تحلیف یک مراسمی است که در مجلس برگزار می‌شود و رئیس جمهوری سوگند یاد می‌کند که از تمام استعداد و صلاحیت خویش در راه ایفای مسئولیت‌هایی که بر عهده گرفته، استفاده کند. متأسفانه دولت دوازدهم در راستای سیاست«لبخند» برداشته و از سفرا و مقامات خارجی برای حضور در این مراسم دعوت به عمل آورده است.

دعوت برای چه؟ بیایند و در مراسم شرکت کنند و آخر سر بگویند«باقالی‌پلوشونم که یخ کرده بود!»؟ برای مراسم تحلیف یک عده بیایند و در نهایت بگویند: «جوجه به ما نرسید!»؟ شما هم مدام مشغول تدارکات باشید و رؤسای جمهور کشورهایی که به کشورمان آمده‌اند بیایند و بگویند: «یه سر اومدیم تحلیف خودتون رو ببینیم، همه‌اش که توی آشپزخونه‌اید!».

شما خاطرتان نیست که در مراسم تحلیف پیش از شما شرایط به چه صورت بود؟‌ ما از تمام سفرا و مقامات مهم کشورهای دیگر دعوت کردیم و آنها هم به دعوت ما لبیک گفتند و در یک حرکت هماهنگ هیچ‌کدام در مراسم تحلیف شرکت نکردند. برخی از سفارتخانه‌ها افرادی در مقام «دبیر سوم» را فرستادند، بقیه هم که «دبیر سوم» نداشتند، «دبیر جغرافیا»ی‌شان را فرستادند، آنهایی هم که کلا«دبیر» نداشتند، «نصاب» سفارت را فرستادند. اما الان چه وضعیتی داریم؟ از بس توی روی این خارجی‌ها خندیده‌ایم که مقامات اول‌ و سطح بالای‌شان را برای مراسم تحلیف می‌فرستند. واقعا «نه به برجام» و هر چی که هست.

یک زمانی این مراسم تحلیف فرصتی شده بود تا برخی از کشورها، از دست برخی از سیاستمداران خود خلاص شوند. مثلاً یک کشور دور افتاده‌ای(حتی دورافتاده‌تر از انگلیس که در غرب آفریقاست!) معاون سازمان «توسعه ناپایدار منابع غیرهمگون» را به چنین مراسم‌هایی می‌فرستاد، سپس رئیس کشور خطاب به خلبان هواپیما می‌گفت: «برگشتنی، این دوست‌مون رو توی آب‌های آزاد از پنجره پرت کن پایین!». به هرحال این مراسم با واکنش رسانه‌های دلواپس و احتمالاً زدن تیتر«خبر اومدن‌شون!» همراه خواهد شد، از ما گفتن!

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه