۰۱ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۱ آبان ۱۴۰۳ - ۱۲:۲۳
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۰۲۷۶
تاریخ انتشار: ۱۰:۱۱ - ۲۱-۱۱-۱۳۸۸
کد ۱۰۰۲۷۶
انتشار: ۱۰:۱۱ - ۲۱-۱۱-۱۳۸۸

گزيده سرمقاله‌ روزنامه‌هاي امروز

روزنامه‌هاي صبح امروز ايران در سرمقاله‌هاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداخته‌اند كه برخي از آنها در زير مي‌آيد.

جام جم: با انقلا‌ب مي‌مانيم

«با انقلا‌ب مي‌مانيم» عنوان سرمقاله‌ روزنامه جام جم به قلم بيژن مقدم است كه در آن مي‌خوانيد؛

1) 22 بهمن سالروز پيروزي بزرگ‌ترين انقلاب قرن و سنگين‌ترين زلزله سياسي در دنياست.

راهپيمايي 22 بهمن هميشه نمايش يكرنگي و وحدت ملي بوده است. «من»‌هاي بيشماري كه به «ما» تبديل شده‌اند، قطره‌هايي كه سيل راه انداخته‌اند و فريادهايي كه خروشيده‌اند تا بگويند؛ آري! ما بر عهد خويش با امام و شهدا وفاداريم، تا ديگربار، يادآور شوند، با وجود سختي‌هاي بسياري كه كشيده‌ايم و نيك مي‌دانيم، همچنان راه درازي در پيش است، اما، هرگز دست از آرمان‌هايمان نخواهيم كشيد.

كودكان همراه پدرها و مادرها پرچم عزت و استقلال به دست، مي‌آيند تا سرفرازي ملت را چونان آرزويي هميشگي واگويه كنند.

2) 22 بهمن نه يك راهپيمايي نمايشي، بلكه همواره فريادي بلند عليه همه آنهايي بوده كه به غير و دشمن دل سپرده‌اند: مردم مي‌آيند تا بگويند ما با انقلابيم.

انقلابي كه به گواهي 3 دهه حضور نهادينه شده مردم در صحنه، از بالاترين «نرخ مشاركت» در قياس با ديگر انقلاب‌هاي بزرگ جهان برخوردار بوده و هست.

راهپيمايي 22 بهمن امسال، اما دوباره مي‌تواند پيامي روشن‌تر از پيش داشته باشد. با اين تفاوت همان كساني كه تا ديروز و حتي امروز به سرنگوني جمهوري اسلامي مي‌انديشند، به همين راهپيمايي نيز، دل‌ خوش كرده‌اند. همه بلندگوهاي ضد امام و انقلاب آماده‌اند تا فريادهاي تفرقه را ولو اندك ‌ از لابه‌لاي خروش ميليوني مردم گزينش و به دنيا مخابره كنند.

واقعيت آن است كه فردا هر فريادي و هر پرچمي و هر رنگي كه بخواهد «من»‌ها را در مقابل مردم مطرح كند، فرياد تفرقه است و پرچم دشمن به شمار مي‌آيد.

3) راهپيمايي فردا، متعلق به همه مردم است؛ از هر گروه و جناح و سليقه‌اي، همان‌گونه كه پيش از اين بوده است. اما كساني كه دنبال هويت‌بخشي به «خود» هستند، دست از «مناسبت‌هاي انقلاب» بردارند، مبادا تجربه تلخ حمايت از اسرائيل در روز قدس و حمايت از آمريكا در روز 16 آذر و اهانت به امام حسين(ع)‌ در روز عاشورا تكرار شود. 22 بهمن، تنها نيازمند شعارها و رفتارهاي وحدت‌بخش است. 22 بهمن براي حمايت از نظام جمهوري اسلامي، انقلاب، امام و تجديد بيعت با شهيدان اين مرز و بوم از خرداد 42 تا دفاع مقدس است. 22 بهمن براي اداي احترام به شهيد بهشتي، رجايي، مدني، صدوقي، باهنر، همت، باكري، بروجردي، صياد، چمران، ستاري، فكوري، بابايي و شيرودي‌هاست.

4) آنها كه تا ديروز كاري به كار انقلاب و شهيدانمان نداشتند، امروز نيز به كار 22 بهمن نخواهند آمد. 9 دي مانور مقدماتي براي حضور نهايي در 22 بهمن بود.

اميدواريم دلبستگان به تفرقه، حداقل اين مقدار فهم را داشته باشند تا تجربه‌اي تلخ از خود بر جاي نگذارند و كار خود و حاميانشان را سخت‌تر از آنچه كه هست، نكنند. مردم و دستگاه‌هاي انتظامي مراقب باشند و بدانند دشمن به دنبال «درگيري‌هاي ساختگي» نيز هست. ممكن است برخي از افراد و شخصيت‌هايي كه زمينه‌ساز فتنه پس از انتخابات بودند، تصميم بگيرند در راهپيمايي حضور پيدا كنند و چه‌بسا مطلوب‌ترين حالت براي حاميان افراطي آنها و رسانه‌هاي بيگانه، بروز تعرض عليه آنان در راهپيمايي است.

بنابراين مردم بايد با هوشياري كامل از هر گونه تعرض و درگيري خودداري كنند تا پروژه دشمن در اين روز بزرگ با شكست مواجه شود.

مسوولان برگزاركننده مراسم نيز بايد با درايت مراقب شعارها باشند تا تنها شعارهاي ملي و وحدت‌آفرين در حمايت از نظام، انقلاب و رهبري سر داده شود و در عمل نيز، فرصتي براي بهانه‌جويان فراهم نشود.

وعده ما 22 بهمن، در جاي جاي ايران اسلامي؛ «ما با انقلاب بوده‌ايم و با امام و انقلاب مي‌مانيم»

مردم سالاري:دهه فجر در بهمن 88

«دهه فجر در بهمن 88»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي مردم سالاري به قلم سيدرضا اکرمي است كه در آن مي‌خوانيد؛

1- سي و يک سال است که از دهه فجر سال 57 مي گذرد و وارد سي و دومين سال مي شويم، در دهه فجر فرصتي است که حادثه دهه فجر سال 57 «22-12» را بررسي نمائيم و دستاوردهاي آن را ارزيابي کنيم، تا معلوم گردد، کجا بوده ايم و کجا رسيده ايم و به کجا مي خواهيم برسيم، روشن شدن صورت مساله خود برکات بسياري دارد، که مي تواند به ديگران پاسخ داد و از چند مقوله «فرصت شناسي»، فرصت طلبي، فرصت ستيزي و يا خداي ناکرده فرصت سوزي کرده ايم، يا اينکه گاهي سود برده ايم و گاهي فرصت را از دست داده ايم؟

2- در طول 31 سال پيروزي انقلاب اسلامي، شاهد حوادث تلخ در ايران وهمسايگي ايران بوده ايم، که جنگ تحميلي 8 ساله نمونه اي از اين حوادث مي باشد و اگر اين موضوع و موارد مشابه ديگر نبود، به طور قطع چهره ايران و جمهوري اسلامي به گونه ديگر بود، زيرا در اين جنگ 8 ساله، هزار ميليارد دلار خسارت مالي وارد شد و حدود دويست هزار نيروي انساني به شهادت رسيده و صدها هزار جانباز به وجود آمدند که در بهره وري و بهره رساني دچار مشکلات شد زيرا سرمايه انساني نقش بسياري در پيشرفت جامعه دارد. ترورها و درگيري هاي آغازين ماه هاي پيروزي انقلاب در کردستان و ترکمن صحرا و آذربايجان غربي و هفتم تير سال 60 و حادثه حزب خلق مسلمان و مواردي از اين قبيل و از جمله حوادث پس از 22 خرداد 88 که حدود 8 ماه از آن مي گذرد و همه ضرر کرديم، مواردي از حوادث غم انگيز مي باشند، ولي بحمد الله همه آنها گذشت و صد البته درس هاي آموزنده و سازنده از آن گرفته ايم که هشياري و بيداري و آمادگي و عبرت آفريني داشتند.

3- يادآوري دهه فجر بهمن 57 يک مطلب است که بايد نقل شود، بايد آن را شنيد و در کتاب ها خواند و براي ديگران خواند و شرح داد، ولي مهم تر از ياد و ذکر آن، تذکره تاريخ است و درس هاي آموزنده آن. در قرآن مجيد 278 مورد از واژه ياد و يادآوري «ذکر و تذکره» آمده که 9 مورد آن واژه «تذکره» است. بايد دهه فجر بهمن 57 را نقل نمود، نقد کرد و نتيجه گرفت، بايد تبيين نمود و تحليل کرد و درس هاي آموزنده و سازنده آن را تشريح نمود. راستي چگونه يک رهبر روحاني با ملتي دست خالي از سلاح و امکانات و بدون تشکيلات حزبي و رسانه فراگير، توانستند انقلابي و نهضتي را به نتيجه برسانند که دستاورد آن زوال نظام شاهنشاهي 2500 ساله و سقوط خاندان 57 ساله در سلطنت و مورد حمايت همه دولت ها و قدرتمندانه و مسلح به همه امکانات بود و هيچ کس نتوانست مانع پيروزي امام خميني(ره) و ملت ايران شود. پس از 31 سال هنوز تحليل و تبيين اين رويداد عظيم و شگفت آور و در واقع معجزه تاريخي در پايان قرن بيستم ميلادي و نيمه قرن چهاردهم هجري شمسي و پايان قرن چهاردهم قمري، ادامه دارد و بايد ادامه يابد، چون باورکردني نبود و نيست و نخواهد بود، اينجا است که بايد اذعان نمود، اضافه بر اراده و همت امام خميني(ره) و ملت ايران دست خدائي و عنايت مهدوي بود که انقلا ب به پيروزي رسيد شعارهاي عاشورايي کارساز شد و معادلا ت جهاني را به هم ريخت و از پاريس، اروپا نداي نهضت به گوش جهانيان رسيد و ايران اسلا مي کانون جوش و خروش و سروش گشت.

