تیاگو آلکانتارا:بدون توپ چیزی در زندگیم کم است

تیاگو آلکانتارا، ستاره خط میانی بایرن مونیخ بعد از پشت سر گذاشتن سه بار پارگی رباط پا که در مجموع یک سال او را از میادین دور نگه داشت، به تازگی به مستطیل سبز بازگشته است.

به گزارش "ورزش سه"، او که جزو بازیکنان محبوب پپ گواردیولا به شمار می‌رود و این مربی موقع جدایی از بارسلونا گفته بود: یا تیاگو یا هیچکس، امروز در مصاحبه با "بیلد اشپورت" گفت:" تلفن‌ها و پیگیری‌های گواردیولا برای من خیلی مهم بودند، به من امید تزریق می‌کردند.

او یک دوست فوق‌العاده و یک مربی بی‌همتاست. خیلی ازش ممنونم. اما اینطور نیست که او بین من و بقیه فرق بگذارد. من اصلا چنین نظری ندارم که سوگلی مربی هستم. ما 25 بازیکن هستیم و مربی روی تک تک ما حساب باز می‌کند. البته طبیعی است که چون ما از دیرباز همدیگر را می‌شناسیم، از نقاط ضعف و قوت هم خبر داریم.

برای همین هم بود که در روزهای مصدومیت که من از نظر روحی وضعیت خوبی نداشتم، او می‌دانست که باید مرتب به من زنگ بزند. اولین باری که زانویم آسیب دید، خیلی جاه‌طلب و بلند پرواز بودم و می‌گفتم من این حرف‌ها که باید از فوتبال دور بمانم سرم نمی‌شود. از فردا به تمریناتم ادامه خواهم داد. ولی آمدن این فردا مدام به درازا کشید. روحیه‌ام را باخته بودم. موقع مصدومیت دوم که همه تقصیرها متوجه خودم بود. من می‌خواستم در جام جهانی برزیل به هر قیمتی حاضر باشم، برای همین زودتر از آنکه زمانش باشد شروع به تمرنی کردم، در حالیکه زانویم هنوز به استراحت نیاز داشت.

آن روزها مدام کابوس می‌دیدم، نه در خواب، حتی در بیداری. می‌خواستم بازی کنم و از خودم می‌پرسیدم کی این وضعیت تمام می‌شود؟ حالا آن روزها تمام شده. من یک سال دشوار و پیچیده را پشت سرم گذاشتم. زندگی من وابسته به فوتبال است، اصلا فوتبال زندگی من است. وقتی توپ نباشد، یک چیزی در زندگی‌ام کم دارم. الان واقعا خوشحالم که می‌توانم دوباره فوتبال بازی کنم. البته صد درصد آماده نیستم ولی در حال پیشرفتم."

تیاگو در پاسخ به سوالی که در مورد بازی با بارسلونا یعنی تیم سابقش چه نظری دارد گفت:" اصلا به گذشته فکر نمی‌کنم و نگاه نمی‌کنم ببینم چه کسی در تیم حریف روبروی من است."

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر

اثرات نوشیدن بیش از حد آب

خبر بعد نظرات کاربران خبر قبل

اشتراک گذاری :

کانال عصر ایران در تلگرام

هشدار رئیس فرهنگستان علوم درباره ریزش شدید نخبگان/از هر ۴۵۰ مقاله تنها یک اختراع ثبت می‌شود

تماشاخانه