چه کسی بهتر از بقیه کاندیداها «گفتمان ولایت» را در میان کاندیداها تقویت کرد؟

گفتمان امام ، رهبری و انقلاب در انتخابات را چه کسی دنبال می کند؟ این برای من ، به عنوان کسی که می کوشد ولایتمدار باشد ( و انشاء الله چنین باشم) ، اهمیت بسزایی دارد زیرا رأی دادن برای من و افرادی مانند من که دل در گرو آرمان های نظام و شهدا داریم ، فقط یک عمل سیاسی نیست، یک تکلیف دینی و انقلابی است.

مناظره ها ، کمک شایانی کرد تا بدانیم کدام کاندیدا به گفتمان ارزشی قرابت بیشتری دارد. در بین کاندیداها ، تنها کسی که بیش از آن که دغدغه خود و رأی خود را داشته باشد ، دغدغه نظام را داشت ، دکتر غلامعلی حداد عادل بود.

او بارها زمان محدود خویش را به جای دفاع از خود و تبلیغ خود ، به دفاع از آرمان های نظام اختصاص داد و نکته ای که برایم قابل تأمل بود این که هرگز از ارزش ها ، نظام و رهبری مایه نگذاشت و این در حالی است که او ، نزدیک ترین فرد به رهبری در میان کاندیداهاست و علاوه بر نسبتی که با "آقا" دارد ، مشاور رهبری معظم نیز هست.

این در حالی است که برخی کاندیداها ، برای این که طرف های مناظره خود را محکوم کنند ، حتی دست به دامن پرونده های محرمانه نظام هم شدند و مثلاً آمار دادند که در چند شهر در چند سال قبل ، چند نفر توسط ماموران کشته شده اند! یا دست به دامن پرونده های هسته ای شدند و حتی از پاراف "آقا" هم مایه گذاشتند و یا بقیه کاندیداهای اصولگرا را دروغگو خواندند.

فیلم های انتخاباتی هم چنین بود.
حداد عادل ، در فیلم خود ، فقط روایتگری صادق بود که می خواهد مردم سوابق و توانمندیهای اجرایی او را بهتر بشناسند و درباره اش قضاوت کنند. اما مثلاً در فیلم یکی از برادران اصولگرا ، شاهد بودیم که کلی درباره این تاکید و تصویر سازی شده بود که من اول وقت نماز می خوانم حتی اگر در وسط یک مذاکره مهم بین المللی باشم. (اما همان برادر مناظره ها را برای نماز اول وقت ترک نکرد تا این سوال پیش بیاید که چگونه در میان مذاکرات مهم بین المللی که پای منافع ملی نظام در بین است ، ایشان می گوید که باید بروم نماز و حتی تصویر وضوگرفتنش را هم در فیلمش می گذارد ولی در مناظره که بحث خودش در میان است ، نماز اول وقت را بی خیال می شود؟). این دوگانگی با اصولگرایی صادقانه منافات دارد.

سوابق آقایان کاندیداها در فتنه 88 هم کاملاً بیانگر این است که کدام کاندیدا در بحبوحه خطر سینه سپر کرد؟

حداد عادل ، کسی بود که در آن شرایط بحرانی ، بارها در تلویزیون ظاهر شد و از این تجمع به آن تجمع و از این شهر به آن شهر رفت تا ابعاد فتنه را برملا کند و از حریم ولایت و انقلاب و آبروی نظام دفاع کند.

اما برخی از همین کاندیداها که امروز ادعای سپر حزب اللهی گری دارند ، در آن ایام چه کردند جز سکوت و عافیت طلبی؟!

بی تردید باید گفت که درخشان ترین کارنامه اصولگرایی در پسِ فتنه 88 را حداد عادل داشت و بعد از او ، علی اکبر ولایتی.

حداد عادل، در کنار محتوای خوبی که عرضه کرد ، این قابلیت را هم داشت که کلام خود را متین و منطبق بر آداب سخن گفتن اسلامی بگوید و خیلی منطقی از نظام دفاع کند و گفتمان انقلاب را پیش ببرد.

و نهایتاً این که در این چند سال آموخته ایم کسی که بیش از همه شعار می دهد و جلوه گری می کند ، چندان خوش عاقبت نخواهد شد. آزموده را آزمودن خطاست.