4- اينک فرصتي است تا دستاوردهاي عظيم اين نهضت مردمي و ديني و محمدي و علوي و حسيني و مهدوي را برشماريم و يادآوري نمائيم که خداوند فرموده است «و ذکر فان الذکري تنعف المومنين» و بايد نعمت خداوندي را حديث « و اما بنعمه ربک فحدث» کرد و بازگو نمود و شکر آن را نيز به جا آورد که قرآن مجيد اعلام مي دارد «لئن شکرتم لا زيدنکم» شکر نعمت، نعمت را افزون مي سازد و کفران نعمت، نعمت را از بين مي برد. فهرست کردن عنايات خداوندي در اين 31 سال براي مردم حاضر و نسل آينده و تاريخ بشريت وظيفه اي وجداني و ديني و انساني و تاريخي مي باشد.

5- کليد واژه هاي سي و يک سال پيروزي عبارتند از : زوال نظام شاهنشاهي و کوتاه شدن دست استعمارگران از ميهن اسلا مي ايران و استقلا ل سياسي و فرهنگي و اقتصادي و فکري و فقهي مردم، همه پرسي براي تاسيس نظام جمهوري اسلا مي با آراي 98/2 درصد براي اولين بار در ايران، برگزاري انتخابات براي استقرار نهادهاي قانوني چون قانون اساسي، خبرگان رهبري، مجلس و رياست جمهوري در ظرف يک سال، برگزاري حدود 30انتخابات ظرف 31 سال، مقابله شرافت مندانه 8 سال دفاع مقدس در برابر عراق متجاوز با حمايت 60 کشور جهان از صدام عفلقي، علا م قطعنامه 598 و پايان جنگ تحميلي و متجاوز معرفي شدن صدام بعثي، رشد آموزش عمومي از 48 درصد به 85 درصد و رشد آموزش عالي از 150 هزار دانشجو به 3/40 ميليون نفر، وخودکفائي در بخش آموزش و درمان پزشکي، پيشرفت در بخش صنايع هوافضا و نظامي چون هواپيما و تانک و موشک و صنايع سنگين ذوبآهن و فولا د و  سيمان، توسعه فرودگاه هاي کشور و راه آهن و راه هاي زميني، رشد و توسعه بخش عظيم مخابرات و ارتباطات و صداوسيما و مواردي ديگر.

6-  حال مائيم و دهه چهارم پيروزي انقلا ب اسلا مي ايران، دهه پيشرفت و عدالت، سند چشم انداز 20 ساله و برنامه پنجم، جمعيت 72 ميليوني و نسل جوان پرشور و تحصيل کرده، نيازهاي بسيار نرم افزار و سخت افزار عصر حاضر،سيل بيکاران چند ميليوني، تورم و گراني مهار نشده، بالا رفتن سن ازدواج و پائين آمدن سن طلا ق، ضربه پذيري اخلا ق، رواج تملق و تهمت و تحقير يکديگر، شايعه پذيري و کم بها شدن نيروي انساني، رشد نقدينگي کشور، پائين آمدن ارزش پول کشور، در يک سطر ليست بلند بالا ي کارهاي انجام شده و ليست بلند بالا تري از کارهاي انجام شده که بايد با همت و حميت و هدايت و حمايت خود را به هدف بلند برسانيم. انشاءالله

رسالت:22 بهمن؛فراتر از رنگ‌ها

«22 بهمن؛فراتر از رنگ‌ها»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي رسالت به قلم دکتر حشمت الله فلاحت پيشه است كه در آن مي‌خوانيد؛22 بهمن،روز ملي ايرانيان است.در اين روز تاريخ هفتاد ساله نهضت ضد استبدادي و ضد استعماري ايرانيان به انجام خود رسيد. نهضتي که يکصد سال پيش در مشروطه به خاطر شکاف بين مذهبيون و روشنفکران شکست خورد و پس از آن جنبش ملي شدن صنعت نفت به دليل اختلاف ميان «مليون» و «مذهبيون» حاصلي جز کودتاي زاهدي تحت مديريت سيا نداشت.

22  بهمن ، روز ملي ايرانيان است.در اين روز تاريخ هفتاد ساله نهضت ضد استبدادي و ضد استعماري ايرانيان به انجام خود رسيد. نهضتي که يکصد سال پيش در مشروطه به خاطر شکاف بين مذهبيون و روشنفکران شکست خورد و پس از آن جنبش ملي شدن صنعت نفت به دليل اختلاف ميان «مليون» و «مذهبيون» حاصلي جز کودتاي زاهدي تحت مديريت سيا نداشت.

اما31  سال پيش به خاطر قوام مثلث «رهبري» ، «ايدئولوژي»   و «مردم» ، که حاصل نيم قرن تجربه انقلابيون بود، به پيروزي رسيد. از آن زمان22  بهمن را به عنوان روز وحدت ملي پاس مي داريم . همه گروهها و رنگها فراتر از سلايق خاص خود، در قالب چند اصل محوري انقلاب ملي خود را گرامي  مي دارند.

مقدمه فوق ، تفسير اصولگرايانه22  بهمن است. در تعدد وتفرقه فروع همواره بازگشت هاي وحدت گرايانه به اصول ضروري است . يادآوري دستاوردي که به سختي حاصل شده و نبايد به راحتي دستخوش نوسان شود . مرزبندي با دشمناني که هرگونه رقابت
 اختلاف نظر بر سر فروع را به دعوايي اصولي تعبير مي کنند و پرهيز تحديد تنگ نظرانه دايره اصولگرايي و اتهام پراکني هاي ناشايست نسبت به کساني که در کوران انقلاب و تحولات بعد از آن امتحان خود را پس داده‌اند.

