از میتران تا اولاند ؛ چپ فرانسوی در میان راست های اروپایی

 
لوموند فرانسه (LE MONDE)
09.05.2012
ترجمه: عصرایران - فریده طلیلی

فرانسوا اولاند، رئیس جمهور منتخب جدید فرانسه، قبل از به دست گرفتن رسمی قدرت، خود را در موقعیت دشواری می بیند که ممکن است عدم محبوبیت را نزد فرانسیها برای او به ارمغان بیاورد!

در سال 1981، فرانسوا میتران، نخستین رئیس جمهور سوسیالیست فرانسه هم با بحران اقتصادی مشابهی مواجه شده بود که غلبه بر آن احتیاط و سخت گیری های مالی بیشتری را از جانب دولت می طلبید.
او تنها یک سال محبوبیت خود را در بین شهروندان فرانسوی حفظ کرد؛ عدم افزایش حقوقها و تثبیت آن در ژوئن 1982، باعث از بین رفتن جایگاه مردمی وی در فرانسه شد؛ هر چند که این سیاست نخستین عاملی بود که به کاهش مشکلات و بهبود اقتصاد در فرانسه آن دوران شد.

سی و یک سال بعد، انتخاب اولاند، به عنوان دومین رئیس جمهور سوسیالیست فرانسه، در شرایط بسیار متفاوتی صورت می گیرد. هیچ گاه جابجایی قدرت بین روسای جمهور این کشور، در چنین شرایط اقتصادی و اجتماعی سنگینی اتفاق نیافتاده است: بحران اقتصادی و بدهی ها همچنان در اروپا ادامه دارد، آمار بیکاری روز به روز در حال افزایش است و رکود اقتصادی در فرانسه تهدید آمیز به نظر می رسد.

در چنین شرایطی آقای اولاند وعده داده است که دوباره کشورش را به شرایط متعادل و مطلوب برساند. بنابراین او باید اولویت را به برقراری تعادل، که اکنون شرط لازم "تغییر" است، بدهد.
او از روز پانزدهم ماه می کار خود را زیر ذره بین بازاری ها، موسسات ارزیابی کننده طرز کار وی و کشورهای اروپایی ای آغاز می کند که حاکمین آن اکثرا از احزاب راست هستند و برای مقابله با بحران اقتصادی ترجیح داده اند سیاستهای سختگیرانه مالی را در پیش بگیرند.

فرانسوا اولاند در چنین شرایطی، باید به تعهد خود، مبنی بر برقراری تعادل در اوضاع عمومی کشورش، تا پایان دوره ریاست جمهوری خود عمل کند.

چنین به نظر می رسد که رئیس جمهور جدید فرانسه، نباید انتظار محبوب بودن را، که معمولا ساکنان جدید کاخ الیزه از آن برخوردار هستند، برای خود داشته باشد.

از طرف دیگر جناح چپ افراطی بر این نکته تاکید می کند که برای ایجاد تغییر، "ایجاد جو اجتماعی همواره معترض و پرتوقع" امری ضروری است. حزب راست نیز، بعد از شکستش در انتخابات ریاست جمهوری، امیدوار است تا با کسب اکثریت کرسی ها در انتخابات مجلس، که در تاریخ دهم و هفدهم ماه ژوئن برگزار می شود، دولت ائتلافی جدیدی را به رئیس جمهور تحمیل کند... .

در چنین شرایطی، فرانسوا اولاند باید آمادگی رویارویی با یک چرخش اجتماعی را داشته باشد. در مجموع، اتحادیه های کارگری از پیروزی شخصی که قصد دارد دموکراسی اجتماعی را ترقی ببخشد، آن را در قانون اساسی ثبت کند و گفتگوی اجتماعی را به عنوان یکی از اولویت های بزرگ برنامه و روش مدیریتی خود اتخاذ کند، به گرمی استقبال کردند.

 طی مبارزات انتخاباتی، همه اتحادیه ها تمایل خود را برای "عادی کردن روابط" خود با قوه مجریه ابراز می کردند. کنفدراسیون دموکراتیک کار (CFDT) که در طول مبارزات انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری، همگرایی و همراهی خود را با نامزد سوسیالیست آشکارا ابراز کرده بود، نسبت به کنفدراسیون عمومی کار ((CGT که در این زمینه فعال نبود، شانس بیشتری دارد که مخاطب و طرف مذاکره رئیس جمهور جدید فرانسه واقع شود.

