۱۰ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۴:۳۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۷۹۴۴۷
تعداد نظرات: ۲۳ نظر
تاریخ انتشار: ۰۹:۵۶ - ۲۲-۰۴-۱۳۹۵
کد ۴۷۹۴۴۷
انتشار: ۰۹:۵۶ - ۲۲-۰۴-۱۳۹۵
نوشته ای در نفی برخی ادعاها در فضای مجازی
اگر هم روحیات خودمان را نقد می کنیم و انگ «مرده پرستی» را وارد می‌دانیم این فقره را باید مستثنا کنیم چرا که این یاد هیچ نشانی از مُرده پرستی نداشت...
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- اندوهِ انبوهِ جامعه در پی مرگ ناگهانی عباس کیارستمی- عکاس، نقاش، فیلم‌ساز و هنر‌مند جهانی ایران - در قیاس با خاص بودن فیلم های او سبب شده برخی دوباره این انگاره را مطرح کنند که ایرانیان « مُرده پرست» اند. به این معنی که در «حیات» قدر نمی‌دانند و در «ممات» گرامی می‌دارند.

اما آیا این گزاره درست است یا اگر هم درست باشد درباره زنده یاد عباس کیارستمی نیز صدق می‌کند؟

این گفتار در پی آن است تا نشان دهد اگر هم در پاره ای موارد صادق باشد (هر چند لفظ "مرده پرستی" اغراق آمیز است و منظور توجه بیشتر به مرده به نسبت دوران زندگی است) اما قطعا در این فقره صدق نمی‌کند و سوگ جهانی‌ترین هنرمند ایرانی واقعی نه مرده پرستی که از سر ناباوری و این واقعیت بود که «مرگ به قامت خدنگ او نمی‌آمد.»

وقتی فردی مادر کهن‌سال خود را رها کرده و چندان که باید و شاید به او سر نمی‌زند و حتی همسایگان می‌شنوند که زیر لب گله می‌کند و می نالد اما تا سر بر زمین می‌گذارد، پسر مراسم پُرشکوه و پُرهزینه ای برای او برگزار می‌کند و آه و ناله سر می‌دهد می توان گفت مرده پرستی است و این سخن مولانا در دیوان شمس را فرایاد آورد که :

چو بر خاکم بخواهی بوسه دادن

رُخم را بوسه ده کاکنون همانیم


و فرزند را که سنگ مزار را عرق بوسه می‌کند دست کم در دل سرزنش کنیم که روی مادر را نبوسیدی و حال این سنگ سرد را می بوسی؟!

یا اگر رشته مهر با دوستی پیوسته را گسسته باشیم و قهر آن قدر ادامه یابد که او چشم از جهان بربندد و به یاد او بیفیتم چه بسا نه احترام که مِرده پرستی باشد.



چرا سوگواری کیارستمی مصداق مُرده پرستی نبود؟

معینی کرمانشاهی می‌گوید: زنده کُش بوده و با مُرده پرستی شادیم/ این گواهی است که ما طالب گوریم هنوز...

مردمانی که یکشنبه داغِ بیستم تیر نود و پنج خورشیدی خیابان حجاب و مقابل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را مالامال از جمعیت کردند اما با کیارستمی قهر نبودند که با پیکر او آشتی کرده باشند.

اگر برخی بعضی از فیلم های او را نمی‌پسندیدند نیز باز نشان بی‌مهری نبود. چرا که خود او می‌گفت «من 40 سال است که در سینما بازی‌گوشی می‌کنم» و حرفه و دل‌مشغولی اصلی‌ام «عکاسی» است.

در داخل نیز اگرچه گاه با موانعی همراه بود اما با اصل کار او مشکل نداشتند. رییس کنونی سازمان سینمایی وزارت ارشاد سال‌ها در فرانسه بوده و با او دوستی و مراوده داشته یا با این که نابازیگران را ترجیح می داد اما بازیگران و کارگردانان حرفه ای هم او را بسیار دوست می‌داشتند.

گفت و گوها و تصاویر او روی جلد مجلات سینمایی و فرهنگی می‌نشست و مردم کاملا او را می‌شناختد البته احتمالا به استثنای آن آقای دکتر که گویا نشناخت و درمان را به فرزند سپرد و باقی قضایا...