به اعتقاد نگارنده غير از خط نفاق و وابستگان به بيگانه، همگان در روز22  بهمن ماه هم حق دارند و هم تکليف . حق برخورداري از تمام شرايط  و تسهيلات سياسي ، اجتماعي و فرهنگي و اقتصادي قانون اساسي و تکليف حرکت در مسيري وحدت گرا و آشتي جو. پرهيز از شعارهاي تفرقه آميز و حاکميت تفکر ايجابي به جاي انديشه «سلبي» در اين حضور ضروري است .
اگر دستاوردهاي انقلاب اسلامي ايران در سي ويکمين سالگرد آن تحت الشعاع اختلاف نظرها قرار گيرد ، به اين حرکت عظيم مردمي ظلم شده است . انقلاب اسلامي1357  در شرايطي شکل گرفت که جهان دو قطبي ، «انحصار» را در دنيا نهادينه کرده بود. ايران در آن زمان از درون قلمرو استراتژيک غرب خارج شد و راهبرد نه شرقي ، نه غربي رادر سياست خارجي تعريف نمود.

دهها نوع تحريم، جنگ هشت ساله و بايکوت اقتصادي و فناوري،  هزينه هاي اين خروج ضداستعماري بود.اما تنه انقلاب به حدي قوي بود که «تهديدها» را به «فرصت» تبديل کرد. در ائتلاف ناصادق دشمنان انقلاب ،  صدام ، طالبان و منافقين ، توسط سازندگان خود سرکوب شدند و ايران در اوج زوال يا دلمشغولي دشمنانش ، چشم انداز20  ساله اي را تعريف نمود که بايد در پايان آن قدرت اول منطقه باشد.

امروز ديگر هدف غرب بازگرداندن ايران به درون آن قلمرو استراتژيک نيست ، بلکه تلاش آنها مانع سازي در راهي است که مي تواند ايران را براي اول شدن در خاورميانه رهنمون سازد. با فناوري هسته اي چند صد رشته علمي و صنعتي به سطح تکنولوژي برتر ارتقاء مي يابد و لذا بدون آن داعيه اول شدن در منطقه به سطح تکنولوژي برتر ارتقا مي يابد و لذا بدون آن داعيه اول شدن در منطقه صرفا يک ادعا است . ايرانيان از لحاظ نرم افزاري از استعداد و توان لازم براي پيشرفت و رقابت علمي - صنعتي برخوردارند و کسب رتبه هاي برتر در المپيادهاي جهاني گواه اين امر است . و آنچه که تحت عنوان تحريم مطرح است ، به جنبه هاي سخت افزاري توسعه مربوط است . هر چند که با نهضت اختراع دانشمندان جوان ، ايرانيان اين نظم ناعادلانه را نيز به چالش طلبيده اند.

توان دفاعي ايران مثال ديگر است. هر گاه ژنرالهاي ارتش آمريکا، نتيجه جنگ را قابل پيش بيني بدانند، در آغاز آن ترديدي به خود راه نمي دهند. در واقع اين از الزامات ابرقدرتي آنها و برگرفته از تاريخ اوج و زوال قدرت ها است . کشورها داراي داعيه ابرقدرتي نبايد در جنگي وارد شوند که نتيجه آن قابل پيش بيني نباشد. گذشت آن زمان که چند مقام عالي رتبه سياسي - نظامي ايران براي خريد چند موشک دست چندم شرقي به کشورهاي خارجي سفر مي کردند تا با تحريم هاي ناعادلانه ايام جنگ تحميلي مقابله نمايند. صادرکنندگان آن زمان اسلحه به ايران ، اکنون به واردکنندگان سلاحهاي ساخت ايران تبديل شده اند. کشورهاي منطقه پس از سالها ايفاي نقش در قالب راهبردهاي فرا منطقه اي و پيوستن به طرح «مشارکت براي صلح» ناتو و خريدهاي کلان نظامي نتوانسته اند به آن حاشيه امنيتي برسند که ايرانيان در سايه دستاوردهاي داخلي خود رسيده اند.

دشمنان ايران تلاش کردند که از حوادث بعد از انتخابات به عنوان «ميانبري» براي رسيدن به اهداف31  سال گذشته خود استفاده کنند.

نکته قابل تامل اين است که در اين ايام بيشترين ضر ب الاجل ها، قوانين تحريمي و موضع گيريهاي غيرمتداول مبني بر اقدام نظامي و تجزيه ايران از سوي آن بازيگران شکل گرفت . به نام ايرانيان سياست «افغاني سازي» و «عراقي سازي» ايران زمين را دنبال کردند . از ابتداي دهه1970  ميلادي تاکنون، هيچ کشور خاورميانه اي که دستخوش سياست هاي مداخله غربي بوده ، روي آرامش به خود نديده است.

بهترين راهکار براي مقابله با اين شرايط، بازگشت به ظرفيتهاي دروني نظام است . مي توان در22  بهمن امسال ظرفيت مضاعف انقلاب در حل مسالمت آميز اختلافات دروني و پاسخ جدي به سياست هاي ناعادلانه خارجي را نشان داد. لازمه اين کار بازگشت به اصول متساهل و وحدت بخش انقلاب1357  است.

