دكتر حسين اميدوار در روزنامه آفرینش نوشت: بهمنها يكي پس از ديگري در گذر زمان حركت مي كنند و هرسال با خروش عظيم مردم ايران، نگاه جهانيان به اين حركت ملي و انقلابي جلب ميشود. حضوري خيره كننده كه انعكاس اخبار مربوط به آن تا چند روز مورد تفسير و گزارش رسانههاي مختلف خارجي قرار ميگيرد. لذا حفظ و صيانت از انقلابي كه تبلور همت و ايمان راسخ مردماني است كه براي تحقق و بقاي آن از جان و مالشان مايه گذاشتند بسيار سخت است.
انقلاب اسلامي ايران و جهي متمايز با ساير نمونه هاي تاريخي دارد؛ آن عدم وابستگي به قدرت هاي خارجي و گرايشات سياسي خاص بلوك شرق و غرب مي باشد. هرچند كه برخي همراهان ابتدايي انقلاب تمايلات چپ يا راست ليبرالي داشتند اما آنچه از غربال نيروهاي خالص انقلاب باقي ماند، تنها مردم بودند و مردم!
مردمي كه قدم به قدم با حضور خود، كشتي انقلاب را از طوفان هاي مختلف داخلي و خارجي نجات داد وآن را به ساحل ثبات و آرامش رساندند. بيش از سه دهه از انقلاب ميگذرد و سه نسل مختلف بسته به مشكلات و چالش هايي كه در اين مدت نظام را تهديد مي كرده از كيان ايران زمين دفاع كرده اند. اما امروز بايد كمي از شعار زدگي و آرمان گرايي ظاهري فاصله بگيريم و با چشمي واقع بين به وضعيت جامعه و بدنه انقلاب نگاهي عميق داشته باشيم.
جداي از بحث هاي ارزشي و اسلامي كه جز آرمان هاي اصلي انقلاب 57 تلقي مي گردند، بايد قبول كنيم كه هر حركت و جنبش مردمي در دل خود توقعات و خواستههاي بسيار را نهفته دارد كه به مرور و براساس مقتضيات روز جامعه، سرباز مي كنند و به دغدغه مردم تبديل مي شوند.
زماني بود كه خواستههاي اصلي مردم پيرامون اصول شريعت اسلامي شكل گرفته بود، در دوره بعد حس ملي گرايي و دفاع از جان و ناموس كشور به اوج خود رسيد، پس از آن روحيه جهادي و سازندگي كشور را در نورديد، در دوره بعد به سمت توسعه و آزاديهاي سياسي و گسترش روابط با دنيا حركت كرديم، و بعد از آن نوبت به شكوفايي اقتصادي رسيده بود كه متاسفانه آنطور كه بايد و شايد نتوانستيم در رسيدن به اهداف و چشم اندازها موفق عمل كنيم.
لذا دراين دوره وضعيت زندگي مردم با افت و خيزهاي فراواني مواجه شد كه عواقب آن هنوز بر دوش جامعه سنگيني مي كند. اما با تمام اين اوصاف بازهم مشكلي براي سلامت و صلابت انقلاب و نظام پديد نيامد، چرا كه مردم با اعتماد و ايمان به آرمانهاي انقلابشان، در مقابل هجوم فشارهاي خارجي و مشكلات داخلي، پايشان نلرزيد و ثابت قدم بودند.
اين ثبات مردم در مقابل تزلزل عملكرد برخي افراد و كساني كه داعيه انقلابي بودن را دارند و از نام انقلاب به نان آن رسيدهاند، غيرقابل انكار و ستودني است.
اما هر درخت تنومندي در صورت عدم توجه و دچار شدن به آفتهايي كوچك دچار بيماري و ضعف خواهد شد و بايد درجهت سلامت آن اقدامات پيش گيرانه را انجام داد. امروز آفت "دروغ و سلب اعتماد" دو آفتي است كه به شدت سلامت نظام و انقلاب را تهديد ميكند و بايد جلوي چنين كج رويهايي هرچه سريع تر گرفته شود.
مردم ميتوانند فشارتحريمهاي جهاني را تاب بياورند و در مقابل قدرتهاي بزرگ ايستادگي كنند، اما انصافا زخم خوردن از خودي براي هيچ يك از افراد جامعه قابل پذيرش نيست. امروز جامعه نميتواند با ديدن سرودهاي انقلابي كه ياد آور دوران ايثار و جانبازي ملت بوده، بپذيرد كه درچنين فضايي افرادي سربرآورند كه بيت المال را خط قرمز خود نداند و دست در جيب ملت كنند!. پسنديده و انصاف نيست كه تخلفات و كارشكنيهاي سياسي و اقتصادي به وجود آمده در طي چند سال اخير را به حساب انقلاب و انقلابيون واقعي بگذاريم، اما تحقق توقعات مردم برعهده كيست و چگونه خواهد بود؟!
جامعه نميتواند بپذيرد يك عده با اولويت بخشي به منافع حزبي و گروهي، نام و نشان انقلابشان را مصادره كنند و چشم بر خواستههاي مردم ببندند. آنهايي كه به نام ملت و انقلاب براي خود كاسبي راه انداختهاند بايد متوجه اين موضوع باشند كه گفتار و كردار آنها نمونه بارز بازي در نقشه دشمنان انقلاب ميباشد. همه ساله هزينههاي سنگيني براي دور ساختن مردم از نظام و انقلاب درخارج از مرزها صرف ميشود، اما امروز برخي خواسته يا ناخواسته اهداف آنها را جامه عمل ميپوشانند. اعتمادي كه به سبب دروغ، از جامعه سلب شود، بسيار سخت ترميم مييابد. چرا كه مردم تحمل هرگونه وضعيت سخت سياسي و اقتصادي را تاب ميآورند ، اما به هيچ وجه توهين به آگاهي و شعورشان را نميپذيرند.
اگر تاپيش از اين فرياد ميزديم كه اقتصاد كشور را شكوفا كرديم و درعوض مردم شاهد تعطيلي كارخانهها بودند، و اگر انزواي بين المللي و ايران هراسي را به منزله استقلال سياسي تلقي ميكرديم و اگر تعالي فرهنگ را با برخوردهاي غيراصولي با جامعه به پيش ميبرديم و اگر...، امروز بايد به خود نهيب بزنيم كه نسل امروز با نسلهاي گذشته بسيار متفاوتند و سطح آگاهي عمومي بسيار فراتر از حد انتظارها رفته است.
لذا نميتوان انتظار داشت حقيقتها و عملكردهاي غيراصولي در كشور از ديد ملت پنهان بماند. مردم ما، ايران و انقلابش را با تمام وجود دوست دارند و شايد با ديدن اين آفتها و معضلات اعتراضي هم نداشته باشند، اما فراموش نكنيم كه سال به سال و نسل به نسل قضاوتها در مورد انقلاب و نظام براساس عملكرد كارگزاران آن صورت ميگيرد.