روزنامه آفرینش نوشت:
اگرچه مباحث مختلفي در عرصه داخلي و بين المللي براي شرح و تفسير وجود دارد، اما فراخور اهميت انتخابات و بروز برخي رفتارها و نگرشها در فضاي انتخاباتي لازم است تا تمركز بيشتري براين موضوع داشته باشيم. درهمين رابطه به بيان مفهوم "آزادي" در محافل مختلف خواهيم پرداخت.
واژه آزادي به دليل پيوند آن با حقوق و به ويژه حقوق بشر مصاديق و انواع متفاوتي دارد؛ بنابراين مي توان براي آزادي مصاديقي از قبيل آزادي مذهب، آزادي عقيده، آزادي هاي اجتماعي، آزادي هاي سياسي،آزادي هاي مدني، آزادي بيان، آزادي قومي و مليتي، آزادي رسانه و مطبوعات و ... اشاره کرد.
گستردگي اين واژه به قدري است كه شايد نتوان آن را در جملات گنجاند ولي عمده موارد آن كه براي مردم ملموستر است، مسائلي هستند كه با زندگي اجتماعي افراد مرتبط است. اما وجه تمايز مفهوم آزادي با ديگر مفاهيم اجتماعي، غيرقابل انتقال بودن آن است. به عبارت واضح تر آزادي همچون كالا يا خدماتي نيست كه از يك شخص يا گروه به جامعه واگذار شود.
حال با حفظ اين مورد در گوشه ذهن خود به رفتار و گفتار نامزدهاي رياست جمهوري نگاهي بياندازيد. هريك با داعيه ايجاد آزادي مباحثي را به مردم وعده مي دهند و خود را رهايي بخش مشكلاتي معرفي مي كنند كه عامل پديد آمدن آنها مردم نيستند! از سوي ديگر مدعي دادن امتيازي به مردم هستند كه حقيقتاً براساس شرع اسلامي و قانون اساسي جزء لاينفك و داشته غيرقابل اخذ مردم ميباشد.
اما امروز هريك از كانديداها مفهومي سليقهاي را از آزادي بيان كرده و درحقيقت آزادي را محدود و مصادره به آرا و نظرات خود و حاميانشان ميكنند. اينكه بايد زنان و مردان از حقوق مساوي بهرهمند باشند، اينكه بايد آزادي بيان براي نشر عقايد وجود داشته باشد، يا اقليتها و قوميتها براساس آزادي سليقه به آيين و سنن خود بپردازند و وعدههاي اين چنيني، موضوعاتي نيستند كه بتوان برسر آنها چانه زني كرد و اجراي آن را منوط به انتخاب شدن كانديدايي خاص دانست.
اين موارد في النفسه ازجمله حقوقي است كه در شأن يك انسان و جامعه دموكراتيك بايد وجود داشته باشد، اما موضوع اصلي اينجاست كه بايد ريشه يابي كرد كه چرا اين حقوق مسلم مردم ناديده گرفته شده و امروز نامزدهاي رياست جمهوري براي جلب نظر و كسب آراي مردم به دنبال مطرح كردن آن هستند.
بايد از نامزدها و ديگر مديران كشور اين سوال را داشت كه چرا اين آزاديهاي انساني و شرعي و قانوني از مردم سلب شده كه امروز بخواهيم در قالب وعده و وعيد به آنها باز گردانيم؟!
پاسخ به اين ابهام كار سختي نيست. همانطور كه امروز نامزدهاي رياست جمهوري مفهوم آزادي را مصادره كردهاند و با سلايق خود وعده اعطاي آن را به مردم ميدهند، پيش از اين به سبب همين سليقه گرايي و تعميم و تجويز نظرات خود براي كل جامعه، آزاديهاي مسلم اقشار مختلفي از مردم را سلب كردهاند. اين مباحث هيچ جانبداري از جناحهاي سياسي تلقي نميشود چرا كه كليت عملكردها تاكنون به گونهاي بوده است كه حقوق مسلم و آزاديهاي اساسي مردم در ادوار مختلف ناديده گرفته شده و در برهههايي شدت آن افزايش داشته است.
لذا بايد اين نكته را به نامزدهاي انتخاباتي گوشزد كرد كه دادن حق و حقوق مسلم مردم نياز به شعار و وعده آنان ندارد، بلكه آنها بايد سعي كنند با احترام به خواسته عامه مردم و اعتقاد به قانون برنامهاي را براي دوران به قدرت رسيدن در نظر بگيرند كه ابتدا مانع از تضييع اين آزاديها شوند و دوم عملكردشان موجب فشار به جامعه و محدود كردن آنها در عرصههاي مختلف نگردد و اينگونه آزادي آنها را سلب نكنند.