عصرایران ؛ رضا غبیشاوی - شماری از شهروندان ایرانی در سومالی در اسارت به سر می برند.
آنها توسط دزدان دریایی سومالی در اب های بین المللی ربوده شده و به سومالی منتقل شده اند.
خانواده این افراد نیز با انتشار نامه سرگشاده ای خواستار تلاش مقامات ایرانی برای آزادی آنها هستند. 16 نفر از صیادان ایرانی در سال 1394 به اسارت دزدان دریایی سومالی در آمدند. 8 تن از آنها به دلیل شرایط سخت محیطی، جان باخته اند و 8 نفر دیگر از شهروندان ایرانی هنوز زنده اند و با شرایط بد آنجا دست و پنجه نرم می کنند و همچنان در امید به آزادی به سر می برند.
در این باره می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1-
سومالی کشور بی ثبات و ناامن است و در وضعیت هرج و مرج به سر می برد. دولت
مرکزی تقریبا تنها پایتخت را در کنترل خود دارد. گروه مسلح الشباب وابسته
به القاعده نیز کنترل مناطقی از سومالی در دست دارد. سایر مناطق نیز در
کنترل گروه های مسلح نامشخص ریز و درشت است. نیروهای نظامی بین المللی
تشکیل شده توسط اتحادیه آفریقا نیز در خاک سومالی مستقر هستند و در حمایت
از دولت سومالی در حال جنگ با گروه الشباب است.
2- وزارت خارجه در
این مدت چه کرده است. وزارت خارجه مسوول سرنوشت ایرانیان در خارج از کشور است. چرا این افراد تاکنون آزاد نشده اند. چرا به لحاظ
رسانه ای و دیپلماتیک شاهد هیچ اقدامی برای آزادی شهروندان ایرانی نیستیم؟
آنچنان
سکوتی از سوی دستگاه های مسوول و در راس انها وزارت خارجه درباره اسرای
ایرانی در سومالی برقرار است که گویی یا وزارت خارجه نداریم یا از اساس چنین افرادی اصلا وجود ندارند.
هر نوع توجیهی هم برای ناتوانی در آزادی صیادان ایرانی از دست دزدان دریایی سومالی نیز ناموجه و عذر بدتر از گناه است.
3- دولت سومالی رابطه خود را با ایران قطع کرده است اما همچنان کانال ها و ارتباطاتی را می توان با دزدان دریایی برقرار کرد و زمینه ای را برای آزادی شهروندان ایرانی فراهم کرد. راه گفتگو قطعا همیشه وجود دارد اما باید پرسید آیا تاکنون مذاکرات و رایزنی بوده یا نه؟
4-
به نظر می رسد با توجه به شرایط سومالی، بهترین کار دخالت نظامی از سوی
نیروهای مسلح ایران در سومالی است چرا که وضعیت فعلی این کشور و گستره
گسترده ناامنی و بی ثباتی شرایط این کشور را به گونه ای ساخته که نمی توان
از دولت رسمی این کشور انتظار پیگیری را داشت.
نیروهای نظامی ایران می توانند با ورود به خاک سومالی شهروندان ایرانی را نجات دهند.
همچنین
کشتی های جنگی سپاه و ارتش ایران نیز در نزدیکی باب المندب و دریای عدن
حضور دارند و می توان از پشتیبانی آنها در این عملیات استفاده کرد البته
این عملیات قطعا کم مخاطره نخواهد بود اما می توان با استفاده از تجربیات
عملیات های فرامزی قبلی، خطرات و تلفات احتمالی این عملیات را به حداقل
رساند.
این عملیات نظامی، جنگ یا حمله به سومالی یا اقدام علیه این کشور نیست بلکه منظور عملیات نظامی چندساعته و محدود ضدتروریستی با هماهنگی دولت سومالی خواهد بود.
به هنگام این عملیات می توان دولت سومالی، اتحادیه آفریقا، فرماندهی نیروهای نظامی اتحادیه آفریقا در سومالی و کشورهای عضو شورای امنیت را در جریان این عملیات نظامی قرار داد و از کمک و پشتیبانی آنها نیز استفاده کرد.
برخی البته این عملیات محدود و چند ساعته را با جنگ یا حمله نظامی به یک کشور خارجی مشابه می دانند که اینگونه نیست و این دو با هم متفاوت هستند.
