هیچ‌کس از مسببان مرگ 5 هزار تهرانی چیزی نمی‌پرسد

تهران امروز نوشت: تهرانی‌ها امروز را هم در شرایط ناسالم به سر می‌برند تا همچنان مرگ و میر‌ها براثر آلودگی پایتخت‌نشینان را تهدید کند.

«یوسف رشیدی» مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا گفت: «پایتخت‌نشینان در تابستان 90 هوای سالم را تجربه نخواهند کرد». این مسئله باعث می‌شود تا «وحید نوروزی» مدیر عامل ستاد مرکزی معاینه فنی خودروهای تهران و نماینده شهردار تهران در کمیته هماهنگی مواقع اضطرار آلودگی هوای تهران، از مهم‌ترین عامل مرگ و میر تهرانی‌ها اظهار نگرانی کند.

او می‌گوید: تنها راه نجات تهرانی‌ها از آلودگی هوای مرگبار، ورود مجلس و ندادن بودجه به نهادهایی است که در وظیفه خود قصور کرده‌اند. او توضیح می‌دهد:«برای رسیدن به نتیجه باید یک برنامه اجرایی توسط یک ارگان عالی تصویب شود.»

او ارگان عالی را مجلس شورای اسلامی می‌داند. نوروزی اعتقاد دارد که بهارستانی‌ها باید یک برنامه مشخص را برای وزارتخانه‌های درگیر با آلودگی هوا تدوین کنند وهرساله براساس عملکرد و کارنامه آن وزارتخانه به آن بودجه دهند. نوروزی شک ندارد که اگر مجلس در راس کار قرار گیرد و بودجه وزارتخانه‌هایی که از وظیفه خود تخطی می‌کنند پرداخت نکند، همه برنامه‌ها درست و در زمان خود انجام می‌گیرد وچنبره سیاه مرگ دست از سر تهرانی‌ها و 22 استان درگیر با آلودگی‌های ناشی از ریزگردها برمی‌دارد.

او می‌گوید: «برنامه جامع کاهش آلودگی هوا در سال79 نوشته شد.در نهایت هم با این برنامه ظرف 10 سال شوخی کردیم و آخر هم گفتیم کارآمد نیست!» او می‌گوید: «وقتی کسی باعث مرگ کسی می‌شود اعدام می‌شود. اما چرا هیچ‌کس از مسببان مرگ 5 هزار تهرانی نمی‌پرسد چرا وظیفه خود را درست انجام نمی‌دهید؟!»

 آلودگی‌ها سلامت فرزندان مسئولان را هم تهدید می‌کند!

او می‌گوید: «حال مجسم کنید به این درک برسیم که بدانیم هر کدام از ما با عمل نکردن به تعهدات و وظایف خود در موضوع آلودگی هوا مثلا موجب بیماری سرطان یک کودک که اتفاقا او را می شناسیم بشویم. فرض کنید بدانیم که عدم ابلاغ فلان مصوبه موجب مرگ و میر چند نفر مشخص و شناخته شده می شود.فرض کنید بدانیم که با یک تصمیم غلط موجب سرطان ریه فلان فرزند فلان خانواده شویم که کامل آنها را می شناسیم.به نظر شما آیا اینگونه ادامه حیات برای ما ممکن خواهد بود؟»

به گفته نوروزی برخی اوقات فکر می کنیم چون نتیجه اشتباهات مدیریتی و تصمیم های غلط خود را نمی بینیم به ادامه این روند اصرار می کنیم. شاید هم فکر می کنیم بیماری و نتایج وحشتناک آلاینده های شدید هوا به فرزندان ما که کاری ندارند فقط سراغ فرزندان سایر شهروندان می روند و برخی ایام هم می گوییم ما که به تنهایی کاری از دستمان بر نمی آید پس تلاش بی فایده نکنیم و بگذاریم ببینیم چه می شود؟

وقتی وزیر بهداشت هم بیدار می‌شود

مرگ 5 هزار تهرانی درسال گذشته بر اثر آلودگی هوا اعتراض‌های بسیاری را دنبال داشت و افکارعمومی و رسانه‌ها خواستار معرفی عوامل آن شدند. پس از مدت‌ها تکذیب مرگ‌ها براثر آلودگی‌ هوا، «مرضیه وحید دستجردی» وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کرد که در سال 90 تعداد واقعی مرگ‌ها براثر آلودگی را درپایتخت معرفی می‌کند و مسببان آن مورد سوال واقع می‌شوند اما با گذشت نزدیک 4 ماه از سال 90 هنوز خبری از اسناد ومدارکی که دستجردی قرار بود دراختیار مطبوعات بگذارد نیست!

نوروزی می‌گوید: «متولی مبارزه با آلودگی‌ها باید یک سازمان و یک فرد قوی باشد.» یکی از مقصران آلودگی هوا خودروسازان هستند. نوروزی می‌پرسد چطور می‌شود در یک کشور خود سازنده خودرو، استاندارد هم بدهد و یا کیفیت سوخت را پژوهشگاه خود وزارت نفت تایید کند. او می‌گوید:«چرا باید 2 میلیارد بودجه مترو داده نشود تا میلیون‌ها خودرو در خیابان‌های شهر سرازیر شوند و مرگ را برای 12 میلیون تهرانی به ارمغان بیاورند؟»

او تشکیل جلسات کمیته هماهنگی مواقع اضطرار و کمیته اجرایی آلودگی هوای تهران را بی‌نتیجه می‌داند ومی‌گوید:«من در این جلسات شرکت نمی‌کنم.چون هیچ راهکاری از این جلسات بیرون نمی‌آید.»

نوروزی همچنین می‌پرسد اگر یک وزارتخانه مثل نفت یا صنایع به دلایل مشکلات داخلی نخواهد تکالیفش را در این برنامه انجام دهد راهکار برنامه۱۵ محوری چیست؟ آیا این برنامه توصیه نامه است یا برنامه اجرایی و عملی است؟ آیا ضمانت می کنید که شهروندان تهرانی پنج سال دیگر هم به استنشاق سموم و آلاینده های متعدد ادامه دهند با امید آنکه پنجسال دیگر هوای مطبوعی خواهند داشت؟

شاخص شما برای اندازه گیری موثر بودن هر روز و هر سال اجرای این برنامه پنج‌ساله چیست؟ چه کسی نظارت بر برنامه را به عهده دارد؟ در شاخص سنجی احتمالی شما نقش بهداشت و سلامت جامعه چیست و چگونه سنجیده می شود؟ آیا در برنامه 15محوری شما کنترل کیفی خودرو و سوخت کماکان به عهده خود ایشان است؟ بودجه های حمل‌ونقل عمومی را دیده اید؟ دو میلیارد دلار مصوب مجلس برای کمک به حمل‌ونقل ریلی چه جایی در برنامه شما دارد؟ از رده خارج کردن خودروهای فرسوده 2۰-3۰ ساله و تعویض آن با پراید و وانت پیکان و پژو روآ در این برنامه چه جایگاهی دارد؟ تکلیف ستاد مدیریت سوخت با آنهمه اختیارات در برنامه جدید مشخص شده است؟ سن خودروهای فرسوده تغییر کرده است؟ بنابراین همه این سوال‌ها باعث می‌شود نوروزی از کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی بخواهد به عنوان مدعی العموم ورود کنند تا فقط دلیل متوقف ماندن برنامه جامع ۱۰ ساله تهران را معلوم کنند تا با عوامل آن برخورد کنند.