کیارستمی البته تنهایی را دوست داشت اما درِ خانه اش به روی همه باز بود. با این حال آیا همه دوستداران می توانند به خانه هنرمند مراجعه کنند تا بگوییم در دوران حیات او را تنها گذاشتند و تا مُرد سراغش رفتند؟!

در دهه های 30 و 40 خورشیدی کافه نادری پاتوق روشنفکران و نویسندگان بود و علاقه مندان جلال آل احمد و شاعران و دیگر چهره های شاخص می توانستند با آنان دیدار و گفت و گو کنند. اما آیا پاتوق و مجال گپ و گفت خارج از مراسم رسمی یا رونمایی یک کتاب در روزگار ما هم فراهم بود که کیارستمی تنها مانده باشد؟

قیاس اصلی اما به خاطر خاص بودن فیلم های اوست و این ادعا که آن استقبال کنندگان تناسبی با این بدرقه کنندگان ندارند حال آن که اولا کیارستمی تنها فیلم‌ساز نبود و جنبه‌های هنری دیگر او هم مورد توجه قرار داشت ثانیا ممکن است همه فیلم‌های کسی را دوست نداشته باشی اما شیفته سلوک و منش فردی او و شیوه نگاه او به زندگی باشی.

کما این که بیست و اندی سال قبل احمد شاملو به اتفاق محمود دولت آبادی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به تماشای فیلم « خانه دوست کجاست» می نشینند و به گفتن «خیلی ممنون» بسنده می‌کند و معلوم است که از این نوع نگاه پاستوریزه به دنیا لذت نمی برد یا کیارستمی در یکی از واپسین مصاحبه ها به ماهنامه تجربه می گوید» « با اشعار سال های آخر شاملو حال نمی کند وبه خاطر همین از آنها استفاده نکرده است» اما هر دو یکدیگر را دوست داشتند و نگاه مدرن هم را می ستودند.

مردم به کارگردان بی احترامی نکرده بودند تا حضورشان مصداق مرده پرستی باشد. هر جا که می رفت قدر می دید. ضمن این که آیا در حیات او مراسمی برای تجلیل - فی المثل در ورزشگاه آزادی (‌به لحاظ قابلیت پذیرش تماشاگر) - تدارک دیده شد و مردم نرفتند که حال شماتت کنیم چرا آنجا نرفتید و برای وداع آمدید؟!

اتفاقا مراسم تشییع جنازه عباس کیارستمی را می توان یکی از باشکوه ترین و منظم ترین آیین هایی از این دست در سال های اخیر دانست. چه از حیث نظم و ترتیب، چه همکاری دستگاه های مختلف، چه آماده سازی محیط و چه مراعات مردم از تقاضای عکس سلفی با هنرمندان سوگوار و شوکه شده. سال ها پیش محمد قائد به طعنه گفته بود که در ایران «تشویق جنازه» جای «تشییع جنازه» را گرفته است! این مراسم اما واقعا یک بدرقه باشکوه بود و مردم حضوری فعال و پرشور داشتند.

سوء تفاهم نشود! این گفتار در پی آن نیست که توجه بیشتر به مردگان به نسبت زندگان و اصطلاحا « مُرده پرستی» را در کُلیّت آن نفی کند. به تعبیر مرحوم مهدی سهیلی:

تا مرا روح و روان در تن بود/ موقع سردی بازارم بود/ مُردنم معرکه‌ای برپا کرد/ دکِّه ی مرده پرستی وا کرد...


در این فقره خاص اما آنچه دیدیم یک سر احترام و تکریم بود به انسانی که انسان را پاس می‌داشت و عاشق زندگی بود و به مرگ نمی پرداخت و با درنگ و تأنی کار می‌کرد اما به ناگه به زندگی باخت و به احتمال زیاد قربانی خطایی شد که گویا در عالم پزشکی در هر ده سال یک بار اتفاق می‌افتد و همین هم بیشتر مردم را اندوه‌گین ساخته است.

پس اگر هم روحیات خودمان را نقد می‌کنیم و انگ «مرده پرستی» و اصل « هیچ زنده‌ای خوب نیست و هیچ مرده‌ای بد نیست» را جاری می‌دانیم این فقره را واقعا باید مستثنا کنیم چرا که یاد هنرمند فقید هیچ نشانه‌ای از مُرده پرستی نداشت...

