عصر ایران- با شروع مهرماه حال و هوای مدارس بر جامعه حاکم است و معلمان تازه و دانش آموزان جدید این روزها را به آشنایی می گذرانند.
در شروع این آشنایی معمولا بچه ها برمی خیزند و خود را معرفی می کنند. برخی از معلمان اما از دانش آموزان می خواهند شغل پدر خود را هم بگویند.
اطلاع مدرسه و معلم از شغل پدر و این که پدر او در قید حیات است یا نه یا تنها با مادر یا با ناپدری زندگی می کند البته مفید است و به درک بیشتر معلم از وضعیت روحی و اخلاقی محصل کمک می کند و این اطلاعات جای دیگر ثبت شده اما این که کودک یا نوجوان در حضور دیگران برخیزد و بگوید پدرش میوه فروش است یا پزشک، بساز بفروش است یا راننده تاکسی یا به تازگی بیکار شده مطلقا موجه نیست چون به خاطر شغل یا بی شغلی پدر در معرض قضاوت دیگران قرار می گیرد بی آن که نقشی در شغل یا وضعیت او داشته باشد و بچه ها به جای ارج نهادن به هر فعالیت شرافت‌مندانه مشاغل را تفکیک می‌کنند.
خانم معلم! آقای معلم! نام بچه ها را بپرسید و از علایق شان ولی سؤال درباره شغل پدر و ایضا مادر (درباره مادران شاغل) در جمع هیچ ضرورتی ندارد. چه بسا اساسا پدری نداشته باشد یا با پدر زندگی نکند یا به شغل پدر افتخار نکند یا بچه ها با جزییات آن شغل آشنا نباشند و تحقیر کنند و کودک را بیازارند...
پیروز و سربلند باشیم.
می دانستید که در کشورهای اروپایی مخصوصا سوئد پرسیدن شغل پدر، ملیت و مذهب دانش آموز از سوی معلم جرم محسوب شده و پرسشگر به عناون نژادپرست متهم و مورد بازخواست قرار می گیرد. در مدارس ما مدیر و معاونان پرسشنامه هایی دارند که دانش آموز ووالدین او به طور محرمانه به آنها پاسخ می دهند و کسی حق افشای آن را ندارد
چرا باید نگرش منفی خود نسبت به مشاغل را به این طریق به بچه ها انتقال دهیم.
چرا یه آنها یاد ندهیم به شغل های پدرشان افتخار کنند و به راحتی در مورد آن صحبت کنند. مگر نان حلال سرشکستگی است.
همین روش های به ظاهر درست ولی در باطن مشکل ساز باعث می شود که بعضی فرزندان وقتی به عرصه رسیدن و صاحب شغلی با درآمد بالا شدن از گفتن شغل پدر ابا داشته باشن. پدری که با روزی حلال و عرق جبین ولی با در آمد کم بزرگش کرده.
من یک معلم هستم ، از ابراز محبت هموطنان به جامعه ی معلمان تشکر میکنم ،بنده بعضی از سالها این سوال را از دانش آموزانم می پرسم و آنها با افتخار میگن که شغل پدرشان میوه فروش یا هر شغل شریف دیگری می باشد ودر ضمن تاکید می کنند که درآمد پدرشان از معلمین خیلی بیشتر است واز بابت این موضوع اصلا ناراحت نیستند
من که 30 سال دارم همیشه وقتی اول سال می شد، استرس جواب دادن به این سوال آزارم می داد. انگار معلما موضوع دیگه ای نداشتن...والله ما که بابامون شغل درست حسابی نداشت، چی باید میگفتیم؟ یادمه کلاس دوم راهنمایی این موضوع رو نوشتم و انداختم صندوق پیشنهادات. گویا خونده بودن و یه سریا تازه پی برده بودن که این موضوع چقدر بعضیا رو عذاب میده. اون سال دیگه کسی نپرسید....راستش الان که بزرگ شدم این موضوع خیلی برام مهم نیست. اما یک معلم باید روحیات بچه ها رو هم درک کنه...بچه هارو خیلی از رفتارای روزمره ما می تونه اذیت کنه.
