روزنامه نگار برجسته لبنانی درگذشت

طلال سلمان، روزنامه نگار و موسس روزنامه "السفیر" لبنان روز جمعه گذشته در سن هشتاد و پنج سالگی دار فانی را وداع گفت.

به گزارش ایسنا، او در ۲۶ مارس ۱۹۷۴ روزنامه مستقل السفیر را با شعار «روزنامه لبنان در جهان عرب و روزنامه وطن عربی در لبنان»  تاسیس کرد و آن را "صدای کسانی نامید که منبری برای سخن گفتن ندارند" نامید.

السفیر سالهای سال مرجع رسانه ای لبنان و تحولات کشورهای عربی قرار گرفت و دارای تاثیری مهم و قوی در افکار عمومی لبنان، کشورهای عربی و کشورهای دیگر به شمار می رفت.   

طلال سلمان در سال ۱۹۳۸ در روستای شمسطار از توابع هرمل در استان بعلبک به دنیا آمد. پدرش ابراهیم اسعد سلمان و مادرش فهدة الآتات بود و در سال ۱۹۶۷ با عفاف محمود الاسعد از روستای الزراریه در جنوب لبنان ازدواج کرد و دارای چهار فرزند به نام های هنادی، ربیعه، احمد و علی بود.

آن چنان که خود طلال سلمان می گوید او سفر دشواری را در پایان دهه پنجاه قرن گذشته در دنیای مطبوعات و رسانه ها آغاز کرد، سفری که برای «یکی از فارغ التحصیلان بیروت، پایتخت هویت فرهنگی عربی» سفری سخت محسوب می شد. همانطور که خود او در شرح حال خود توصیف میکند، با کار به عنوان ویراستار در مجله "الحوادث" مسیر خود را آغاز نمود، سپس با خبرنگاری در روزنامه "الشرق " ادامه داد و پس از آن به عنوان معاون تحریریه مجله "الحوادث" کار خود را ادامه داد.

پس از چندی مسئولیت مدیر تحریریه مجله "الاحد" را به عهده گرفت و پاییز سال ۱۹۶۲ به کویت رفت تا مجله "دنیا العروبه” را تاسیس کند، مجله ای که از سوی دار النشر "دار الرای العام" کویت منتشر می شد اما این سفر به کویت بیش از شش ماه به طول نینجامید و او سپس به بیروت بازگشت تا مجله "الصیاد" را تاسیس و سپس به مجله "الحریه” رفت تا به عنوان یکی از نویسندگان اصلی آن فعالیت کند.

وی پس از سالها تجربه مطبوعاتی و رسانه ای روزنامه «السفیر» را در ۲۶ مارس ۱۹۷۴ تاسیس نمود و از سال ۱۹۷۶ تا سال ۲۰۱۵ عضو شورای سندیکای مطبوعات لبنان بود.

سرمقاله های طلال سلمان با عنوان "علی الطریق" در روزنامه السفیر هر خواننده ای را به آشکار با شخصیتی با موضعی مستحکم و ثابت آشنا میکرد که تحت تاثیر جو قرار نمیگرفت و تا سالهای سال هیچگاه مواضع ملی و میهنی اش در قبال موضوعات مهم جهان عرب همچون فلسطین و مقاومت تغییر نکرد. "ضمیمه فرهنگی” روزنامه السفیر که تا سالهای سال منتشر می شد گوشه ای دیگر از شخصیت فرهنگی، سیاسی و ادبی وی را نشان می داد که هر خواننده ای را به خود مجذوب میکرد و طیف وسیعی از روشنفکران جهان عرب را باخود همراه می کرد.

مواضع سیاسی وی باعث گردید تا این شخصیت رسانه ای برجسته عرب در سال ۱۹۸۴ در مقابل منزلش مورد هجوم تروریستی قرار گیرد و به شکل معجزه آسایی از نقشه ترور جان سالم به در برد اما آثار این انفجاری تروریستی تا پایان عمر در صورت و سینه وی باقی ماند. پیش از آن نیز یکبار دیگر بمبی در جلوی منزل وی منفجر شد و در اول نوامبر سال ۱۹۸۰ نیز چاپخانه روزنامه السفیر مورد هجوم تروریستی قرار گرفته و منفجر شد. 

طلال سلمان در ۴ دسامبر ۲۰۱۷ داوطلبانه به دلیل مشکلات اقتصادی شمع روزنامه «السفیر» را خاموش کرد و با انتشار سرمقاله ۴۳ سال پیش به عنوان آخرین سرمقاله السفیر در سال ۲۰۱۷، مهربانانه ترین و عاطفی ترین خداحافظی را با خوانندگان السفیر انجام داد و در بخشی از آن نوشت: «ما حق داریم نفس خود را تازه کنیم و به طور خلاصه و صمیمانه بگویم: متشکرم.»

از ژانویه ۲۰۱۷ تا پایان سال ۲۰۲۲، طلال سلمان به نوشتن سرمقاله های "علی الطریق" در وب سایتی که به نام خودش بود (https://talalsalman.com) ادامه داد و به عنوان بستری برای ارتباط با کسانی بود که ۴۳ سال سرمقاله های وی را در روزنامه السفیر پیگیری می کردند. شمع این سایت نیز با درگذشت طلال سلمان بار دیگر در سوم شهریور ۱۴۰۲ برای همیشه خاموش شد. 

کتاب های طلال سلمان:

با جنبش فتح و فدائیان (دارالعوده ۱۹۶۹).

بیهوده گویی بر فراز دریاچه لیمان (۱۹۸۴).

به شاهزاده خانمی به نام بیروت (۱۹۸۵).

سنگی که شب شکست را می شکافد. (۱۹۹۲).

شکست، سرنوشت نیست (۱۹۹۵).

فی الطریق... درباره دموکراسی، عربیت و اسلام (۲۰۰۰).

یادداشتهایی در فرهنگ و ادبیات (۲۰۰۱).

سقوط نظام های عربی از فلسطین تا عراق (۲۰۰۴).

یادداشت هایی در باره فرهنگ، ادبیات و عشق (۲۰۰۹).

لبنان عرب و ملی گرایی عربی (۲۰۰۹).

نوشته ای روی دیوار مطبوعات (۲۰۱۲).

با طلوع آفتاب (۲۰۱۲).

یادداشت هایی در باب فرهنگ، ادبیات و عشق (۲۰۱۴).

با طلوع آفتاب (۲۰۱۴).

گزارش روزنامه آمریکایی از قدرت نظامی شاه در تیر ۵۶/ ارتش ایران به‌زودی دو برابر ارتش بریتانیا می‌شود

تماشاخانه

دارویی که این روزها پولدار‌های چاق به دنبالش هستند / درباره آمپول لاغری که فقط دست ۱۰ درصد مردم جهان به آن می‌رسد (فیلم)

نمره کواکبیان به دولت پزشکیان : از بیست، ۱۲ یا ۱۳ (فیلم)

فیلم های دیگر