به نظر می رسد که فرانسوا اولاند ترفندهای مختلفی برای راضی کردن اتحادیه ها در خورجین خود دارد. او در نظر دارد تا از اکنون تا روز 29 ماه ژوئن، یعنی تاریخ پایان جلسه عادی پارلمان و قبل از آغاز جلسه بعدی آن، یعنی در اواسط ماه ژوئیه، سازمان "کنفدراسیون ملی برای توسعه و کار" را فعال کند.

این سازمان قرار است اهدافی همچون افزایش قدرت خرید، افزایش 25% بودجه آغاز سال تحصیلی و تثبیت قیمت سوخت به مدت سه ماه را عملی کند.
رئیس جمهور جدید فرانسه همچنین قصد دارد قانون حق بازنشستگی در سن شصت سالگی را برای افرادی که در سن 18 سالگی آغاز به کار کرده اند و حق بیمه خود را به مدت چهل و یک سال پرداخت کرده اند، دوباره برقرار کند.

به نظر برخی از کارشناسان، با برگزاری انتخابات پارلمان فرانسه که از روز هفدهم ماه ژوئن آغاز می شود، احتمال تشکیل چهارمین ائتلاف طول تاریخ جمهوری پنجم فرانسه، بعید به نظر می رسد.

اقدام لیونل ژوسپن، نخست وزیر سابق فرانسه، در قرار دادن تاریخ انتخابات پارلمان، درست پس از انتخابات ریاست جمهوری در این کشور، باعث می شود که شهروندان فرانسوی با انتخاب همقطاران رئیس جمهور منتخب خود، مهر تاییدی بر انتخاب نخست خود بزنند.

در انتخابات دور نخست ریاست جمهوری، جناح چپ توانست 45% آرا را به خود اختصاص دهد و در روز ششم ماه می، فرانسوا اولاند، در 333 حوزه از 577 حوزه انتخاباتی در راس همه نامزدها قرار گرفت.

با این وجود با ورود جبهه ملی به صحنه و چگونگی حضور حزب اتحاد برای جنبش مردمی((UMPدر انتخابات مجلس، نمی توان با قاطعیت درباره میزان آرایی که این جناحها به خود اختصاص می دهند و نیز پیروزی همقطاران رئیس جمهور جدید پیش بینی کرد.

اکنون این سوال مطرح است که با وجود رد گزینه اتحاد با همقطاران رئیس جمهور توسط ژان لوک ملانشون، نایب رئیس حزب چپ، و نیاز حزب کمونیست به حمایت حزب سوسیالیست، برای ایجاد اقلیتی در پارلمان، حزب چپ چه استراتژی ای را در پیش می گیرد؟ این نظریه که حزب سوسیالیست بتواند اکثریت کرسی های پارلمان را در انتخابات کسب کند امری بسیار بعید به نظر می رسد.

بسیاری از کارشناسان عقیده دارند که فرانسوا اولاند، برای تحقق برنامه های اجتماعی خود، همچنین برای کسب اکثریت کرسی های پارلمان، باید درباره قرارداد اروپایی ای که در جهت ایجاد ثبات، بین کشورهای اروپایی منعقد شده است، با آلمان همکاری کند. در این میان همه اتحادیه ها به استثنای حزب دموکراتیک کار، خواهان اتخاذ تدابیری جدی برای بازسازی و توسعه اقتصادی، در کنار تدابیر اتخاذ شده برای کنترل هزینه های عمومی هستند.

جناح چپ هشدار داده است که از تایید و تصویب هر گونه قرارداد بودجه ای خودداری خواهد کرد. این حزب در این باره در خواست رفراندوم داده است. فرانسوا اولاند می داند که رسیدن به هرگونه سازش و مصالحه با آلمان، درباره توسعه اقتصادی امری بسیار ظریف و حساس خواهد بود. از طرف دیگر وی به خوبی می داند که پیروزی و یا شکست وی در این زمینه می تواند باعث و یا مانع استقبال سیاسی و اجتماعی شهروندان و سیاستمداران فرانسوی از وی شود.

تماشاخانه

لحظه هدف قرار گرفتن آنچه گفته می‌شود ریزپرنده بوده، در آسمان اصفهان (فیلم)

همه چیز درباره کشفیات مرموز باستان‌شناسی در اصفهان / از کشف یک کوره اعجاب‌انگیز تاریخی تا لوله‌های عظیم آب و فاضلاب ۱۰۰۰ ساله و یک سازه عجیب مسقف احتمالا متعلق به یهودیان (فیلم)

فیلم های دیگر