عصر ایران ؛ کاوه معینفر - بعد از شیوع ویروس کرونا بسیاری از قواعد زندگی دچار تغییر و تحول شد و این اتفاق محدود به یک کشور یا یک جغرافیای خاص نیست بلکه تمام جهان را در بر گرفته است.
گیشه سینما در همه جای جهان به شدت با افت فروش روبرو شده است و قطعا ایران هم از این قاعده مستثنی نیست، کشورهای بزرگ صاحب سینما هم با این موقعیت ناخوشایند به شدت درگیر هستند.
برای مثال در چین به عنوان دومین بازار بزرگ سینمایی جهان پس از آمریکا، سال گذشته و در مقطع زمانی کنونی ۵.۴ میلیارد دلار فروخته بود اما مجموع فروش سال ۲۰۲۰ خود را به رقم ۳۹۴ میلیون دلار رساند که در مقایسه با آمار مشابه سال گذشته از کاهش ۹۳.۲ درصدی حکایت دارد.
البته این روند بسیار طبیعی است به دلیل اینکه در بسیاری از نقاط کشور چین همچنان سینما تعطیل است و سالنهای که فعال هستند با سقف ظرفیت ۳۰ درصدی برای حضور مخاطبان به نمایش فیلم پرداختهاند.
از طرف دیگر بسیاری از سازندگان فیلم هم حاضر به ارائه فیلم خود در چنین شرایطی نشدهاند و قطعا سیاههای از انواع فیلمهای با پتانسیل فروش بالا وجود دارد که فعلا دست نگه داشته و منتظرند تا موقعیت ویروس کرونا و تبعات آن در جهان تغییر کند، آن موقع فیلم خود را راهی اکران کنند.
اما در این میان اتفاقات دیگری هم رخ داده است و آن هم استقبال و رجوع مخاطبان به شبکههای نمایش فیلم اینترنتی چون نتفلیکس و اچ، بی، او و ... که در واقع دورانی طلایی را برای این شکل دیگر ارائه فیلم و سریال رقم زده است.
اما جدیدترین اتفاق در این میان شکل دیگری از سینما یا ارائه فیلم است اصطلاحی موسوم به «سینمای عمودی» Vertical Cinema ، که سعی دارد برای گوشیهای همراه فیلم تولید کند و شکل و فرم ارائه آن در گوشیهای هوشمند مورد استفاده عمومی را مد نظر دارد.
اخیرا دیمین شزل کارگردان فیلم لالا لند یک فیلم کوتاه ساخته است که به صورت حرفهای تصویربرداری شده و تمامی صحنههای آن با یک گوشی «آیفون ۱۱ پرو» ضبط شده است. شکل ارائه تصویر هم عمودی است.
اگرچه این اقدام قطعا برای تبلیغ گوشی آیفون است اما در این میان باید مد نظر داشت که قواعد بازی را هم تغییر داده است. همین شکل ارائه تصویر عمودی مهمترین آن است. که در ابتدا و انتهای فیلم هم vertical cinema درج شده است تا شروع رسمی آنرا اعلام کرده باشند.
پس طبیعتا ارائه محتوی هم تغییر کرده و سعی در ارائه سریالها و فیلمهایی دارد که زمان آنها طولانی نیست و حتی به شکل عمودی فیلمبرداری شدهاند. اگر بگوییم حتی سعی دارند با گوشیهای همراه هم فیلمبرداری شوند شاید به نظرتان عجیب باشد ولی واقعیتی است که وجود دارد.
یک نمونه دیگر هم سریال خطرناکترین بازی Most Dangerous Game است که فصل اول آن همین امسال منتشر شده و بازیگران معروفی چون کریستف والتس، لیام همسورث و سارا گدون در آن بازی کردهاند. نکته جالب و متمایز این سریال این است که برای ارائه در وب تولید شده است و زمان هر قسمت از آن حدود 8 دقیقه است یعنی 15 قسمت 8 دقیقهای. قطعا معلوم است که چنین سریالی برای مخاطبانی تولید شده است که با گوشی همراه خود مثلا در مترو، اتوبوس، تاکسی یا ... هر وقت فرصت کردند 1 یا 2 قسمت از آن را ببینند.
با توجه به این انفجار ارتباطی 10 سال اخیر و قدرت گرفتن سلطه شبکههای اجتماعی قابل پیش بینی بود که قواعد بسیاری از رسانههای ارتباطات جمعی تغییر خواهد کرد ولی کروناویروس مانند کاتالیزوری ناخواسته این روند را سرعتی دوچندان بخشید.
آن گونه که از شواهد امر پیداست تا آشتی دوباره مخاطبان با سالنهای سینما فعلا راه درازی در پیش داریم و این مهم را هم مد نظر داشته باشیم که سینما نرفتن در کشور ما علاوه بر کرونا و شرایط جدید، یک عامل مهم دیگر هم دارد و آن هم شرایط اقتصادی جامعه و معیشت خانوادهها است. پس بهتر است که هرچه بیشتر به فکر استفاده از ظرفیتهای جدید نمایش و ارائه فیلم باشیم.
بیشتر بخوانید:
*آمار ناامیدکننده سینمای چین در سومین هفته بازگشایی
*دوران کرونائیسم؛ فرهنگ در بحران یا بحران در فرهنگ؟
*مرجان ریاحی (مستندساز): برگزاری جشنوارهها به صورت آنلاین امنترین راهکار این روزها