اعتماد:آزمون بزرگ 22 بهمن

«آزمون بزرگ 22 بهمن»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي اعتماد به قلم سيدعلي ميرباقري است كه در آن مي‌خوانيد؛سالروز پيروزي انقلاب اسلامي (22 بهمن) در راه است و آزموني بزرگ براي ملت ايران و دولتمردان آن در پيش رو. نگاهي گذرا بر فرآيند شکل گيري پيروزي انقلاب اسلامي از سال 1342 تا 22 بهمن 1357 اين نتيجه فوري را به بار مي آورد که اساس اين پيروزي عظيم رهبري امام(ره)، مباني اسلام و حضور مردم اعم از اقوام، اقشار و گروه ها با گرايش هاي سياسي و مذهبي و سليقه هاي متفاوت اما متحد و معتقد به اسلام و يکپارچگي ايران در صحنه است.

تاريخ گواه است که انقلاب ما مديون و مرهون جناح و دسته يي خاص نبوده است بلکه مردمي بي ادعا و بي نام و نشان که فقط امام(ره) و اسلام را مي شناختند، همچون امواج اقيانوسي بيکران، باصلابت و متانت و اقتدار به صحنه آمده و فرياد زدند؛ «ما شاه نمي خواهيم، سلطنت نمي خواهيم» و اين فرياد آنچنان رسا، کوبنده و قاطعانه در فضاي ايران پيچيد که شاه اعلان کرد؛ «من صداي انقلاب شما را شنيدم.» و ذليلانه مملکت را ترک کرد و به زباله دان تاريخ رهسپار شد و امام خميني(ره) آن رهبر محبوب خلق خدا از سفر آمد و به ميهن قدم گذاشت تا شجاعانه اعلام کند؛ «من به پشتيباني اين ملت، دولت تعيين مي کنم، من به واسطه اينکه ملت مرا قبول دارد غدولت تعيين مي کنمف... دولتي که ما مي گوييم دولتي است که متکي به آراي ملت است، متکي به حکم خداست.» (سخنراني 12 بهمن در بهشت زهرا) به ايران آمد تا به همه دولت ها بارها و بارها درس مردم دوستي و سياست ورزي بياموزد و نصيحت کند که؛ «مردم خوبند، اين خوب ها را نگه داريد، اين مردم خوب را با خود همراه کنيد، ما به خدا بخواهيم خدمت کنيم، بايد به اين بندگان خدا خدمت کنيم، اينها عيال خدا هستند.»

جمهوري اسلامي امروز ما امانت بزرگي است که ريشه اش در اسلام و سيره و روش اش، سنت رسول خدا(ص) و امامان معصوم(ع) و شيوه و مشي امام خميني(ره) و ياور و پشتيبانش ملت بزرگ ايران است و مراسم راهپيمايي 22 بهمن در هر سال تاييد و تحکيم و تاکيد بر آن ريشه و آن روش و منش حکومتداري از سوي ملت بزرگ ايران اسلامي است.

همه ساله در اين روز خدا دو آزمون بزرگ صورت مي پذيرد؛ نخست آزمون دولت و حکومت تا معلوم کند در سالي که گذشت تا چه ميزان به راه و روش معمار کبير جمهوري اسلامي(ره) و سنت پيامبر معظم اسلام(ص) وابسته مانده اند؛ آزموني که شايد اشخاصي نتوانند نمره قبولي لازم در آن کسب کنند. پيامبر ما(ص) تا آنجا با مردم تحت حاکميت خود همراه و مهربان و ملاطف بود که حتي هنگام بيماري زن يهودي که روزي به رويش خاکستر پاشيده است به عيادتش مي رود، هنگام فتح قدرتمندانه مکه همه را مي بخشد، ابوسفيان بزرگ ترين محرک و فرمانده سپاه دشمن در جنگ هاي بدر و احد و احزاب را مي بخشد، حتي قاتل حمزه سيدالشهدا (عموي گرانقدرش) را مي بخشد و عجيب تر آنکه امتياز پناهندگي به نام خودش را به آنان عطا مي کند و بالاترين سختگيري اش آن است که به قاتل سيدالشهدا مي گويد از مکه بيرون رو، چون وقتي تو را مي بينم جگرم براي عمويم حمزه آتش مي گيرد، از مکه خارج شو تا تو را نبينم، آري 22 بهمن روز آزمون است که چگونه منطق اسلام، ملاطفت و رافت اسلام و پيامبر اسلام(ص) را نسبت به آحاد ملت به اجرا درآورده اند. رحمت و مودت و عفو و بخشش و تکريم نسبت به انسان، جزء ذات حکومت اسلامي است.

الرحمان الرحيم، رساترين و فراگيرترين نام خداوند متعال است، تمام سوره هاي قرآن با بسم الله الرحمن الرحيم آغاز مي شود. حتي سوره توبه با رقيق ترين آيات رحمت خاتمه مي يابد.

