آيا ميدانستيد در يك دهه تعداد كامپيوترهاي شخصي در سرتاسر جهان پنج برابر شده و از 105 ميليون دستگاه در سال 1988 به بيش از نيم ميليارد در سال 2002 رسيده است؟.
به دليل افزايش توليد تراشههاي پرقدرتتر، كاهش دستمزدها و كاهش هزينههاي زيست محيطي، قيمت كامپيوترهاي شخصي و تجهيزات جانبي در آمريكا تا سال 1997 به ميزان 81 درصد كاهش يافته است.
بخش سانتاكلارا در كاليفرنيا كه زادگاه صنايع نيمههادي است، دچار بيشترين ميزان زبالههاي سمي در ميان تمام ايالتهاي آمريكا اعلام شده است.
مانيتور يك كامپيوتر معمولي داراي 2 تا 4 كيلوگرم سرب و به همان اندازه فسفر، باريوم و عناصر سمي ديگري همانند كادميوم در تراشههاي مقاوم و نيمههادي و بريليوم در مادربوردها و اتصال دهندههاست. همچنين تشعشعات آغشته به بروم در صفحه مدارها و پوششهاي پلاستيكي در كيسهاست.
محققان دولت آمريكا تخمين زدهاند كه سهچهارم از تمام كامپيوترهايي كه در آمريكا به فروش رسيده، در زيرزمينها و انبار ادارات جاي گرفتهاند. بر اساس محاسبات انجام شده تاكنون حدود 63 ميليون كامپيوتر شخصي تنها در كشور آمريكا از رده خارج شدهاند. تنها در سال 2005 يك كامپيوتر قديميتر در برابر هر كامپيوتر نو در فروشگاههاي آمريكا از رده خارج ميشود.
تنها در كشور استراليا شمار كامپيوترهاي دور ريخته شده در سال 2006 به 6/1 ميليون دستگاه ميرسد و 8/1 ميليون كامپيوتر نيز به جمع 3/5 ميليون رايانه انبار شده افزوده ميشود.
در حدود 50 تا 80 درصد زبالههاي الكترونيك كه بهمنظور بازيافت در آمريكا گردآوري ميشوند به كشورهاي آسيايي عمدتا چين، هند و پاكستان صادر ميشود. اين زبالههاي الكترونيك كه عمدتا گازهاي سمي خطرناكي از خود آزاد ميكنند، عوارض خطرناكي براي سلامتي انسان دارند كه تحريكپذيري و آسيبهاي جدي ريهها و دستگاه تنفسي از جمله اين موارد است.