افرادي که در قهر ميمانند افرادي هستند که شيوهي مناسب ابراز وجود ، دفاع از خود ، قاطعيت و جرات وزري را ياد نگرفتهاند، نميتوانند هيجانات خود را به خوبي کنترل کنند و مانع از دخالت آنها در تصميمهاي منطقي شان شوند، قدرت چشمپوشي و بخشيدن ديگران را ندارند و يا غرور کاذبي براي خود ايجاد کردهاند و ... .
در وبلاگ "حوض فيروزه" به نشاني http://omidk81.persianblog.com در ادامه ميخوانيد: در هر حال هم خود قهر و هم عواملي که به ايجاد و تداوم آن مربوط ميشوند، استرسزا هستند.
افکار منفي آزار دهنده در حالت قهر شديدا فعال ميشوند. فرد در حال قهر بيشتر از حالتهاي عادي به ويژگيها ، گفتار و رفتار منفي فرد مقابل توجه ميکند، در حالي که در حالت برقراري دوستي اين دسته از افکار بسيار کاهش مييابند.
بر اين اساس قهر و آشتيهاي مداوم آزار دهنده و به هم ريزنده شرايط آرام زندگي هستند که ميتوان روشهاي مناسبتر و ايدهآلتري به جاي آنها جايگزين کرد تا فرد بتواند با جرأت ورزي بيشتري در شرايط استرسزا حاضر شود، بتواند از خود دفاع کند و با حفظ دوستي و صلح به حل مشکل و اختلاف بوجود آمده مبادرت کنند.
چنين روابطي از پايايي بيشتري برخوردار هستند، آرامش فرد را تداوم ميبخشند و از همه مهمتر راه اندازي افکار منفي که بسيار آسيب رسان براي افراد و براي روابط او هستند جلوگيري ميکنند.
فرد بهتر است با کنکاشي در خود ، علت اساسي تمايل با استفاده از ابراز بهتر را در خود پيدا کند و به رفع آن اقدام نمايد. شيوههاي جرات ورزي را ياد بگيرد، شيوههاي کسب آرامش را ياد بگيرد و از بروز افزايش اضطراب و ديگر هيجانات منفي خود جلوگيري کند.
به اين ترتيب سيستم منطقي فرد نيز فعالتر شده و ميتواند استدلال درستي داشته باشد و تصميمهاي درستي اتخاذ کند.
منبع: http://omidk81.persianblog.com