فریدونکنار؛ قتلگاه پرندگان (فیلم)

عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ هر سال اوایل پاییز، تک و تنها چند هزار کیلومتر را از سیبری پرواز می‌کند تا به ایران بیاید. به مجموعه تالابی فریدونکنار که منبعی غنی از غذا برای پرندگان است. و کشتارگاه بزرگی که در تمام جهان رکورد زده.

درنای تنهای سیبری که آن را امید نامیده‌اند، سال‌هاست همراهانش را از دست داده و تنها مانده؛ از روزگاری که دسته‌های هزارتایی آن‌ها به مازندران می‌آمد سال‌ها گذشته؛ می‌دانیم تا ۳۰ سال پیش ۱۲تایی به این مجموعه تالاب می‌آمدند و چند سال پیش که آخرین همدم امید هم از دست رفت، او ماند و مسیری سه هزار کیلومتری به ایران که باید به تنهایی سپری کند، تا به اینجا برسد؛ مجموعه تالابی دست‌ساز که تابستان‌ها زمین‌های کشاورزی است و با شروع سرما و به آب انداختن زمین‌ها، می‌شود تالابی برای زندگی پرندگان. جایی که در اصل دام بزرگی است برای یک قتل‌عام بزرگ که هر سال هم اتفاق می‌افتد.

اینجا محل زندگی و زمستان‌گذرانی ۱۲۰ گونه پرنده است و انواع دام‌ها هم برای صیدشان محیا شده تا صیادان روزی ۳هزار پرنده را گرفته و در بازار پرنده‌فروش‌های فریدونکنار بفروشند. شكار بي‌رويه در این منطقه به حدی رسیده که باعث شده تا ايران رتبه دوم جهان در كاهش پرندگان را از آن خود کند.

جایی که محل زندگی تنهاترین پرنده جهان، امید است، یک قتلگاه به تمام معنا شده که با وجود بین‌المللی بودن آن، زمین‌های خصوصی کشاورزان قلمداد می‌شود و نه فعلان و نه مسئولان محیط‌زیست، نتوانسته‌اند مانع این کشتار شوند، کسی هم که مثل محیط‌بان مهدی گلی بخواهد کاری انجام دهد، به این وضع می‌افتد؛ با چوب و مشت و لگد راهی بیمارستان می‌شود.

درنای سیبری هر سال پاییز در این مجموعه تالابی می‌نشیند و کشتار پرندگان را می‌بیند، اما سال بعد دوباره به اینجا برمی‌گردد. گرچه به خصوص در سال‌های اخیر محلی‌ها مراقبند تا بلایی سر تنها درنای سیبری مهاجر به ایران نیاید، اما این بلا، روزگار پرندگان این منطقه را سیاه کرده است.