آیا روزه‌دار بیمار می‌تواند آب بنوشد؟

شیعه آنلاین: مراجع عظام تقلید در پاسخ به استفتاء شخصی که دچار بیماری قند (دیابت) بوده اما طبق نظر پزشکان می‌بایست حتما روزانه حداقل دو وعده آب بنوشد اینچنین پاسخ دادند.

اینجانب به بیماری قند مبتلا هستم، در ماه مبارک رمضان طبق دستور پزشک داروها را می‌شود پیش از سحر و بعد از افطار استفاده کرد اما سفارش می‌کنند که تا پیش از ظهر یا در طول روز دو لیوان آب مصرف شود.

آیا می‌توان در چنین صورتی روزه‌دار بود یا خیر؟ در معنا می‌شود این موقعیت دیابت را با کثیرالعطش مطابق نمود. همانطور که می‌توان به اندازه رفع خطر آب مصرف کرد، بنا بر دستور پزشک حاضر متدین دو لیوان آب مصرف نمود و روزه‌دار بود؟

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:

در فرض مرقوم اگر نوشیدن آب در روز برای شما ضروری باشد می‌توانید بنوشید لکن روزه باطل می‌گردد و نسبت به روزه ماه رمضان در صورتیکه عذر شما تا ماه رمضان بعد استمرار داشته باشد قضای روزه هم برای شما واجب نیست و فقط برای هر روز باید یک کفاره بپردازید.

حضرت آیت‌الله محمدتقی بهجت:

خیر، این مورد با کثیرالعطش فرق دارد، و اگر باید در طول روز آب بخورد مریض است و نمی تواند روزه بگیرد.

حضرت آیت‌الله سیستانی:

در فرض مذکور چنانچه از گفته پزشک خوف ضرر برای شما حاصل شده است روزه بر شما واجب نیست و اگر تا سال دیگر به همین جهت نتوانستید روزه را قضا نمائید دیگر بر شما قضا واجب نیست و فقط بابت هر روز 750 گرم گندم به فقیر بدهید.

حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی:

روزه بنحو مذکور باطل است و میزان این است که اگر شما تشخیص دهید روزه برایتان ضرر دارد یعنی احتمال عقلانی ضرر بدهید، بطوریکه برایتان خوف حاصل بشود و این حالت در تمام سال ادامه داشته باشد، روزه واجب نیست و قضا هم ندارد، فقط برای هر روز 750 گرم گندم یا جو یا آرد به مستحق غیر سید بدهید و نمی‌توان مبتلا به دیابت را به ذی العطاش مقایسه نمود.

حضرت آیت‌الله نوری همدانی:

در فرض سؤال، اگر روزه گرفتن ضرر داشته باشد آشامیدن آب اشکال ندارد و روزه وی صحیح نیست و حکم کثیرالعطش را ندارد.

حضرت آیت‌الله مبشر کاشانی:

در ماه مبارک رمضان دیابتی و کثیرالعطش می‌توانند به اندازه و قدری که از مریض شدن یا شدت مرض جلوگیری کند آب بیاشامند و روزه آنها صحیح است، لکن چنانچه در طول سال بدون آشامیدن آب بتوانند روزه بگیرند و روزه گرفتن بر ایشان مضر نباشد بنابر احتیاط باید قضا نمایند و چنانچه حال جسمانی آنها در طول سال یکسان باشد، قضاء رمضان برایشان واجب نیست.

حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی:

روزه وی صحیح نیست و حکم ذکر شده مربوط به کسی است که به طور ناگهانی تشنه می‌شود و عمل تشنگی برای وی مقدور نیست نه برای کثیرالعطش.

حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی:

اگر روزه‌دار به اندازه‌ای تشنه شود که طاقت تحمل آنرا ندارد و یا ترس بیماری و تلف شدن داشته باشد می‌تواند به اندازه ضرورت آب بنوشد ولی روزه او باطل می‌شود.

ولی اگر ماه رمضان باشد باید بقیه روز را امساک کند و چنانچه عذر وی تا ماه رمضان سال بعد ادامه داشته باشد، قضا ندارد ولی برای هر روز باید فقیری را سیر کند.

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر