مى خواهند يکی يکى هتک کنند ، نوبت همه تان شايد برسد!

 عصرایران - حضرت امام خمینی (ره) در 20 مهر 1358 ، در دیدار جمعی قضات کشور در شهر قم، سخنانی داشته اند درباره شیوع فضای تهمت به افراد و در این باره هشدارهایی داده اند که می توان از آن به عنوان بیاناتی تاریخی و راهگشا نام برد.

ایشان در بخش نخست سخنان خود ، به حیثیت افراد - ولو مجرمین -اشاره می کنند و تاکید دارند که حتی در اجرای حدود الهی نیز ، نباید تعجیل کرد چه ان که اثبات برخی جرائم مستوجب حد ، مانند زنا ، بسیار مشکل است و حتی اگر فرد مرتکب ، بدان اقرار نیز نمود ، تا 4 بار حتی به اقرار خودش نیز ترتیب اثر داده نشود.

امام(ره) در همین باره می فرمایند: يکى از علماى شيراز، علماى محترم شيراز، به من کاغذ نوشت - ديروز، پريروز بود - نوشته بود که در اين دادگاهها و در اين چيزها راجع به اين مسائل، مثل مسائل فحشا، خيلى زود حد زده مى شود و ملاحظه حدود و جهات شرعى اش نمى شود، و شما يک فکرى بکنيد.
خوب، حالا که آقايان تشريف دارند اينجا، بهترين موقعيت حالاست که ما بگوييم که اينطور امور را سرسرى نگيريد.

يا از باب اينکه اين امور مربوط به انقلاب نيست، گوش نکنيد به حرف و کنار برويد، هيچ کارى به آن نداشته باشيد.

يا اگر مبتلا شديد، روى موازين شرع، به آنطورى که شارع مقدس فرموده است، نه اينکه حالا چون انقلاب است ما هرکس را دلمان خواست بزنيم، هر کس را دلمان خواست شلاق بزنيم، هر کس را دلمان خواست حبس بکنيم، هر کس را دلمان خواست خداى نخواسته اعدام بکنيم.

مسئله اينها نيست، مسئله اعراض (جمع عرض=آبرو) مسلمين است که بايد حفظ بشود اين اعراض، مجرد اينکه يکى آمده مى گويد که فلان، فلان کار را کرد، خوب، اولا اين عادلاست که اين را مى گويد؟ بيست نفر هم بگويند اعتنا نمى شود کرد.
بايد عادل باشد، روى موازين شرع عدالت داشته باشد، تا اينکه از او شهادت قبول بشود.

امام (ره) در ادامه راجع به عملکرد پلیس نیز این گونه می فرمایند:لزوم عمل مامورين انتظامى بر طبق موازين همچو نباشد که خداى نخواسته هر که هرکارى کرد، يا هر که هر چه شنيد، فورا پاسبان برود دم در خانه اش! پاسبانها نبايد بروند خانه مردم، مگر با دستورى که از طرف دادستان، از طرف دادگاه صادر مى شود.
روى موازين شرعيه ، رفتن در حرز مردم خلاف شرع است.

اهانت کردن به يک آدمى ، ولو اين آدم هم خودش يک آدم مخالف مثلا چه باشد، باز حق اهانت نيست.

اين حق است که جزايش را به او بدهند، ديگر اهانت چرا به او بکنند؟ رفتن منزل، به خانواده اش تعرض کردن، به بچه هايش تعرض کردن، اينها امورى است که نبايد بشود.

ما مى خواهيم اسلام باشد، ما نبايد يک کارى بکنيم که بگويند که دادگاهها در زمان طاغوت هم اين کارها را نمى کردند! خوب، به ما مى گويند اين حرفها را، ما چه مى دانيم.

حضرت امام (ره) در ادامه می فرمایند:بايد همه - چه قضات، چه دادستانها، چه پاسبانها، چه پاسدارها، و چه کميته ها - همه اينها بايد روى موازين شرع عمل بکنند. البته پاسدار، حق ندارد بدون اينکه قاضى يا فرض کنيد دادستان اجازه به او بدهد کارى بکند.وقتى هم به او امر کرد، بايد انجام بدهد، حق ندارد تخلف بکند.هرج و مرج نبايد باشد حالا.

نفى هرج و مرج در انقلاب حالا که ما انقلاب کرديم بايد هرج و مرجى باشيم؟! خوب، انقلاب کرديم، انقلاب که نبايد هرج و مرج باشد.انقلاب روى موازين اسلام بايد باشد.

نبايد ما يک کلمه انقلاب بگذاريم و هر کارى دلمان مى خواهد بکنيم بگوييم که انقلابى است! انقلابى يعنى چه ؟ مگر اسلام عوض مى شود در انقلاب؟! اسلام همان اسلام است.

شما يک قدرت طاغوتى را کنار گذاشتيد، حالا اسلام را مى خواهيد پياده بکنيد، احکام اسلام را مى خواهيد پياده بکنيد، بايد با تمام احتياطات لازم، با تمام دقتهاى لازم، در اين امور بررسى بشود يکوقت يک بيگناهى خداى نخواسته ، روى يک مقاصدى که يک کسى ممکن است داشته باشد بيايد تهمت به او بزند، خداى نخواسته يک آدم بيگناهى چى بشود.

و امروز هم همينطور که ملاحظه مى کنيد روز تهمت است! من نمى دانم چه جور شده است که هر که به هرکس دلش مى خواهد هر چى مى گويد! نمى داند که تهمت زدن به مؤمن جزايش چه هست پيش خدا.

نمى داند غيبت کردن از مؤمن چى هست.نمى داند که هتک حرمت مؤمن، هتک حرمت اللّه است، اينها را نمى دانند.

هر که هر چه دلش مى خواهد، حالا به هر کس، نه به يک نفر، نه به دو نفر، به اشخاص متقى تهمت مى زنند! خوب، البته يک دسته هم هستند که مى خواهند تهمت بزنند.


امام خمینی (ره) در ادامه فرمایشات تاریخی خود ادامه می دهند: يک نفر آدمى راکه من بيست و چند سال است از نزديک مى شناسم، او پيش من درس خوانده ، با من معاشر بوده ، من همه چيزش را مى دانم، حالا افتادند به جان مثل آقاى دکتر بهشتى.

آقاى دکتر بهشتى را از او مى ترسند اينها، براى اينکه يک فرد لايقى است، و اينها نمى خواهند اينطور افراد باشند، مى خواهند يکی يکى هتک کنند نوبت همه تان شايد برسد! يکى يکى، هر کس را يک جايى ببينند، يک کارى انجام مى دهد مى خواهند هتک حرمتش بکنند، يا ساقطش بکنند.

خوب، اين مردمى که براى اسلام کار از آنها مى آيد يکىيکى را کنار بگذارم، کنار بگذارند، و همه را خلع سلاح بکنند، آن وقت کى ديگر باقى مى ماند؟

حضرت امام (ره) درباره تاثیرات این تهمت ها نیز می فرمایند: مع الاسف در بين جوانهاى ما هم اشخاصى هستند زودباور.
به مجرد اينکه مى گويند فلانى بله ، امريکايى است، مى بينيم که يک عده از جوانها هم باورشان مى آيد که امريکايى است! فلانى انگليسى است.

برنامه خود امريکاييها و انگليسيها اين است که اشخاص صحيح را به اسم انگليسى و به اسم امريکايى ضايعش کنند، چون مى دانند خودشان ضايع هستند! مى دانند ملت پيش آنها چه جور هست اسم انگليسى...مع الاسف بعض از اشخاص هم که حسن نيت دارند، سوءنيت ندارند، باورشان مى آيد و آنها هم مى گويند اين مطلب را، بدون اينکه بررسى بکنند... فردا به شما هم مى گويند به آنها هم مى گويند، تا کى نوبت ما هم برسد! مسئله اينطورى است.

مى خواهند اينها اصلا خلع سلاح کنند ما را.يکى يکى کنار بروند، کنار بروند، کنار بروند، چه بماند؟ آنها بمانند که مفسدند و فاسد هستند.هشدار به جوانان و ملت ايران اينها بايد ملاحظه بشود.ملت ايران بايد بدانند اينها را که يک اشخاص مفسد آمدند.

جوانهاى دانشگاهى بدانند اين معنا راکه اينهايى که در دانشگاه مى آيند تبليغات سوء مى کنند واز اشخاص مثلا محترم آبروريزى مى کنند نظر سوء دارند.