۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۴
کد خبر ۶۶۳۴۷۸
تعداد نظرات: ۹ نظر
تاریخ انتشار: ۱۴:۳۴ - ۲۹-۰۱-۱۳۹۸
کد ۶۶۳۴۷۸
انتشار: ۱۴:۳۴ - ۲۹-۰۱-۱۳۹۸
از پربیننده های "سواد زندگی"

"دزدی ملایم" و سه پیشنهاد کاربردی

او در تعدادی از یخچال های خوابگاه دانشجویی دانشگاه MIT آمریکا 6 بسته کوکاکولا قرار داد. همه نوشابه ها ظرف 72 ساعت توسط دانشجویان برداشته شدند.
سواد زندگی - در دوران دانشجویی، پنیرتان را از یخچال مشترک خوابگاه کش رفته اند؟ راستش را بگویید آن سال ها با دیدن شیشه مربای هویج متعلق به یکی از دانشجویان، بی آن که به او بگویید، کمی از آن را نخورده اید؟!

نه شما "دزد" بودید و نه آن دانشجو یا دانشجویانی که پنیرتان را یواشکی برداشته بودند. اگر به جای پنیر یا مربا، داخل یخچال "پول" دیده بودید، آن را بر نمی داشتید و آن دانشجویان هم همین طور.

این، موضوعِ آزمایش دکتر دن آریلی است که در زمینه اقتصاد رفتاری پژوهش می کند. او در تعدادی از یخچال های خوابگاه دانشجویی دانشگاه MIT آمریکا 6 بسته کوکاکولا قرار داد. همه نوشابه ها ظرف 72 ساعت توسط دانشجویان برداشته شدند. آریلی در ادامه به جای نوشابه، پول در یخچال ها گذاشت. همان دانشجویانی که نوشابه ها را برداشته و خورده بودند، به پول ها دست نزدند و سرانجام خود دکتر آریلی، پول ها را جمع کرد.

او آزمایش های بیشتری انجام داد. مثلاً در یک آزمایش به دانشجویان تعدادی سوال دادند؛ به آنها گفته شد به ازای هر پاسخ صحیح، مبلغی پول نقد می گیرند. به گروه دیگر گفته شد در قبال هر پاسخ صحیح، ژتونی می گیرند و می توانند آن ژتون را در همان اتاق، به پول نقد تبدیل کنند. نکته این بود که هر دانشجو، خودش تعداد پاسخ های صحیح اش را می شمرد و به ممتحن اعلام می کرد و بر اساس خوداظهاری، «پول» یا «ژتون قابل تبدیل به پول» می گرفت.*

فکر می کنید دانشجویان کدام گروه بیشتر مرتکب تقلب شدند؟ دانشجویانی که قرار بود پول بگیرند، کمتر تقلب کردند ولی گروه دیگر با ناراستی، نمرات خود را بیش از واقعیت اعلام کردند.

علت این است: انسان ها نسبت به "پول" حساسیت بیشتری دارند و اگر درستکار باشند، هرگز به "پول" دیگران تعدی نمی کنند اما این حساسیت در قبال اشیاء دیگری که آنها نیز ارزش پولی دارند، کمتر می شود؛ شاید اسم این پدیده را بتوان "دزدی ملایم" گذاشت. آزمایش دانشجویان و پول و ژتون را مرور کنید: وقتی قرار بود "پول" بگیرند، کمتر تقلب می کردند ولی وقتی قرار بود "ژتون" بگیرند بیشتر تقلب کردند و حال آن که می دانستند می توانند آن ژتون ها را در همان اتاق تحویل دهند و در مقابلش پول بگیرند.



پیشنهاد فردی:
به عنوان یک انسان درستکار، حواس تان به این باشد که ممکن است در قبال اموال غیر پولی دیگران، حساسیت کمتری داشته باشید و ناخودآگاه به حقوق آنها تعدی کنید.

