشگاه تهران را پذيرفت. در سال 76 كه دوران رياست‌جمهوری خاتمی بود به عنوان وزير پست و تلگراف و تلفن به اين وزارتخانه رفت و تا سال 79 در آنجا ماند. از سال 79 تا 80 رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور شد و با شروع دور دوم رياست‌جمهوری خاتمی، سمت جديدی را پذيرفت كه تا پيش از اين جايگاه حسن حبيبی بود و به عنوان معاون اول خاتمی به كار خود ادامه داد.

يك كرسی پرحاشيه

در حاشيه تمام اين احتمالات كه شايد در تاريخ ايران بی‌نظير باشد، يعنی معرفی 14 چهره برای تصاحب يك صندلی، صاحب 21 ساله اين كرسی هم ديگر تمايلی برای دارا بودن كرسی قهوه‌ای رنگ خيابان پاسداران از خود نشان نمی‌دهد. او در سال گذشته به‌رغم اينكه به حضور جوانان در دانشگاه تحت مديريتش تاكيد می‌كرد اما در كنار آن يادآور می‌شد كه حضور جوانان به معنای ترك رياست از جانب او نيست.

 يكسال بعد او جمله‌ای در نقض اظهارات سال 88 خود داشت و اينگونه عنوان كرد كه ديگر به رياست دانشگاه آزاد تمايلی ندارد. برخی اين تغيير موضع يكساله جاسبی را به دليل افزايش فشارها برای تغيير صاحب كرسی 21 ساله قلمداد می‌كنند اما ظاهراً اين كرسی قهوه‌ای رنگ كماكان وفاداری خود را به جاسبی حفظ كرده است.