پ و ژ رو جابجا نوشتید :) :) :)
اشکال اینه که تو این مملکت فساد همه جا رخنه کرده و تار تنیده. معلم و زرگر و نانوا و پزشک و ... نمیشناسه. همه در تار عنکبوت فساد گیر کرده اند
امیدواریم همه معلم ها رعایت کنن
از کلاس اول تا وقتی یاد گرفتیم دروغ بگیم پرسیدن !!!
کار به سربازی کشید اونجا هم پرسیدن !!
نه برای شناخت روحیات محصلین و سربازان بلکه برای اینکه کسی که پدر یا مادر دکتر و وکیل و بازاری طلا فروش و...کارخانه دار داشت از احترام بیشتری برخوردار بود و همون افراد که پرسیدن از معلم تا فرماندهان گروهان ها بدنبال رابطه ایی بودند برای بقول خودشان روزی روزگاری احتیاج میشه !!!!
متاسفام
برو خودت رو اصلاح کن
به نظر من معلمان شریف و زحمتکش علیرغم کوتاهی های مادی و معنوی که در حقشان میشوند باید شدیدا تحت آموزش قرار گیرند و بدانند که در مهم ترین موقعیت شغلی قرار دارند. موقعیتی که در کشورهای پیشرفته جزو بالاترینها است. وهمچنین متوجه باشند که با اندکی آموزش و مطالعه و با همین امکانات موجود میتوانند چه خدمات بزرگی به آینده این کشور بکنند.
پیشنهاد من یک سلسله مقالات در زمینه های مختلف تهیه کنید و از صاحبان اندیشه و تجربه و معلمان بخواهید دایره المعارفی برای همکارانشان تهیه کنند.
آقای عصر ما اگر منظور بنده را که از بیان صحیح آن عاجزم متوجه شوید و اقدام نمایید بزرگترین باقیات صالحات را برای این مرز و بوم تهیه کرده اید.
کافی است کمی پای درد دل والدین بنشینید تا بدانید روشهای روتین معلم ها بویژه در چند سال اول چه آسیب هایی به رشد تربیت و خلاقیت و ... بچه ها وارد میکند.
لا اقل اگر توانایی یا امکانات یا انگیزه خیلی کارهای مدرن را ندارند لااقل خیلی کارها را میتوانند نکنند.
ایکاش سواد داشتم تا بیشتر بنویسم
لطفا اقدامی کنید و در اقدامتان لطفا سراغ مباحث دم دست بروید و نه مقولات انتزاعی و خیلی حرفه ای تا همه ما مردم بتوانیم مشارکت و کمک کنیم
من که می دانم چرا این سوال توسط بعضی از معلمین پرسیده می شود شما چطور؟
چون پدرم وقتی چهار سال داشتم فوت کرد.
واقعا این وظیفه آموزگاران است که بدانند نسل آینده را می سازند و هر حرکت آنان در زندگی آینده دانش آموزان نقش دارد.
مهندس و دکتر که جایگاه خوبی تو جامعه دارند!
روحت شاد پدر . لذت اون نون حلالی که تو با زحمتت به ما میدادی هنوز از زیر زبونم بیرون نرفته .
این موضوع یکی از بزرگترین ترسهای دوران مدرسه ام بود که معلم میپرسید شغل پدرت چیست؟
پدر من میوه فروش بود و من خجالت میکشیدم اما الان شغل من استاد دانشگاه است.
لذا درود میفرستم بر روح پاک پدرم که با نان حلال ما را بزرگ کرد و بنده به این مقام دست یافتم. اما الان خجالت نمیکشم که پدرم میوه فروش بود افتخار میکنم اما آن دوران.............
با تشكر
کاش یه کم فهم و شعور به سیستم آموزشی ما اضافه میشد
واقعا به اون ها چه ربطی داره که شغل پدر دانش آموزشون چی هست ؟! خدایی ...