اتاق کی‌روش، شبی 45میلیون

جاذبه‌های قطر

پشت ظاهر جذاب و لوکس دوحه، افسردگی و کلافگی پیداست. این حس و حال را تمام آنهایی که تجربه اقامت بیش از 3، 4روز در این کشور حاشیه خلیج‌فارس را داشته‌اند، دارند. یکی دوبار تن به آب زدن، پاساژها را زیر پا گذاشتن و رانندگی روی تپه‌های شنی صحرا، نهایت تفریحی است که می‌توان انتظار داشت. بعد از این، کلافگی می‌ماند و تکرار و تکرار. اینجاست که می‌توان به پاسخی برای این سوال دست یافت که چرا سرآشپز معروف ژاپنی بزرگ‌ترین شعبه رستورانش را در دوحه برپا کرده است؛ تفریحی جز غذاخوردن باقی نمی‌ماند. 

 

بیکاری و رفع تکلیفی

برای آنهایی که جهت انعقاد قرارداد یا مذاکره و معامله به قطر یا کشورهایی مثل قطر (کویت، بحرین، عمان و...) می‌روند به هرحال ساعت‌ها سریع‌تر می‌گذرد. اما اگر قرار باشد شما یک هفته ساکن چنین سرزمینی شوید و تنها کارتان در این یک هفته، تماشای دو بازی ۹۰دقیقه‌ای باشد ماجرا متفاوت می‌شود. به این تفاوت، اینها را هم اضافه کنید که شما تصمیم گرفته‌اید بر سر تمرین تیمی ‌که جهت تماشای بازی‌اش آمده‌اید نروید، درباره عملکردش حرف نزنید، نظر ندهید، فکر نکنید و حتی اگر در ورزشگاه بودید و گلی به ثمر رسید واکنشی هم نداشته باشید. ضمن اینکه برای رودررو نشدن با مدیران این تیم قبل از تمام شدن همان ۹۰دقیقه هم از ورزشگاه خارج شوید. این حتما یکی از سخت‌ترین سفرهای دنیاست.

سفر پرحاشیه و کم‌ماجرا

کارلوس کی‌روش، قریب به یک هفته است که ساکن هتل فورسیزن شده؛ دومین هتل گرانقیمت دوحه. هتلی با ستاره‌های واقعی، برخوردار از ۲۳۲اتاق لوکس و تجملاتی، از اتاق‌های یک‌نفره با تخت کینگ‌سایز گرفته و سوئیت‌های آمباسادور (کلاس سفرا) تا استیت سوئیت و اکزکوتیو رویال کلاس که برای یک شب اقامت در آن باید مبلغی حدود ۴۵میلیون تومان کنار گذاشت! (ارزان‌ترین اتاق این هتل، بدون هیچ امکان ویژه‌ای و در طبقات پایینی 5/3میلیون تومان و شیک‌ترین سوئیت آن ۴۵میلیون تومان اجاره داده می‌شود) این مبلغ تنها شامل امکانات اقامتی اتاق و صبحانه است. هزینه‌های مربوط به شام و ناهار، چای و قهوه و عصرانه، اتوشویی و ماساژ و رفت و آمدهای درون‌شهری و... به نسبت میزان استفاده به این رقم افزوده می‌شوند. کی‌روش در طبقه هجدهم این هتل استثنایی ساکن است. هتلی که در شمال دوحه و در دورترین فاصله ممکن با هتل محل استقرار تیم ملی المپیک واقع شده است. (اگر فرض کنید که هتل محل اقامت تیم ملی حوالی میدان انقلاب اسلامی‌ تهران باشد، کی‌روش حوالی میدان تجریش مستقر است)

 

نهایت اسکان در یک هتل!

معمولا میهمان‌های یک هتل بزرگ، بعد از صرف صبحانه برای پیگیری اهداف سفر از هتل خارج می‌شوند. به همین دلیل هم هیچ‌کس هزینه ناهار و شام را از پیش به هتل پرداخت نمی‌کند. هتل، یک خوابگاه شیک و مدرن است نه محل زندگی تمام‌وقت میهمانان. این قاعده اما درباره سرمربی تیم ملی بزرگسالان ایران صدق نمی‌کند. پیگیری‌های ما نشان می‌دهد که کی‌روش اکثر ساعات شبانه‌روز را در اتاقش در هتل فورسیزن گذرانده و برای دید و بازدید، برگزاری جلسه، تماشای بازی‌ها یا حتی دیدار با بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ قطر، برنامه‌ای ندارد. سایر میهمانان هتل فورسیزن هم جز بر سر میز صبحانه، کمتر او را در محوطه‌های مشترک هتل مثل لابی و ساحل دیده‌اند. ماجرای شام‌های «توبو» البته متفاوت است.