با آنکه پيامبر اکرم(ص) درياي رحمت است، به او دستور داده مي شود با مردم مهربان باشد و اين را اعطاي رحمت الهي به آن حضرت تلقي مي کند. (سوره آل عمران، آيه 154) در نگاه امام خميني(ره) مردم عزيزترين و گرامي ترين عنصر انقلابند تا آنجا که به پشتيباني ملت افتخار مي کند و در اوج عظمت و در شرايطي که همه ابرقدرت هاي عالم را به خاک مذلت نشانده و دنيا در مقابلش سر تعظيم فرود آورده است، خاضعانه خود را خدمتگزار ملت مي نامد و با دنيايي از اخلاص و صميميت اعلان مي کند اگر به من خدمتگزار بگوييد، بهتر است تا رهبر. در 22 بهمن همه مسوولان وظيفه دارند اين روز را، روز تلاش براي وحدت، مهرباني و ملاطفت با مردم تلقي کرده، رافت اسلامي نسبت به مردم را به نمايش علني بگذارند. ديگر آزمون اين روز، مربوط به ملت است.

ملت بزرگ ايران از هر قشر و قوم و مذهب در روز 22 بهمن با حضور يکپارچه، صميمانه و متحدانه، در راهپيمايي بزرگ و باشکوه خود وحدت، قدرت و عظمت را در اعلان حمايت و پاسداري از ارزش هاي اصيل انقلاب اسلامي و مباني نظام مقدس جمهوري اسلامي به نمايش مي گذارد تا بار ديگر به کسب بالاترين نمره قبولي در اين آزمون مهم نائل شود. همدلي، انسجام، اعلام وفاداري به آرمان هاي امام خميني(ره) و اعتقاد به شعار «استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي» و پرهيز از هر نوع شعار ساختارشکنانه و هدايت و ارشاد کريمانه و رحيمانه کساني که ناآگاهانه در دام شيطان قرار گرفته و از راه اصلي منحرف شده اند و احترام نسبت به همه کساني که به رغم اختلاف سليقه، به نظام و مباني جمهوري اسلامي پايبند و معتقد و علاقه مندند، از شرايط قبولي اين آزمون خواهد بود.

نهايت آنکه دولت و ملت بايد معتقد باشند «امام خميني(ره) يک حقيقت هميشه زنده است، راه او راه ما، هدف او هدف ما و رهنمود او مشعل فروزنده ماست» (رهبر معظم نظام جمهوري اسلامي) و همگان با تمام توان و عقلانيت و خردمندي در راه ايجاد مقتضيات بقاي جمهوري اسلامي و رفع موانع و مشکلات آن کوشش کنند که؛ «بر ملت ايران خصوصاً و بر جميع مسلمانان عموماً واجب است اين امانت الهي را که در ايران به طور رسمي اعلام شده ... با تمام توان حفظ نموده و در راه ايجاد مقتضيات بقاي آن و رفع موانع و مشکلات آن کوشش نمايند.» (وصيتنامه امام خميني (ره)، بدون شک مهم ترين عنصر مقتضيات بقاي نظام، همراهي مردم با آن است.

اگر بر اثر اعمال و گفتار ما، مردم از نظام دلسرد شوند و از آن فاصله بگيرند، اگر برخلاف رويه رسول خدا(ص) و امامان معصوم(ع) و حضرت امام خميني(ره) در مقابل مردم تندخو و خشن شويم و اين اعمال خشونت سبب شود مردم منزوي شده و نتوانند در مقابل مقامات عالي نظام به راحتي انتقاد کنند، مقتضيات بقاي نظام مقدس جمهوري اسلامي را از بين برده ايم و از صراط مستقيم سنت و سيره معصومان(ع) و امام عزيزمان(ره) منحرف شده ايم و آنگاه شکست ما حتمي است، زيرا هرچه هم مقدس باشيم نمي توانيم تقدس خود را از پيامبر اسلام(ص) والاتر بدانيم که خداوند متعال خطاب به او مي فرمايد؛ «و لو کنت فظا غليظ القلب لا نفضوا من حولک» (و اگر تندخو و خشن بودي مردم از دورت پراکنده مي شدند.) (سوره آل عمران، آيه 154) فلذا اميدواريم در روز 22 بهمن هم دولت و هم ملت از اين آزمون بزرگ و تاريخي سربلند بيرون آيند.
 
كيهان: فتح الفتوح امت - امامت

«فتح الفتوح امت - امامت»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي كيهان به قلم محمد ايماني است كه در آن مي‌خوانيد؛سپاس پرودگاري را سزاست كه مستضعفان را بركشيد و مستكبران را به زير آورد. موسي كه ترسان و نگران- خائفاً يترقّب- از پنجه فرعون مي گريخت، آيا مي توانست روزي را ببيند كه قوم ستم كشيده اما پراكنده او همدل شوند و فرعون را در حال دست و پا زدن ميان دريا نظاره كنند؟ «فرعون روي زمين طغيان كرده و استكبار مي ورزيد و مردمان را گروه گروه و پراكنده قرار داده بود». اما خداوندا تو شاهدي كه مسيح معاصر ما حضرت روح الله(ره) وقتي بازداشت و شبانه از كنار درياچه نمك عبور داده شد، به شهادت دژخيمان شاه، ذره اي خوف و نگراني در جانش نبود. تو شاهدي خدا كه او وعده صادق تو را آن هنگام كه پنجه در پنجه استكبار آمريكا و اسرائيل و انگليس انداخت، انتظار مي كشيد.بايد هم ورق برمي گشت. خميني سر به عاريت به تو سپرده بود، اما در ميانه ميدان. بايد هم ورق برمي گشت.

