همشهري آنلاين نوشت:آيا شما هم از افرادي هستيد که داروهايشان را سر موقع نميخورند و نميتوانند نظم زماني برنامه درمانيشان را حفظ کنند.
زياد ناراحت نشويد، شما تنها نيستيد؛ بررسيها نشان ميدهند که بيماران به طور متوسط دستورهاي نحوه مصرف دراوهايشان را تنها در نيمي از موارد رعايت ميکنند- حتي اگر آن دارو براي ادامه حياتشان ضروري باشد!
به همين خاطر اتحاديه اروپا از يک پروژه بينالمللي پشتيباني ميکند که بر اساس يک ابداع جديد در تحويل دارو به بدن قرار دارد- يک سيستم توزيع دارو در بدن که از طريق يک وسيله تعبيهشده در دندان عمل ميکند.
اين سيستم که Intellidrug ناميده مي شود، مقدار معيني از دارو را در فواصل معين از خود آزاد ميکند تا اطمينان حاصل شود که مقدار صحيح دارو در زمان مناسب به بدن بيمار مي رسد.
هم اکنون شرکت سازنده يک وسيلهاي قابل گذاشت وبرداشت را به نام GenNarino توليد کرده است که با تحريک ترشح بزاق از طريق تحريک الکتريکي براي براي درمان عارضه "دهان خشک" به کار ميرود.
پژوهشگران از ايده استفاده از دستگاههاي ميکروالکترونيکي در دهان – به عنوان شکلي از ارتباط نرمافزاري – استفاده کردند و تلاش خود را معطوف ساختن يک دستگاه تحويل دارو به بدن کردند.
در اين سيستم جدlد نرمافزارها چگونگي ورود دارو به بدن را کنترل ميکنند.
Intellidrug مي تواند در آينده جايگزين روش دارويي شيميايي معمول شود که هيچگاه کاملا دقيق نبوده است و به خصوص ممکن است براي درمان بيماري هاي مزمن و اعتياد مفيد باشد.
با قرار دادن اين وسيله در دهان دارو را مي توان از راه بافت پوششي متخلل داخلي گونهها و مخاط دهان به طور مستقيم به درون جريان خون تزريق کرد.
از جمله بيماريهايي که اين وسيله جديد ميتواند به درمان آن کمک کند ديابت است.
بيماران ديابتي براي حفظ ميزان قند خون خود در محدوده طبيعي به تزريق مرتب انسولين نياز دارند.
اين وسيله جديد به بيماران کمک ميکند تا به جاي سوراخکردن مکرر پوست، انسولين را به طور مداوم از طريق پوشش متخلل دهان دريافت کنند.
پوشش داخلي دهان بر خلاف پوست بسيار نفوذپذير است و داروها به راحتي از طريق آن وارد جريان خون ميشوند.
Intellidrug در حال حاضر به اندازه دو دندان معمولي است و شامل يک واحد حاوي پمپ و دريچه، يک ريزپردازنده و باتري و مخزن دارو مي شود.
اين وسيله به کنار دندان به موازات داخل گونه متصل ميشود، اما تلاش پژوهشگران اين است که اجزاي اين سيستم را آنقدر کوچک کنند که بتوان آن را به صورت يک دندان جايگرين در دهان نصب کرد.
اين واحد را براي پرکردن مخزن دارو يا تعويض باتري در صورت نياز ميتوان از جاي خود برداشت.
تا به حال آزمايش اين سيستم بر رو ي حيوانات موفق بوده و قرار است به محض آنکه نمونه اوليه کوچکتر آن ساخته شود – آزمايشهاي باليني بر روي انسانها آغاز شود.
گروه طراح اين وسيله قصد دارند که با استفاده از يک پورت ارتباطي بر روي اين وسيله به کاربران امکان دهند که اين وسيله را با کنترل از راه دور کنترل کنند- و شايد هم بتوان با اتصال اين وسيله از طريق تلفن همراه به پزشک بيمار، تنظيم لازم از لحاظ ميزان دريافت دارو را راز راه دور بوسيله او انجام داد.