
هنوز کسی، نبودش را قبول نمی کند. امروز (پنجشنبه) پنجمین سالگرد فوت آیدین نیکخواه بهرامی، ملی پوش بسکتبال ایران در سانحه رانندگی است. روزی که برای بسکتبالی ها جز خاطره ای تلخ چیز دیگری به یادگار ندارد. شاگرد بلند بالای بسکتبال ایران که به راستی نقشی بزرگ در قهرمانی تیم ملی در آسیا ایفا کرد و سهمیه المپیک پکن را گرفت 39 روز قبل از جشن بیست و هفت سالگی اش رفت و نتوانست در المپیک نیز برای کشورش افتخار آفرینی کند.
آیدین نیکخواه بهرامی ملی پوشی بود که در پست های سه و چهار بازی میکرد و با اینکه خیلی دیر به تیم ملی دعوت شد توانست در همان مدت زمان کوتاه شایستگی هایش را نشان دهد. او در باشگاه صبا باتری بود و زیر نظر مهران شاهینطبع کار میکرد، همان صباباتری که در ایران و آسیا مهار نمیشد، همان صبایی که با آیدین یکهتازی میکرد.
آیدین بسکتبالیستی با کلاس متفاوت که دنیا از دستش داد
ولادیمیر بوسنیاک، در زمانی که آیدین و صمد ابتدای راه ورزشی خود بودند هدایت تیم ملی را برعهده داشت. او درباره آیدین گفت: تمام ویژگی های آیدین را به یاد دارم. با اینکه او در تیم من بازی نکرد و در آخرین اردویی که هدایت تیم ایران را برعهده داشتم به ترکیب پیوست اما او را می شناسم. آیدین بسکتبالیستی با احساس بود که در میدان مسابقه میخواست بهترین باشد. خواست او، هیجان بازی را بیشتر می کرد. یکی از ویژگیهای این قهرمان این بود که وقتی اشتباه میکرد تا زمان جبران عصبانی بود. دقیقا در همان زمان که کارش را درست انجام میداد همانند یک نوجوان میخندید و خوشحالی میکرد.
سرمربی اسبق تیم ملی بسکتبال ایران ادامه داد: آیدین بسکتبالیستی با کلاس متفاوت بود. به نظر من بزرگترین بدشانسی او این بود که در آن زمان ایران بسکتبالیستهای زیادی داشت. آیدین زیر سایه صمد بود. البته خوشحالم که بالاخره توانست شانس حضور در تیم ملی را بدست بیاورد و شایستگیاش را اثبات کند.او توانست جای خود را ثبت و از همان زمان کسی نتوانست مهارش کند. نمیدانم جامعه بسکتبال چگونه از دست دادن این عضوش را تحمل میکند؟
رویای المپیک با آیدین محقق شد اما حیف....رایکو ترومن، دیگر سرمربی تیم ملی ایران بود که در زمان او آیدین نیکخواه بهرامی جایش را بین ستاره های ایران باز کرده بود. ایران با هدایت ترومن قهرمان آسیا شد و سهمیه المپیک پکن را گرفت. سهمیهای که با درخشش آیدین بدست آمد اما او نتوانست در آن بازیها حاضر شود. سرمربی پیشین تیم ملی بسکتبال ایران درباره این ملی پوش به ایسنا گفت: خاطرات من در ایران و در تیم ملی بسکتبال همیشه در اعماق قلبم هستند. رقابتهایی که همه کنارهم بودیم و آیدین هم بود. او یکی از ستارههای تیم من بود که با درخشش او توانستیم قهرمان آسیا شویم. در کنار او توانستیم رویای کسب سهمیه المپیک را به حقیقت برسانیم. ایران توانست راهی بازیهای المپیک شود، بازیهایی که آرزوی هر ورزشکاری است اما حیف که آیدین نبود. هم اکنون هم میگویم که حیف بود که آیدین در کنار ملی پوشان من بازی نمیکرد.
وی ادامه داد: آیدین آنقدر بزرگ بود که میتوانست در المپیک بدرخشد اما فرصت تجربه آن را نداشت و از دنیا رفت. با مرگ آیدین خانواده او و کل ایران یکی از بزرگترین اعضایش را از دست دادند. خانواده نیکخواه بهرامی پسر و برادری را از دست داد اما ایران یک مرد و یک ورزشکار بزرگ را از دست داد.
توانایی های منحصر به فرد آیدین برای خارج شدن از سطح آسیابوسنیاک درباره تواناییهای این ملی پوش تصریح کرد: آیدین توانایی زیادی در شوت داشت. با انگیره بود و تلاش می کرد. هیچوقت ناراحت نمیشد. توانایی ویژه او در شوتهای سه امتیازی و ریباند بود. آیدین در حمله غیر قابل مهار بود و به سرعت در کار دفاعی نیز شرکت میکرد. او و صمد در سیستم های ترومن که در آن زمان در آسیا همتا نداشت هماهنگ بودند. سبک بازی تیم ملی در آن زمان در اوج خود بود و صمد و آیدین در کنار دیگر ستارههای تیم ملی می درخشیدند. به نظر من در آن زمان بسکتبال ایران در بالاترین سطح خود در بسکتبال مدرن بود. با اینکه بیرون از ایران هستم اما از بسکتبال با خبرم. فکر نمیکنم دیگر ایران چنین بازیکنی به چشم ببیند که این چنین منحصر به فرد و موثر باشد.
ترومن نیز درباره ویژگیهای آیدین نیکخواه بهرامی گفت: من آیدین را دوست داشتم و همیشه احترام خاصی برایش قائل بودم. آیدین به عنوان یک بازیکن و به عنوان یک فرد، فوق العاده بود و شخصیت بالایی داشت. آیدین در خارج از بسکتبال با قلبی بزرگ زندگی میکرد و در میدان مسابقه در پستهای سه و چهار همتا نداشت. او با تواناییهایش به مهرهای بزرگ تبدیل شد که در قهرمانی ایران در آسیا و کسب سهمیه المپیک تاثیر ویژه ای داشت. او در کنار صمد، مهدی کامرانی، حامد آفاق، حامد حدادی و اوشین ساهاکیان از بهترینهای ایران بودند که به المپیک رسیدند. آیدین یکی از بهترین شوتزنهای آسیا بود که میتوانست نتیجه یک بازی را تغییر دهد. او سبک متفاوتی نسبت به برادرش داشت که دلیل موثرتر بودنش بود. او و صمد رقابتی زیبا در بسکتبال داشتند و از مبارزه این دو ملی پوش لذت میبردم. معتقدم مبارزه این دو باعث پیشرفتشان شد.
آیدین جای بهتری رفتهبوسنیاک گفت و گویش را اینگونه تمام کرد: به نظر من آیدین به خوبی خودش را نشان داد. به همه ثابت کرد که چه بازیکنی بود. او و هم نسلانش به یکباره وارد تیم شدند و به اوج رسیدند. آنها با تلاش به جایی رسیدند که همه آرزوی آن را داشتند اما حالا که آیدین رفته پس از پنج سال همان همنسلها ناراحت هستند. با اینکه دیگر این بازیکن در کنار خانوادهاش نیست اما می دانیم که به جای بهتری رفته است.
منبع: ایسنا