ايرنا: حدود 67 درصد بيکاران کشور را جواناني که در سنين 15 تا 29 سال قرار دارند به خود اختصاص داده اند. همچنين 40 درصد بيکاران کشور در سنين 15 تا 24 سال قرار دارند.
هم اکنون بيش از 2 ميليون و 738هزار نفر در کشور بيکار هستند که يک ميليون و 97 هزار و 864 نفر را جوانان 15 تا 24 ساله و يک ميليون و 824 هزار و 636 نفر را جوانان 15 تا 29 ساله، به خود اختصاص داده اند.
براساس گزارش طرح آمارگيري سال 87 که از سوي مرکز آمار ايران انتشار يافته است، از مجموع بيکاران کشور 70درصد را مردان و 30 درصد را زنان تشکيل مي دهند.
پايين بودن نسبت جمعيت زنان بيکار به مردان، نشان مي دهد بازار کار کشور همچنان شرايط مطلوبي براي پذيرش زنان ندارد زيرا با توجه به افزايش تعداد زنان در دانشگاههاي کشور (بيش از 60 درصد) انتظار مي رود همين ميزان نيز در مراجعه به بازار کار کشور نيز رعايت شود.
بيکاري معضلي است که با بهبود افزايش سرمايه گذاري در بخش هاي توليدي کاهش مي يابد و در صورتي که نتوان زمينه سرمايه گذاري هاي داخلي و خارجي را براي توسعه اشتغال فراهم کرد، بي شک بر حجم بيکاران، افزوده مي شود.
يکي از ارزشمندترين اقدامات انجام شده در سال هاي اخير ايجاد دانشکده کارآفريني و بطور کلي ايجاد تفکر کارآفريني در کشور است.
گسترش تفکر کارآفريني و ايجاد راهکارهايي که افراد بتوانند بدون تکيه بر دولت به ايجاد اشتغال براي خود و همچنين ديگر افراد جامعه مبادرت کنند مي تواند در توسعه اشتغال در کشور موثر باشد اما شکي نيست اين مهم نياز به ايجاد ساختارهايي در جامعه دارد که بدون آن نمي توان، مبادرت به توسعه تفکر کارآفريني کرد.
بسياري از کشورهاي جهان هم اکنون نهادي براي حمايت از کارآفرينان ايجاد کرده اند تا بتوانند از کارآفرينان به نحو شايسته اي حمايت کنند. بنابراين با توجه به افزايش جمعيت بيکار در کشور لزوم ايجاد چنين نهادي در کشور بطور کامل احساس مي شود.
ايجاد بنگاه هاي کوچک اقتصادي بمنظور توسعه اشتغال، تفکري است که بايد در ميان برنامه ريزان و مسئولان حوزه اشتغال نهادينه شود و اقتصاد کشور خود را از رهايي به اقتصاد تک محصولي رها سازد. بي شک کشور راه بسيار طولاني براي سپري و نهادينه کردن چنين تفکري بايد طي کند و تعداد جوانان بيکار که پيش بيني مي شود تا سال 1390 به اوج خود برسند را نمي توان با آزمون و خطا در جامعه رها کرد.