۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۲:۱۸
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۲۹۹۱۴۵
تاریخ انتشار: ۱۱:۰۴ - ۱۷-۰۷-۱۳۹۲
کد ۲۹۹۱۴۵
انتشار: ۱۱:۰۴ - ۱۷-۰۷-۱۳۹۲

آقای رئیس‌جمهور! کمی سنجیده‌تر

در گرماگرم این تحسین‌ و تمجیدهای خلق‌الله، دیگر واقعاً چه نیازی است که شخص رئیس جمهور نیز با این ادبیات آکنده از ستایش درباره عملکرد دولتش سخن بگوید و 50 روز کار خودش و همکارانش را در حد 500 روز کار قلمداد کند؟ بگذارید دیگران از شما به نیکی یاد کنند.
عصر ایران؛ هومان دوراندیش - "در مدت 50 روزی که کار را شروع کردیم قدم‌های مهمی از سوی همکاران من در ارتباط با حل مشکلات برداشته شده است. مثلا ما در زمینه سیاست خارجی قدم‌هایی برداشته‌ایم نه به اندازه 50 روز، بلکه به اندازه 500 روز."

 جمله فوق متعلق به دکتر حسن روحانی است که دیروز (سه‌شنبه) در هفتمین همایش ملی نخبگان بیان شد. بر فرض که چنین توصیفی درباره دولت آقای روحانی مطابق با واقع باشد، باز این سوال جای قابل طرح است که آیا شایسته است جناب رئیس جمهور این گونه از دولت خودشان تجلیل کنند؟

 چنین ادبیاتی معمولاً درماه‌های آخر کار یک دولت‌ ممکن است از سوی رئیس دولت به کار برده شود. چه در ماه‌های آخر کار هر دولتی، به دلیل مشکلات و کاستی‌های طبیعی در عملکرد آن دولت، شیفتگی و حمایت هواداران دولت تقلیل یافته و صدای منتقدان بیشتر و بهتر به گوش می‌رسد. وقتی که اوضاع چنین شود، عجیب نیست که رئیس دولت نیز در دفاع از عملکرد خودش و همکارانش، سخنانی بگوید که از آنها بوی غلو و یا خودستایی به مشام برسد.

 توصیف حسن روحانی درباره عملکرد دولتش در این دو ماه گذشته، حتی اگر آغشته به غلو نباشد، آمیخته با نوعی خودستایی است و خودستایی، حتی اگر مطابق با واقع باشد، فضیلت نیست.

 جامعه ایران در یکی دو ماه گذشته، لبریز از تحسین دولت دکتر روحانی بوده است. مقامات بلندپایه و میان‌پایه نظام، رجال سیاسی خارج از عرصه رسمی قدرت در داخل کشور، بسیاری از چهره‌های اپوزیسیون در خارج از کشور، برخی از مقامات و نشریات سیاسی بین المللی، مطبوعات و سایت‌های اصلاح‌طلب و میانه‌رو داخل و خارج کشور، کاربران فیس‌بوک و سایر شبکه‌های اجتماعی و نهایتاً مردم عادی کوچه و بازار، به زبان‌ها و با بیان‌های گوناگون در کار تحسین شخص رئیس جمهور و وزیر خارجه جذاب دولت وی بوده‌اند و به طور کلی دولت جناب روحانی را، بویژه از حیث سیاست خارجی‌اش، ستوده‌اند.

 در گرماگرم این تحسین‌ و تمجیدهای خلق‌الله، دیگر واقعاً چه نیازی است که شخص رئیس جمهور نیز با این ادبیات آکنده از ستایش درباره عملکرد دولتش سخن بگوید و 50 روز کار خودش و همکارانش را در حد 500 روز کار قلمداد کند؟ پس فروتنی و تواضع کجا رفته است؟! بگذارید دیگران از شما به نیکی یاد کنند.

 نیروهای اجتماعی دموکراسی‌خواه جامعه ایران که به حسن روحانی رای داده‌اند تا همت و درایت خود را صرف اصلاح اقتصاد و بسط دموکراسی در داخل  کشور و ترمیم موقعیت و جایگاه بین المللی ایران کند، زبان بلیغی دارند. اکثر متفکران و روزنامه نگاران و هنرمندان موثر ایران متعلق به همین نیروی اجتماعی گسترده‌اند. آنها به خوبی می‌توانند خدمات و حسنات دولت حسن روحانی را برشمرند و توصیف کنند و به گوش خلایق برسانند. نیازی نیست که شخص رئیس جمهور، در همین ماه‌های آغازین، دستگاه سیاست خارجی دولتش را به آسمان برد و فضیلت فروتنی را بر زمین نهد!

 شایسته است که رئیس جمهور برآمده از رای مردمان دموکراسی‌خواه ایران‌زمین، همواره پخته و سنجیده‌ سخن بگوید و در واکنش به نقد چند نشریه غرب‌ستیز، فضائلی چون تواضع و سنجیده‌گویی را از دست ندهد.

خوشتر آن باشد که سر دلبران
گفته آید در حدیث دیگران

 

 

ارسال به دوستان
وبگردی