غزل شماره 156 حافظ

به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد

به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حق گزار ما نرسد

هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی
به دلپذیری نقش نگار ما نرسد

هزار نقد به بازار کائنات آرند
یکی به سکه صاحب عیار ما نرسد

دریغ قافله عمر کان چنان رفتند
که گردشان به هوای دیار ما نرسد

دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش
که بد به خاطر امیدوار ما نرسد

چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را
غبار خاطری از رهگذار ما نرسد

بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصه او
به سمع پادشه کامگار ما نرسد

تفسیر :

نیت خوبی در سر دارید که با تلاش عملی خواهد شد. از تنگ نظری و کنایه های حسودان نهراسید و در انتخابی که داشته اید شک نکنید. با دیگران مهربان باشید و از آن ها دلجویی کنید تا در زمان نیاز بتوانید از آن ها کمک بگیرید.

اگر کسی قدر تلاش های شما را نمی داند اندوهگین نشوید. نذر خود را ادا کرده و به خداوند توکل کنید. به زودی به مال خوبی دست پیدا می کنید که باعث تحیر و حسادت دیگران خواهد شد.

راز دل را برای هر کسی فاش نکنید. دوستان صدیق و شفیق را به یاد داشته باشید.