ابتدا بايد از طريق مبادي بين المللي پيگيري و رايزني جهت ازادي اين هموطنان زحمتكش فراموش شده مان ، بعمل ايد و سپس در صورت عدم تحقق ، راه حل نظامي بايد مورد نظر واقع شود و اقدام نمود
اليته بدون فوت وقت
"وزارت تعظیم و تکریم در برابر آمریکا و هم پیمانان "
نتیجه انتخاب نادرست همین است و بس ...
خود کرده را تدبیر نیست .....
انواع سکوت های وزارت امورخارجه در قضایای گوناگون
1- سکوت در برابر عدم دادن ویزا به نماینده ایران در سازمان ملل توسط آمریکا برای اولین بار در تاریخ
2- سکوت در برابر افغانستان زمانی که روی رود هیرمند سد زدن برخلاف قانون بین الملللی و خشک شدن دریاچه هامون
3- سکوت در برابر تعرض به دو نوجوان ایرانی در جده عربستان
4- سکوت در برابر کشته شدن عده ایرانی در حادثه سقوط جرثقیل در مکه
5 - سکوت در برابر کشته شدن 500 ایرانی و حتی عدم تحویل اجساد که با تهدید رهبر اجساد به ایران تحویل شد
6- سکوت در برابر کتک زدن مسافران ایرانی در ترکیه و تفتیش بدنی و برهنه کردن دو خانم در تفلیس
7- سکوت در برابر انواع توهین ها در حین مذاکرات هسته ای توسط طرف مقابل مثل وندی شرمن که گفت ذات و دی ان ای ایرانی ها فریبکارو تروریست است
و مباحث دیگر مثل ندادن ویزا به وزرای ایرانی برای رفتن به عربستان، درخواست افغانستان برای داشتن کارت سلامت توسط کسانی که از ایران می آیند ، توهین کشورهای ریزه میزه مثل جیبوتی و مالدیو و...
لطفا منتشر کن عصر ایران عزیز
واقعا خیلی نابغه اید با این پیشنهاداتتون
میدونید دخالت نظامی توی کشوری که با ما قطع رابطه کرده عواقبش چیه؟؟میدونید چه تبعاتی میتونه داشته باشه؟؟
برجامو عشقه اینارو ولش
این دولت یک دولت دیپلماسی و گفتگوست
خودشون و طرفدارانشون هم معتقدند که با گفتگو میشه هر مشکلی رو حل کرد مثلا کرباسچی گفته که با داعش هم میشه مذاکره کرد!!!!!!!!!!!!
خب برن با دزدان مذاکره و گفتگو کنند.
چه فرقی بین ما و امریکا وجود خواهد داشت ؟
درباره باج دادن به آن دزدان دریایی هم فکر کنم که کم کاری می شود وگرنه دزدان دریایی باج گیرانی حرفه ای هستند ،
اگر اراده ای در پرداخت دلار ببینند لحظه ای برای معامله درنگ نمی کنند
مردم اگه تحریم می خواستن به رییسی رای می دادن و ریش و قیچی رو می دادن دست امثال این تحلیل گر محترم
این چه پیشنهادیه که دادید؟
رفتنش شاید دست خودمون باشه ولی بیرون اومدنش قطعا دست خودمان نخواهد بود و تبعاتش نیز آسان و سهل نیست.
این قبیل مشاوره ها را زمان حمله صدام به کویت شاهد بودیم ....
متاسفانه جغرافیای خوبی ندانم و نمیدانم فاصله زمینی و فاصله دریایی و فاصله هوایی تا سومالی چقدر است ؟
ضمن اینکه شاید دوستان بالا بدانند هموطه هایمان در کجای سومالی اسیرند . شاید هم بدانند مساحت سومالی چه اندازه است ؟
منکه نمیدانم و چون نمیدانم سعی میکنم دهان فرو بندم و گوش ها را بازتر کنم.
مگه میشه به خاطر دزدان دریایی سومالی و چند گروگان گیری کشور رو وارد درگیری نظامی اونم تو اون منطقه کرد؟
مثل اینکه فیلم هندی زیاد دیده این نویسنده محترم.
اصلا میدونی یک عملیات نظامی داخل یک کشور دیگه چقدر میتونه پیچیده باشه؟