محمدباقر قالیباف در سایت خود نوشت:
17 مرداد روز شهادت محمود صارمي؛ خبرنگار عزيز و شهيد و روز خبرنگار است.
خبرنگاري حرفه ي مقدسي است. كار خبرنگاران ارتقاي آگاهي مردم است. و اين آگاهي است كه خواست ها و تمنيات اعضاي جامعه را شكل مي دهد. نظام هاي كارامد، كارامدي خويش را مرهون و مديون خبرنگاران آگاه و جسور و منتقد هستند. در همه ي دنيا جريان آزاد اطلاعات و خبررساني شفاف بنيان و لازمه ي مردم سالاري است.
خبرنگاران آزاده و جسور در همه ي دنيا از موج سواري مسئولان بر حافظه ي كوتاه مدت مردم جلوگيري مي كنند. و به عنوان حافظه ي هوشيار و پويا و نيزِ زبان گويا و حقيقت جوي جامعه عمل مي كنند.
با اعتقاد به رسالتي كه خبرنگاران دارند پس از ورود به شهرداري اعلام كردم كه ديگر شكايتي از رسانه ها صورت نخواهد گرفت و در اين دوران شاهد آثار و پيامدهاي مثبت انتقادات و پيشنهادات كارشناسانه و دلسوزانه آنها در افزايش كيفيت خدمات مديريت شهري بوده ام.
گر چه در برخي اوقات انتقاداتي به دور از انصاف نيز مطرح شده است ولي باور دارم كه يكي از مهمترين نتايج برخورد سلبي و قضايي با يك رسانه تحميل ناخواسته فشارهاي اقتصادي بر يك خانواده فرهنگي خواهد بود كه در شرايط كنوني مي تواند منجر به تشديد يك معضل اجتماعي نيز گردد.
آيا اگر رسانه اي به هر دليل تعطيل شود، هيچ نهادي خود را متولي جبران فشار زندگي خبرنگاراني كه تنها هدف كارشان فرهنگي است مي داند؟ يا تنها ابعاد سياسي ماجرا است كه بر همه ي وجوه سايه مي اندازد. كرامت يك انسان فرهنگي چگونه بايد حفظ شود؟ در اخلاق ديني ما مگر قبل از هر چيز «كرامت انساني» نيست؟
سال گذشته گزارشي را ديدم كه مركز پژوهش هاي مجلس درباره ي مسائل و مشكلات حرفه ي خبرنگاري منتشر كرده بود «خلأ قانوني باعث شده است كه اين افراد هيچ مصونيت حمايتي براي خود و خانواده شان نداشته باشند ... ارائه ي تعريفي حقوقي از عنوان خبرنگار، تعيين مرجع مشخص صدور كارت، تعيين حقوق حرفه اي ]و لابد خيلي چيز هاي ديگر[ از ضروريات است.»
شايد اكنون با گذشت بيش از يك سال از انتشار اين گزارش زمان آن باشد كه ببينيم نهادهاي مرتبط و موظف در اين زمينه چه كرده اند و در روز خبرنگار چه مژده اي براي خبرنگاران محترم دارند؟
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر