شهلا اسدیانی - پژوهشگر کارگاه مینای پژوهشکده هنرهای ملی "سنتی" پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری - با بیان این مطلب تصریح کرد، مینای خانهبندی حجم از لحاظ فرم شبیه مینای خانهبندی است، با این تفاوت که در این روش کار روی حجمی از طلا، نقره و مس انجام میشود.
به گفته این پژوهشگر، دراین روش ابتدا طرح مورد نظر به وسیله کاربُن روی ظرف انداخته شده و سپس نقش توسط مفتولهای بسیار نازک فلزی با چسب به ظرف متصل میشوند.
وی با اشاره به اینکه در این بخش از کار، ظرف در کوره گذاشته میشود تصریح کرد: پس از جوش خوردن مفتولها در کوره و سرد شدن، ظرف آماده میناکاری میشود. پس از اتمام میناکاری مقداری شیشه رنگی کوبیده بر روی ظرف ریخته و داخل کوره قرار میگیرد تا حرارت کوره شیشههای خردشده را روی ظرف ذوب کند.
اسدیانی با اشاره به تفاوتهای این روش با مینای خانهبندی تصریح کرد : جوش دادن مفتولها در مینای خانه بندی حجم، کاری ظریف و مشکل است که زمان بسیاری میبرد .
وی گفت: یکی دیگر از مشکلات این روش ،باقی ماندن سیمها روی ظرف و سالم بیرون آمدن آنها از کوره است که تفاوت این نوع کار را با مینای تخت نشان میدهد.