اگر استعفای محمدعلی نجفی از ریاست سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری ، دلیلی جز ناراحتی قلبی اش داشت - که برای ایشان آروزی سلامتی می کنیم - نگرانی از عدم ثبات در رأس مدیریت این سازمان فعالان عرصه گردشگری را در نگرانی مضاعفی فرو می برد چه آن که در سال های گذشته ، شاهد بی ثباتی و هرج و مرج مدیریتی در این سازمان و تبدیل آن به حیاط خلوت سیاسی دولت قبل بوده اند.
اهمیت ثبات مدیریتی در سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری از آن روست که بر اساس برنامه مدون شده برای ایران در افق 1404 ، باید تعداد گردشگران به رقم سالانه 20 میلیون نفر برسد و 25 میلیارد دلار از درآمدهای کشور از این محل محقق شود.
اگر برنامه به درستی پیش می رفت ، باید هم اکنون حدود 6 میلیون گردشگر خارجی در سال به ایران می آمدند حال آن که تعداد واقعی گردشگران خارجی در ایران ، حتی به عدد یک میلیون نفر هم نمی رسد که بخش اعظم آن هم زائران عراقی و پاکستانی امام رضا علیه السلام هستند که در آمدزایی اندکی نسبت به سایر گردشگران برای اقتصاد ملی دارند ، هر چند که در گردشگری مذهبی حائز اهمیت هستند و باید این بخش نیز به عنوان یک مزیت نسبی تقویت شود.
با توجه به شرایط کنونی ، برغم آن که حدود نیمی از زمان برنامه ایران در افق 1404 گذشته ، گردشگری ، همچنان در نقطه "صفر" قرار دارد. این وضعیت ، لزوم تلاش دو برابر برای رسیدن به افق مدون را الزامی گریز ناپذیر می کند چه آن که به زودی سال 1404 خورشیدی فرا می رسد و اگر این تلاش دو برابری صورت نگیرد ، عدد 20 میلیون گردشگر هم محقق نخواهد شد هر چند که رسیدن به حتی نیمی از این رقم نیز ، مغتنم است.
امید که "مسعود سلطانی فر" که جایگزین "محمدعلی نجفی" شده ، سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری را نه بر اساس روزمرگی ها که با هدف قرار دادن برنامه ایران در افق 1404 مدیریت کند و این سازمان ، مدیریتی قدرتمند را همراه با ثبات مدیریتی تجربه کند.
گردشگری در ایران ، اگر رونق بگیرد ، می توان بدون صادرات حتی یک بشکه نفت هم ، شاهد رونق اقتصاد بود چه آن که گردشگری ، چاه نفتی است که تمامی ندارد.