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۲۳
در انتظار بررسی: ۱۵
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۰۵ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
27
102
هیچ ادم بزرگی در این کشور شناخته نمی شود مگر وقتی که بمیرد
پاسخ ها
سروش
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۱:۰۰ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
این قانون این دنیاست هرکس بیشتر می فهمد تنهاتر می ماند.
علی
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۱:۳۰ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
سروش جان عزیزم تو هم خیلی احساس تنهایی می‌کنی... این خودشیفتگی و خودخاص پنداری ایرانی اپیدمی مهلکی است که دامنگیر این جامعه شده. توهمی که خروجی ندارد!
مرتضي
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۳۶ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
1
41
اگر قوانين حاكم بر زندگان و زندگي‌هاشان انساني‌تر بود، كمتر شاهد گرمي بازار اغراق‌هاي نهفته در واژگاني چون «مرده پرستي» و ... مي‌بوديم.
میلاد
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۰۳ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
7
19
بنظرم جمله آخر آقای قائد درسته. بیشتر تشویق جنازه است تا تشییع جنازه! آقای خدیر شما یه جستجویی راجع به واژه تشییع جنازه بینداز تا متوجه شوی که این مراسم تشییع نبود.
ناشناس
United States of America
۱۱:۰۴ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
4
20
تا وختی زنده بود مگه یه بار براش فرش قرمز پهن کردن؟ اگه بیماریش خوب میشد میومد چی؟ پس واقعیت را درک کنیم و به قول سهراب چشم ها را بشوییم و جور دیگر نگاه کنیم.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۱۲ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
4
29
این نوع گرامیداشت و همراهی باشکوه پیکر برخی هنرمندان و چهره ها در کشور ما، اعتراض نرمی ست به کسانی که محبوبیت هنر و محبوبیت. هنر مندانی را که مخالفشان یا حداقل همفکرشان نیستند را بر نمی تابند و هنرمندان بزرگ را با انواع تهمت ها نوازش میکنند.
راستی شجریان عزیز ،ایشالا که صدو بیست ساله شوی.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۱۶ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
86
7
شما حالت خوب نیست ....یه سر پیش پزشک برو ....البته پیش پزشک کیا رستمی نرو .....مرده دیگه ....دو روز دیرتر چالش نمی کردن بو گندش بلند میشد ....یه آدم بود مثل بقیه آدمها......سینماش هم برای الدنگ های فکری مثل شما خوب بود(در معنی سینما هم دچار کج فهمی سادیسمی بود...) ....زنده باد هالیوود
پاسخ ها
سیما
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۱:۲۹ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
من که متوجه شدم حال کی خوب نیست. به نظر من اتفاقاَ شما برو پیش پزشک کیارستمی!
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۱:۳۲ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
من نبودم باز قرصاتو پشت و رو خوردی؟!
موسوی
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۲۵ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
0
21
در همه فرهنگ ها برای درگذشتگان احترام قائل هستند
این مراسم و مراسم های دیگر فرقی با هم ندارند
این حرفها فقط برای توجیه خودشان و همفکران خودشان است و تخطئه دیگران
یاد همه درگذشتگان گرامی ...
خاطر همه زنده ها هم عزیز باشه ...
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۰۷ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
مراسم به خودي خود واژه جمع است .
مراسم هاي غلط است
درست بنويسيم
عصر ایران اصل یادآوری شما درست است اما مراسم در فارسی شکل مفرد به خود گرفته مانند کلمات انتخابات و عملیات هر چند بهتر است از واژه فارسی «آیین» استفاده کنیم تا جمع آن این شبهه را ایجاد نکند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۳۹ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
2
1
نويسنده اى. كه بسيار مهارت درنوشتن. دارد. فقط درنوشته هايش فقر. وبدبختى ست. به. جز. اهوى بخت من گزل. كه انرا. بسيار زيباوشاعرانه نوشته عجب. چطور بيان تصاوير ساده فيلم كيا رستمى رانميفهمد
