عصرایران؛ مصطفی داننده- خانه‌ای روی گسل زلزله ساخته شده بود. زمین لرزه می‌آمد، خانه می‌لرزید، وسایل پخش زمین می‌شدند، از اهالی خانه دستی ترک می‌خورد، پایی می‌شکست اما بعد از زلزله دوباره همه چیز به سرجای خود بر می‌گشت و زندگی جریان پیدا می‌کرد تا زلزله بعدی. نه خبری از تعویض خانه بود نه فکری برای بازسازی. گویی این خانواده به زلزله عادت کرده بود.
حالا مثال کشور ما هم شده است مانند این خانواده زلزله زده. می‌دانیم که افتصاد ما وابسته به نفت است و آمریکا، از این طلای سیاه برای ضربه زدن ایران استفاده می‌کند اما باز دست به روی دست گذاشته‌ایم تا تحریم‌ها پشت سر هم بیایند و ضربه‌ای به تن افتصاد ایران وارد کنند.
واقعا مشخص نیست چرا در 40 سال گذشته فکری به حال اقتصاد وابسته به نفت خود نکرده‌ایم. در افسانه‌های بومیان آمریکای جنوبی شهری وجود دارد به نام «ال‌دورادو». شهر گمشده‌ای که ظاهرا تمام خانه‌ها، معابد و همه‌ی وسایل و لوازم زندگی ساکنانش از طلا و حتی کف رودخانه‌ها و سطح مراتعش به جای سنگ، پر از طلا و جواهر بوده است.
ایران در خاورمیانه همانند «ال‌دورادو» است. سرزمینی که از جای جای آن میشود به پول و ثروت رسید و اقتصاد را از حالت تک بعدی و نفتی نجات داد.
نمونه بارزش گردشگری است. ایران سرزمین چهار فصلی است که می‌تواند میزبان هر سلیقه‌ای باشد. ترکیه، کشوری که در بالادست همسایه ماست از گردشگری پول در می‌آورد و ما مجبوریم با ریش گذاشتن میان این و آن نفت‌مان را بفروشیم.
در سال 2017 میلادی 32.4میلیون گردشگر خارجی به ترکیه سفر کرده و 26.2 میلیارد دلار ارز خارجی وارد این کشور کرد‌ه‌اند. بر اساس آمار ارائه شده بیش از 20 درصد جمعیت شاغل ترکیه در بخش گردشگری به فعالیت می پردازند که پیش بینی می شود که این رقم در سال 2023 به بیش از 900 هزار نفر برسد.
ما می‌توانستیم به راحتی مبزبان مسلمانان جهان باشیم. مردمان عرب حوزه خلیج فارس، عاشق شمال ایران هستند. مسلمانان شرق آسیا، مشتاق حضور در کویر و جنوب ایران هستند.
برای برخی مسلمان سفر به کشورهای اروپایی و آمریکایی با توجه به فرهنگ آنها سخت است و چه فرصتی بهتر از این که ما از این پنجره باز شده استفاده کنیم.
البته توسعه گردشگری احتیاج به یک دیپلماسی فعال دارد. دیگر نمی‌شود به هر بهانه‌ای به این سفارتخانه یا آن سفارتخانه حمله کرد. همین حمله شبانه به سفارت عربستان ضربه بزرگی به صنعت توریسم ایران وارد کرد. عربستانی‌های زیادی برای گردش و زیارت به ایران می‌آمدند اما یک تصمیم غلط، پای آنها را از ایران برید و آنها حال عازم ترکیه می‌شوند و از سواحل آنجا لذت می‌برند.
توریسم، نه تنها با خود پول به ایران وارد می‌کند بلکه زمینه اشتغال جوانان، در شهرهای مختلف ایران را فراهم می‌کند. اگر در شهرها و استان‌‌های کوچک شغل مناسب وجود داشته باشد، کمتر جوانی حاضر است برای زندگی بهتر راهی شهرهای بزرگ شود.
تنها راه نجات از وضع فعلی کشور، فرار از اقتصاد نفتی است. اقتصادی که هم فساد زاست و هم ضربه پذیر در برابر تحریم‌ها. پس بهتر است به سمت اقتصادی برویم که روح داشته باشد و با یک تحریم ساده، نلرزد.
مشکل از نفت نیست مشکل از دیپلماسی ماست .