صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۲۴۸۵۷۵
تاریخ انتشار: ۱۱:۴۹ - ۰۸ دی ۱۳۹۱ - 28 December 2012

حسا‌م‌الدین سراج با «وداع» دوباره به صحنه آمد

شامگاه 7 دی‌ماه سالن همایش‌های برج میلاد تهران؛ زمانی برای حسام‌الدین سراج که این روزها در عرصه‌ی صحنه‌ای کم‌کار است فراهم شد تا باز هم برای مخاطبانش بخواند اما نه یک کنسرت معمولی بلکه سراج این‌بار در کنسرتش «وداع» گفت.

به گزارش ایسنا یک روایت موسیقایی از عاشورا بار دیگر سراج را به صحنه فرا خواند تا به رهبری سید محمد میرزمانی و در حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بخواند.

«میرزمانی از پشت میز ریاست تا رهبری ارکستر»

کنسرت «وداع» فرصتی برای سید محمد میرزمانی بود که برای مدتی صندلی ریاست دفتر موسیقی ارشاد که نزدیک به دو سال است بر آن تکیه زده را ترک کند و چوب رهبری ارکستر سراج را به حرکت در آورد.

میرزمانی در آهنگسازی و اجرای کنسرت «وداع» از یک ارکستر تقریبا بزرگ البته نه ارکسترسمفونیک بهره برده بود و سازهایی چون ویلون، ویلون سل و کنترباس را در کنار ساز‌هایی مانند عود، کمانچه، سنتور و دف قرار داده بود.

«ریش‌سپیدان در کنار جوانان ساز زدند»

ارکستری که میرزمانی آن را تدارک دیده بود یک ویژگی بارز داشت آن هم این‌که نوازندگان جوان در کنار نوازندگان باتجربه و ریش‌سپید ساز زدند و چهره‌هایی که در بیشتر ارکستر‌ها دیده می‌شود این‌بار با ترکیبی متفاوت روی صحنه قرار گرفتند و به فرمان میرزمانی سازهایشان را به صدا در‌ آوردند.

«رد پایی از یک صدای نارنجی»

میرزمانی از آن آهنگسازانی است که با بررسی آثار مختلف‌اش می‌توان به علاقه او به سازهای بادی پی برد. «هورن ابوا» و «فلوت» سازهای بادی ارکستر بودند و دلیل استفاده از «هورن» به گفته‌ی میرزمانی این بود که هورن یک صدای نارنجی دارد و از ساز‌های مورد علاقه‌اش است.

اشعار قیصر امین‌پور و عمان سامانی، سراج را تحت تاثیر قرار می‌دهد این موضوع در نشست خبری کنسرت «وداع» هم دیده شد. او در حین اجرای برنامه‌اش گاهی فرصتی می‌یافت و وقتی اجرا بر عهده‌ی بخش سازی بود بر روی صندلی‌اش می‌نشست و آرام‌ اشک می‌ریخت.

ساز و آواز بخش مهمی از اجرای سراج را تشکیل می‌داد. «نی‌نامه» نیز از قطعات متفاوتی بود که توسط این هنرمند خوانده شد.

شهرام میرجلالی نوازنده عود و داوود برزیده نوازنده نی نیز به عنوان تک‌نواز در این اجرا هنرنمایی کردند و سازهایشان را برای همنوایی با سراج کوک کردند.

اما دکلمه بخش گسترده‌ای از کنسرت سراج را تشکیل می‌داد که توسط وحید جلیل‌وند اجرا شد.

*** «صدای سنج و دمام آمد از دور»

«گریه، خون» آخرین قطعه‌ای بود که توسط سراج روایت شد. میرزمانی برای این قطعه سازهای سنج و دمام را در نظر گرفته بود و این ترکیب باعث شد قطعات از روند معمولی خود خارج شده و فضای متفاوتی در اجرا ایجاد شود.

به گزارش ایسنا، سیاووش ظهیر‌الدینی، کریم قربانی، ناصر رحیمی و ... از نوازندگان نام آشنای این اجرا بوده‌اند و میلاد عالمی کنسرت مایستر این اجرا بود. این در حالی بود که محمدرضا صفی مدیر داخلی ارکستر‌ سمفونیک تهران مدیریت این ارکستر را نیز برعهده داشت.

کنسرت «وداع» 8 دی‌ماه بار دیگر در مرکز همایش‌های بین‌المللی برج میلاد تهران تکرار خواهد شد.

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200