مثلاً وقتی حواس رئیس تان نیست، ممکن نیست یواشکی از جیب اش 10 هزار تومان بردارید (اصلاً در شأن شما نیست و حتی فکر کردن به آن هم توهین آمیز است) اما بارها و بارها از تلفن اداره برای کار شخصی تان استفاده کرده اید در حالی که تلفن همراه تان روی میزتان قرار داشت. در واقع با این کار، از جیب مدیرتان حتی بیش از 10 هزار تومان نیز برای تلفن های شخصی تان برداشت کرده اید اما غیر مستقیم.

شما ممکن نیست از حسابداری شرکت تان 5 هزار تومان پول بردارید ولی به راحتی یک دسته کاغذ را به خانه می برید.

مثال های دیگر: کارگری که پولی را مستقیم نمی دزدد ولی کم کاری می کند، مسافری که از پتوی مسافرتی که داخل پرواز به او داده اند خوشش آمده و آن را درون کیفش می گذارد، یک مشتری که کتی را می خرد و از آن خوشش نمی آید و آن را بدون کندن اتیکت به فروشنده بر می گرداند ولی نمی گوید که وقتی کت دستش بوده، گوشه ای از آن به لبه میز گرفته و نخ کش شده است، ناشری که کتاب دیگری را بدون اجازه اش چاپ می کند و ... دهها مثال دیگر.

یادمان باشد که هر آنچه ارزش مالی دارد، درست مانند خود پول است و همان طور که در قبال پول و دزدی آن، حساس هستیم درباره دیگر چیزهایی که ارزش پولی دارند نیز حساس باشیم.

پیشنهاد سازمانی:
به عنوان صاحب یک کار و کسب، ساز و کارهای سازمانی را طوری بچینید که مراقبت از اموال سازمان نیز همانند مراقبت های پولی به رسمیت شناخته شود. به یاد داشته باشید که بسیاری از انسان های درستکار و شریف، در برابر اموال دیگران به اندازه پول دیگران حساس نیستند. یک آمار نشان می دهد که زیان وارده از محل تقلب در بازگرداندن لباس ها به فروشگاه های لباس فوشی، از کل خرده دزدی ها در آمریکا بیشتر است.  

پیشنهاد تربیتی:
به فرزندان خود، حفظ حقوق دیگران را به طور مشخص و با تعیین مصداق ها و گفتن مثال ها یاد دهید؛ به آنها بگویید که هر آنچه مشخصاً متعلق به خودشان نیست، اعم از پول و اشیاء دیگر، قطعاً متعلق به دیگری است و تنها با اجازه مشخص صاحبان آنها می توانند از آنها استفاده کنند.


* کتاب نابخردی های پیش بینی پذیر ؛ نوشته دن آریلی ، ترجمه رامین رامبد ، انتشارات مازیار

پیشنهاد می کنیم این درس ها را از دست ندهید:

 یک تمرین عالی برای "خوب دیدن"

 
 چگونه در دام طمعه ها می افتیم و خودمان هم متوجه نمی شویم؟

 «حکم زندگی» چیست؟ و چگونه از زندان آن خارج شویم؟!


تفکر معکوس و مضحک؛ راهی برای تقویت خلاقیت و قدرت حل مسأله


 چگونه "مسیر رفت و آمد" را به زندگی مان برگردانیم؟

حال خوب چیست؟ چگونه حال مان خوب شود؟ (فرمول حال خوب و 6 پیشنهاد کاربردی)

"خستگی تصمیم" چیست؟ و چگونه از آن در امان باشیم؟

کمال گرا نباشید / کار خود را همین الان و با همین شرایط آغاز کنید

 اثر مرکب چیست؟ / ماجرای سه دوست

 فرق مهم انسان و میمون چیست؟ دانشمندان لایپزیک آلمان پاسخ می دهند



"سواد زندگی"، مدرسه آموزش های دانش پایه عصر ایران است. همه رسانه ها می توانند از مطالب این سایت استفاده کنند. اما خواهش می کنیم برای سهیم شدن در گسترش دانایی، با لینک سواد زندگی منتشر فرمایید: 
http://www.savadezendegi.com/
 