بايد كه پولاد در كف او موم و آتش سوزان دشمني ها بر او سرد مي شد. «يا نار كوني برداً و سلاماً علي ابراهيم». اي آتش سرد و سلامت باش؛ اي آتش، آتش نباش براي يكي با مختصات ابراهيم بت شكن كه به هنگام خطر و در كام آتش شدن، حتي فرشتگان را هم جواب كرده است. چرا؟ «او مي بيند و مرا كفايت مي كند».

و مسيح قرن بيستم كه آمد، يد بيضا و عصاي موسي را با خود داشت، باطل كننده شعبده ها. ابراهيمي بود، ضد آتش و روئين تن. مسيح ما نه فقط جان ها، كه ايمان و اميد را زنده كرد و طوفان در اردوگاه استكبار انداخت. او به داودي مي مانست كه نه آهن بلكه دل هاي پراكنده مستضعفان را ذوب كرد و به هم آميخت و يكي كرد تا سدي نفوذناپذير در برابر جباران بسازد. او جوشن كبير بر تن ملتي كرد كه تا پيش از آن توسري خور همه طواغيت روزگار بودند. فردا 22 بهمن، روز چنين امام و امتي است. روزي فيصله بخش و مبارك تا نهايت تاريخ. فردا روز تحقير مستكبران است، جشن همه ملت هاي مستضعف دنيا و ماتم هميشگي جباران عالم. و 22 بهمن به عنوان «فرقان بزرگ»، روز فاصله گذاري ميان دوست و دشمن است. روزي كه تيزاب انقلاب، پرده از عيارها برمي دارد. فردا روزي است كه ملت ايران سنگ فتنه اي 11-10 ماهه را به جانب پرتاب كنندگان اصلي آن- استكبار آمريكا و اسرائيل و انگليس- باز مي گرداند.

سالي كه سپري شد با وجود تدارك فتنه اي پيچيده از سوي دشمن، سال انفجار اطلاعات و كنار رفتن نقاب ها بود. قانون خلقت است كه در كلام اميرمؤمنان علي عليه السلام جاري شد «هيچ كس در ضمير و باطن خود رازي را پنهان نمي دارد مگر اينكه آن راز از رنگ چهره و لابلاي سخنان پراكنده- و خالي از توجه وي- آشكار مي شود» (كلمات قصار نهج البلاغه، كلمه 26). ملت ما اين حقيقت را در همين يك سال اخير در مشي سران استكبار و برخي بازيگران ظاهرا زرنگ فتنه در داخل مشاهده كرد. ملت ما، هم بغض فوران كرده از دهان مستكبران و هم اعتماد و آميختگي سران فتنه به دشمنان اصلي انقلاب را ديد. ملت ما ديد كه چگونه مرز ميان اين عناصر ضعيف النفس، غنيمت طلب و لجوج داخلي با دشمنان قسم خورده به هم خورده است. اين خلاف فرمان الهي به مؤمنان بود. مؤمن كجا با دشمن هم پياله مي شود و به او اعتماد مي كند؟

آيات 118 تا 120 سوره آل عمران حقيقت اين اعتماد خيانت آلود را به تصوير كشيده است، آنجا كه مي فرمايد «اي كساني كه ايمان آورده ايد محرم اسراري از غير خود انتخاب نكنيد، آنها از هيچ شر و فسادي نسبت به شما دريغ نمي كنند. دوست دارند هر آنچه شما را رنج و زحمت دهد. دشمني از دهان آنها آشكار شد و آنچه- از كينه- پنهان مي كنند بزرگ تر است. ما نشانه ها و آيات را براي شما روشن و بيان كرديم اگر عقل پيشه كنيد» و «شما آنها (دشمنان بدخواه) را دوست مي داريد اما آنها شما را دوست ندارند... و زماني كه شما را ملاقات مي كنند مي گويند ايمان آورده ايم و هنگامي كه خلوت مي كنند، از شدت خشم انگشتان خود را به دندان مي گزند. قل موتوا بغيضكم. بگو با همين خشم و غيض بميريد، خداوند به باطن سينه ها آگاه است. اگر خيري به شما برسد، آنان را ناراحت مي كند و اگر حادثه ناگواري براي شما رخ دهد، به خاطر آن خوشحال مي شوند. و اگر شكيبايي و تقوا پيشه كنيد، كيد و نيرنگ آنها هيچ ضرري به شما نمي رساند. به يقين خداوند بر آنچه انجام مي دهند، احاطه دارد».