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۱ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
47
11
چون اغلب کسانی به تشییع او آمدند که به این دنیا قانع شده‌اند و فکری برای آخرت خود نکرده‌اند........ نمونه از حجاب‌ها و ... معلوم است!!!!
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۰:۳۳ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
کاش میشد به این کامنت مذخرفتون بیشتر از یه بار منفی داد
مرحوم مغفور یک آدم اینترنت ندیده
France
۱۳:۴۷ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
26
4
از نظر من ما ادم بزرگ نداریم و نباید ادم بزرگ بسازیم ادم بزرگ کسییست که در هر حالی خیرش به دیگران برسد حتی اگر بسیاری اسمش را هم ندانند اما کسی که اسمش در همه جا در بوق و کرنا میشود برای غم نان است و بس
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۰۴ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
0
19
گله اصلی نه از مردم که از مدیران بود که تا زنده بود بخود جرات ندادند یادی از او بکنند و امروز پیام و حضور بهم میرسانند.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۱۶ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
31
3
عصر ایران چقدر پول گرفتی تا بنویسی اینجا گل وبلبل هست؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۰۹ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
10
2
مرد که مرد ....زندگی ادامه داره
حالا مگه کی بود
اینو بگذارین تا دموکراسی برقرار بشه
بی نام
Iran (Islamic Republic of)
۲۲:۱۲ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۲
13
2
یه کلیپ دیدم عده ایی معلوم الحال و بیشعور موقع خوندن قران مراسم ختم کف و سوت میزدن خیلی زشت بود بیشعورها تازه ادعای متمدن بودن هم دارن
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۷:۴۱ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۳
17
2
آقا جان بس است دیگر. ده روزه که خبر شما شده نام این مرحوم را آوردن. خبر دیگری ندارید؟؟
عصر ایران اولا مرحوم یک چهره عادی نبوده یکی از جهانی ترین شخصیت های ایران بوده ثانیا صدها خبر دیگر نیز در حال انتشار است و جای آن خبرها را تنگ نکرده ثالثا این مطلب یک تحلیل جامعه شناختی است رابعا احتمال قصور پرشکی در این پرونده همچنان یک خبر است.
مانی
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۱۸ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۳
1
5
این مسئله تازگی ندارد! ما هیچ وقت از گذشته درس نمی‌گیریم. بزرگان‌مان را به چوب حراج می‌گذاریم. چنان عرصه را بر آنان تنگ می‌کنیم که گویی از ما نیستند! وقتی از ما دلسرد شدند و با نا امیدی از کشور کوچیدند یا از دست‌شان دادیم برایشان تأسف می‌خوریم!
سریالی که سال‌هاست در این کشور ادامه دارد!
مجمدرضا
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۵۱ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۳
0
0
میشه اونهایی که الان زنده پرستند دوخط در مورد ایشون بنویسند یا باز جوگیر شدن
چگونه اقدام به رفع بلاک در اینستاگرام کنیم؟ چه عواملی سبب شکست رژیم غذایی می‌شوند؟ راز کثیف نادیده؛ دستان ما چگونه بیماری‌ها را انتقال می‌دهند؟ قبل از خواب آب ننوشید اعتیاد به گوشی را با ابزارهای دیجیتال سلامت شکست دهید معنای واقعی زندگی روستایی در روستای یاستی‌قلعه ماهنشان (+عکس) گوشت این پرنده برای مصرف روزانه هیچ هورمون خطرناکی ندارد / شش برابر میگو هم فسفر دارد تمام اقداماتی که قبل سفر با خودرو شخصی باید انجام دهید واکنش یک روحانی به دعوت از "کاظم صدیقی" برای سخنرانی در مراسم شب قدر دانشگاه امام صادق (ع): دهن‌کجی به مردم عاقبت خوشی ندارد! انتخابات آمریکا و یک بازی خراب کن جدی به نام "رابرت کِنِدی" و معاونش خانم شاناهان! (+عکس) امام جمعه سابق لواسان: ساخت مسجد کار شهرداری نیست؛ شهرداری به وظایف اصلی خود بپردازد که درباره آن‌ها به غایت کم کاری می‌کند قتل ۲ نفر در آرامستان یاسوج/ دادستان: علت درگیری اختلاف شخصی دو خانواده بود حمله موشکی حزب الله لبنان به مواضع نظامیان اسرائیل پارک قیطریه و مساجد اطراف (نقشه) آمریکا : به روسیه در رابطه با احتمال وقوع حمله تروریستی هشدار داده بودیم
وبگردی