کانال سواد زندگی:  t.me/savadzendegi
 
ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۹
در انتظار بررسی: ۷
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Netherlands
۱۶:۴۰ - ۱۳۹۸/۰۱/۲۹
0
26
حیلی جالب بود
ehsan
United States of America
۱۸:۲۳ - ۱۳۹۸/۰۱/۲۹
0
29
خیلی مفید و موثر بود . لطفا از این دست مطالب بیشتر بگذارید
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۸:۴۲ - ۱۳۹۸/۰۱/۲۹
0
20
عالی بود واقعا موضوع بسیار مهم و جالبی بود
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۱۸ - ۱۳۹۸/۰۱/۲۹
0
19
درباره تربیت بچه ها یک نکته اشاره کنم که چرا در تربیت درست کودکان ناکام می مانیم به دودلیل ،
اول اینکه به کودک دستوری می دهیم که خودمان انجام نمی دهیم ،
شب ها بزرگتر ها روبری تلوزیون تا دیروقت می نشینند و صدای آن را هم بلند کرده اند ، و در همان موقع بچه را به زور برای خواب می فرستند ، در حالی که اگر زود خوابیدن و سحر خیزی خوب است اول خودمان باید عمل کنیم ،

مشکل دیگر اینکه بچه را از کار بد منع می کنند اما جایگزین آن را ارائه نمی دهند ، اگر می خواهیم کودک ما شلوغ نکند باید به اندازه کافی وقت بازی داشته باشد اگر می خواهیم هله هوله نخورد باید خوراکی سالم و خوشمزه (غیر از غذا) در اختیارش بگذاریم ،
اگر می خواهیم از جیب ما پول ندزدد باید خودمان به او پول بدهیم ، اگر می خواهیم به لباس دیگران حسودی نکند خودمان باید لباس زیبا برای وی بخریم ،
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۴۱ - ۱۳۹۸/۰۱/۲۹
10
5
خدا روشکر تو خوابگاه هیچ وقت به مال دیگران تعدی نکردم و دمپایی کسی رو هم بلند نکردم ولی کسی اگر به خوردنی های من دستبرد میزد یا دمپایی منو برمیداشت خیلی ناراحت میشدم که من که مواظبم چیزی حروم استفاده نکنم چرا بقیه راحت دزدی و حلال حروم میکنند و آرزو میکردم ایشالا همون یک چیز کوچک براشون زهر بشه و به مریضی و دوا دکتر خرج کنن
ناشناس
United States of America
۲۲:۰۷ - ۱۳۹۸/۰۱/۲۹
3
1
من نمی دونسنم پتوی هواپیما رو نمیشه برداشت. اگه میگفتن، بر نمی داشتم.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۹:۵۷ - ۱۳۹۸/۰۱/۳۰
همیشه از خودت بپرس
ایا این مال منه؟

اگه اثبات شد بردار وگرنه دزدی کردی
بهرام
Iran (Islamic Republic of)
۰۰:۵۴ - ۱۳۹۸/۰۱/۳۰
4
0
لطفا مطالب جدید بذارید. این مطلب تکراریست.
ناشناس
India
۱۴:۲۸ - ۱۳۹۸/۰۱/۳۰
2
5
من یک بار از هواپیمایی قطر دوتا پتو برداشتم و هیچ هم احساس دزدی بهم دست نداد چون پرواز ترانزیت بود و پرواز دوم با چند,ساعت تاخیر انجام شد و باعث شد تو کشور مقصد من اتوبوسی رو پول زیادی برای بلیطش دلده بودم از دست بدم . هر چی هم به شرکت هواپیمایی ایمیل زدم و شکایت کردم ترتیب اثر ندادن و منم موقع برگشت دوتا پتو برداشتم.
وبگردی