يك محقق ايراني در دانشگاه كاليفرنيا به همراه دستيارانش براي اولين بار توانستند از صداهاي مجازي - حقيقي اختصاصي هر فرد در يك فضاي MRI براي توليد دوباره يك تجربه صوتي طبيعت گرا براي مطالعه بر روي عملكرد مغز انسان استفاده كنند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كوروش صابري، محقق ايراني دانشگاه كاليفرنيا در آزمايشگاه خود موفق به برداشتن گامي مهم در راستاي پاسخگويي به اين سوال شده است كه چطور مغز ما مي‌تواند يك گفت‌وگو را در فضايي پر از جمعيت حتي وقتي چندين گفت‌وگو و مباحثه ديگر همزمان در حال انجام است تشخيص دهد.
اسكن‌هاي جديد مغزي با استفاده از روش كاربردي MRI به محققان كمك مي‌كند دريابند كه چطور مغز موضوعات را در فضايي كه فردي صداهاي مختلف را مي‌شنود، از يكديگر مجزا مي‌كند بدون اينكه لزوما منابع چند گانه صداها را با چشم ببيند.
گاهي اوقات صداها از موقعيت‌هاي مختلف نزديك فرد و گاهي نيز چندين صدا از يك موقعيت منفرد به گوش مي‌رسد.
به گزارش ايسنا، صابري و دستيارانش به دو نتيجه اصلي در اين پژوهش رسيده‌اند؛ نخست اينكه يك ناحيه خاص در مغز به طور اختصاصي براي تشخيص حركت صوتي به كار گرفته نمي‌شود در حالي كه در عرض كورتكس بينايي مغز داراي مناطق خاص حسي - حركتي است و دوم اينكه به نظر مي‌رسد اطلاعات صوتي فضايي در يك منطقه عصبي موسوم به «گيجگاهي مسطح » (Planum Tempotal) پردازش مي‌شوند به طوري كه مي‌تواند عمل مجزا كردن منابع صوتي چندگانه را تسهيل كند.