صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۵۰۲۱
تاریخ انتشار: ۱۱:۵۱ - ۲۰ مهر ۱۳۸۵ - 12 October 2006

رامسفلد: تعارف نکردم؛ واقعا در افغانستان شکست خوردیم!

ما پیرمردهای با تجربه، این کوه را پشت سر گذاشته ایم و حالا در حال تماشای جوانانی مثل بوش هستیم. فریاد می کشیم که از معبر راست نرو به دردسر می افتی یا از مسیر چپ نرو به دره سقوط می کنی اما آنها هیچ توجهی به تجارب ما ندارند.

وزیر دفاع آمریکا که اولین بار در مصاحبه با روزنامه واشنگتن پست به شکست نظامیان کشورش در افغانستان اعتراف کرد، بار دیگر در گفتگو با یکی از شبکه های تلویزیونی بر این امر صحه گذاشت.

به گزارش عصرايران( asriran.com )، دونالد رامسفلد وزیر دفاع آمریکا در مصاحبه با شبکه ABC به دلایل شکست پروژه حمله به افغانستان اشاره کرد که خلاصه برنامه دو ساعته وی را می خوانید:


رامسفلد: ببینید، هدف اصلی ما از این کار، کشتن اسامه بن لادن و متلاشی ساختن گروه طالبان بود. در حالی که تنها دستاورد ما در این میان ساقط کردن حکومت طالبان بود. پس اگر واقع گرا باشید درک می کنید که دست نیافتن به ایده آل خودش شکستی است که می تواند درسی برای دیگر عملکردها باشد.



رامسفلد: خیر! ما فقط می خواستیم اسامه بن لادن را نابود کنیم و طالبان را از بین ببریم. اما آیا به آرزوی خود رسیدیم؟ شما می دانید بن لادن کجاست؟ همین سوالهاست که ما را شدیدا ناراحت کرده است.

رامسفلد: متاسفانه در افغانستان جنگ در کوه خیلی سخت و طاقت فرساست. رزمنده های افغان از معبرهایی استفاده می کنند که هیچکس تصور هم نمی کند که انسان بتواند از آنجا رد شود. به همین دلیل پیروزی ما در آنجا هنوز تایید نشده است.



رامسفلد: اول از همه باید تاکید کنم که قبلا هم به این نکته اشاره کرده ام: " شکست در افغانستان را کسانی می پذیرند که واقع گرا باشند. حالا هر کسی می خواهد، حرفهای مرا بپذیرد!



رامسفلد: خیر! چون حضور بیشتر در آن کشور، چیزی جز اتلاف وقت برای ما نخواهد داشت. در ضمن این را هم باید بگویم که علاوه بر تلف شدن زمان، بودجه کشورمان نیز به باد می رود.



رامسفلد: به نظر من سپردن اوضاع به دولت حامد کرزای و خروج محترمانه از افغانستان بهترین گزینه است. زیرا در حالی که ما به ایده آل خود دست نیافته ایم اما مردم از سرنگونی طالبان راضی هستند و می توانیم به آن اکتفا کنیم.



رامسفلد: اجازه بدهید جواب شما را در چهارچوب یک مثال بدهم. فرض کنید دوران زندگی و سپری کردن اوقات آن مثل بالا رفتن از یک کوه است که حتما باید با صخره نوردی آنرا فتح کنید. ما پیرمردها همانند افراد  با تجربه، این کوه را پشت سر گذاشته ایم و حالا در حال تماشای جوانانی مثل بوش هستیم. فریاد می کشیم که از معبر راست نرو به دردسر می افتی یا از مسیر چپ نرو به دره سقوط می کنی. وقتی که خطر پیش پای آنها را می بینیم و درک می کنیم که آنها هیچ توجهی به تجارب ما ندارند، واقعا در بالای آن قله احساس خطر و ناراحتی برای آنها می کنیم.


رامسفلد: اگر به صحبت های من توجه می کردید، جوابتان را هم گرفته بودید. ظاهرا شما هم از همان دسته صخره نوردهایی هستید که به حرف ما توجه نمی کنید. من که معتقدم پیروی از مشاوره های ما بد نیست، حال می خواهند گوش کنند یا می خواهند آنچه گفته ایم را فراموش کنند. بالاخره ما از معبرهایی نظیر ویتنام عبور کرده ایم و به کشور بازگشته ایم و با دیدن اوضاع افغانستان یاد و خاطرات آن روزها تداعی شده است.



رامسفلد: من ارتش آمریکا را قوی تر از ناتو می دانم. زمانی که ارتش آمریکا و متحدانش نتواند در آنجا دوام بیاورد دیگر نمی توان انتظار داشت ارتش ناتو قادر به انجام این کار باشد.

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200