اینترنت‌بازی و تلفن‌های فراوان

مدیران هتل فورسیزن تاکید می‌کنند که دادن اطلاعاتی در خصوص حجم اینترنت مصرفی میهمان سرشناس پرتغالی‌شان ممکن نیست اما آنچه مشخص است، این است که کی‌روش از اینترنت پرسرعتی که به میهمانان و مسافران داده شده، به بهترین نحو استفاده کرده است. تصویر او درحالی که عینک به چشم داشته و لپتاپ شخصی‌اش را برای رفع مشکل اتصال به اینترنت به لابی هتل آورده بود هنوز مقابل چشم یکی از کارکنان فورسیزن است. 

رسیده بود بلایی...

جمعه برای ساکنان شمال دوحه، روز خاصی بود. آتش‌سوزی در آخرین طبقه هتل بین‌المللی الریان موجی از شایعات و نگرانی‌ها را در این شهر کوچک و کم‌جمعیت، اما مملو از گردشگران و بازرگانان خارجی ایجاد کرد. در ساعات اولیه آتش‌سوزی، درست همان وقت که دود ناشی از این حادثه را می‌شد از سرتاسر دوحه مشاهده کرد، خیلی‌ها این اتفاق را به آتش‌سوزی چند روز قبل در دبی شبیه دانسته و احتمال دست داشتن داعش در آن را مطرح می‌کردند. این ماجرا اما برای ایرانیان می‌توانست به دلیل دیگری نگران‌کننده باشد. هتل الریان در کمترین فاصله ممکن با هتل فورسیزن قرار دارد؛ با هتل محل اقامت سرمربی تیم ملی فوتبال ایران. ماجرا البته بعد از ورود آتش‌نشانان خاتمه یافت. احتمال عمدی بودن حادثه هم تاکنون تایید نشده است. اما در نتیجه این اتفاق تدابیر امنیتی شدیدتری برابر هتل‌های مملو از مسافر دوحه برقرار شده است.

کی‌روش تنهاست

کارلوس کی‌روش اتاق سینگل در اختیار دارد. این یعنی او بدون همراه به قطر آمده. کارکنان هتل خبری از نشست‌های رسمی ‌یا میهمان ویژه‌ای ندارند. آنها اما تاکید می‌کنند که میهمان پرتغالی‌شان را خیلی کم و به ندرت در لابی هتل دیده‌اند. او بیشترین زمان خود را در داخل اتاقش می‌گذراند؛ با اینترنت و موبایل. (کی‌روش جزو کسانی است که بخش قابل توجهی از مراودات و ارتباطاتش از طریق ایمیل صورت می‌پذیرد) او در معدود دفعاتی هم که برای انجام کاری از هتل خارج شده، بدون همراه از تاکسی سرویس‌های خود هتل برای تردد استفاده کرده است.

به خاطر بازیکنان آمدم

کی‌روش در گفت و گو با همشهری از بیان اینکه هیچ دلیلی جز بازیکنان او را وادار به سفر دوحه کرده ابایی ندارد. او درواقع در در تنها گفت و گوی صورت گرفته با خبرنگاران و در پاسخ به سوال خبرنگار همشهری ورزشی می‌گوید که بازی برابر قطر معیار مناسبی برای تحلیل تیم ملی امید بوده و آرزو دارد که این تیم در ادامه مسابقات موفق باشد.

کی روش در پاسخ به سوال دوم ما مبنی بر برداشتش از کیفیت بازی تیم ملی امید تنها به این جمله بسنده می کند که: این تیم برابر سوریه نمایش خوبی داشت. 

 

دلیل اصلی یک سفر پرهزینه

داستان پرحاشیه سفر سرمربی تیم ملی به دوحه احتمالا تا الان خاتمه یافته است. او پیش از این اعلام کرده بود که تنها برای تماشای دو بازی تیم ملی امید به قطر می‌رود. بازی نخست برابر سوریه را با آن حال و احوال دید و دومین بازی هم که شب گذشته برگزار شد. بنابراین او شکل کار را حفظ و به تعهدش(!) عمل کرده است. کی‌روش حسب مفاد قراردادش از لیسبون راهی دوحه شد، برای این سفر نمایشی، بلیت بیزینس کلاس داشت، اتاقش در یکی از لوکس‌ترین هتل‌های دنیا رزرو شده بود، تمام هزینه‌های جانبی‌اش تامین بود و حالا بعد از یک هفته دوباره به لیسبون برخواهد گشت تا چندروز دیگر، باز هم فاصله اروپا تا آسیا را در مسیر لیسبون- دبی- تهران طی کند. او بر سر تمرین امیدهای ایران نرفت، با کادر فنی دیدار نکرد، مصاحبه یا گفت‌وگویی دلگرم‌کننده با هیچ رسانه ایرانی و خارجی انجام نداد، فضای میان دو تیم ملی کشورمان را تغییری نداد، حتی وقتی را برای سرزدن به باشگاه لژیونرهای بزرگسال ایرانی اختصاص نداد تا فقط این سفر گرانقیمت را رفته باشد، تا فقط شروط قرارداد محقق شود و از دریافت سایر مطالبات مالی‌اش محروم نشود.