همين حوادث 8-7 ماه اخير را كه عقبه اي20 بلكه 30 ساله دارد، مرور مي كنيم. چه كساني سران مثلث استكبار را سر ذوق و هيجان آوردند؟ مستكبران انگليسي و آمريكايي و صهيونيستي كه سابقه عداوت ده ها ساله- بلكه بعضا بيش از يك قرن- با ملت ايران دارند و هرگز در تضييع حقوق و منافع و امنيت ملت ما سرسوزني دريغ نكرده اند، با چه منطقي جريان فتنه را زير پر و بال گرفتند و با تمام توان پروراندند و حمايت كردند؟ دشمنان يك ملت بزرگ با چه محاسبه اي، رجال و احزابي را از ميان همان مردم مورد تأييدو تمجيدو پشتيباني قرار دادند؟ مگر نه اينكه آنها رنج و زحمت ما را توقع دارند و از رنج هاي ما شادمان و از شادي هاي ملت ما سوگوار مي شوند؟! جز اين است كه رابرت گيتس وزير دفاع آمريكا (رئيس اسبق سازمان جنايتكار CIA) صراحتا گفت «ايراني خوب و معتدل، ايراني يي است كه با گلوله كشته شده باشد»؟ مگر نه اينكه گفتند ريشه ملت ايران را بايد از جا كند؟ اكنون چه شده كه از برخي عوامل بازي خورده و آلت دست فتنه مشخصا اسم مي برند و به شجاعت و الهام بخشي مي ستايند؟

آيا كسي جلادتر و جنايتكارتر از شيمون پرز رئيس رژيم صهيونيستي مي شناسيد؟ جباري چنين كه جز بوي خون و نسل كشي نمي دهد با چه محاسبه اي در دانشگاه هرتسليا مي گويد «نبرد عليه جمهوري اسلامي از بيرون مرزهاي آن آغاز نمي شود بلكه از درون مرزهاي ايران آغاز مي شود. ما بايد از مخالفاني كه با رژيم مبارزه مي كنند، دلجويي و آنها را دلگرم سازيم. آنها به نيابت از ما با جمهوري اسلامي مي جنگند».

بوش و اوباما با چه منطق مشتركي از يك جريان آلوده سياسي در داخل حمايت نمودند؟ آنها به چه چيز طمع كردند؟ و آيا تصادفي بود كه جريان ضدانقلاب فرصت طلب با استفاده از بسترسازي همين جريان آلوده و ويروسي شده، ابتدا مرگ بر آمريكا و مرگ بر اسرائيل را خط زدند، سپس بر اسلام خط كشيدند و به سبك دغلبازي رضاخاني شعار جمهوري ايراني سر دادند و سرانجام سراغ هجمه و هتاكي عليه امام خميني و اصل ولايت فقيه و سرانجام امام حسين(ع) رفتند؟ مگر امروز ملت ايران قسم دروغ حضرات فتنه برپا كن را باور مي كند كه بگويند ما نسبتي با بيگانگان و استكبار نداريم و مستقل هستيم؟ به قول شاعر؛ گر بگويم كه مرا با تو سر و كاري نيست- در و ديوار شهادت بدهند آري هست.

اينكه آن رجل جاه طلب ناكام در كنار لاف استقلال از بيگانه، از بقاياي ضد انقلاب دعوت مي كند كه در راهپيمايي 22 بهمن شركت كنند «اما با حفظ هويت خود»! جز دعوت به اختلاف و تفرقه و پراكندگي در اردوگاه ملت انقلابي ايران است و آيا تقلا براي تفرقه و تجزيه ملت و با هم درگير كردن آنها، جز همان راهبرد فرعوني همه مستكبران است كه براي غلبه و سيطره بر ملت ها، آنها را گروه گروه مي كنند؟ «انّ فرعون علا في الارض و جعل اهلها شيعاً يستضعف طائفه ً منهم...» (آيه 3 سوره قصص). جناب آقاي چيز! راز پنهان شما تاب مستوري ندارد و از لابلاي سخنان متناقض شما خود را بيرون مي اندازد. مي دانيد كه دروغ گو كم حافظه است و دروغ، پنهان نمي ماند.

ملت تيزبين ما كه خوب است حالا صدها فرسنگ آن طرف تر، تحليلگر نشريه اكونوميست چاپ لندن هم فهميده كه «اظهارات اخير آقاي... از نامزدهاي انتخابات ايران نشان مي دهد او با بنيان هاي انقلاب اسلامي مشكل دارد و اين بنيان ها را به چالش كشيده است.» و اين همان واقعيتي است كه بي بي سي انگليس با همه پنهانكاري، پس از انتخابات لو داد و اعلام كرد «مشكل غرب احمدي نژاد نيست، چالش اصلي غرب در انتخابات، انقلاب اسلامي است».

جنگ احزابي كه جبهه دشمن با همراهي جريان «مرجفون» براي ترساندن و خالي كردن دل ملت ايران راه انداختند، بنياد انقلاب اسلامي را نشانه رفته بود و انتخابات بهانه اي بيش نبود.

فردا- 22 بهمن 88- روز فتح الفتوح بزرگ ملت ايران است. استكبار زخم خورده از قدرت نمايي 04 ميليوني يك ملت در 22 خرداد و 9 دي 88، دست و پا مي زند تا مگر در برابر اين فتح الفتوح بزرگ، كمتر هزينه بدهد. اگر تقلا نمي كرد، بايد شك مي كرديم. او مثل هميشه و هر ساله بايد آخرين دست و پاي خود را بزند تا مگر خدشه اي به گوشه اي از جشن بزرگ پيروزي وارد كند. مزدوران گروهك ها را فرا خوانده اند اما همان مزدوران نيز هرچه باشد ارزني مغز در كنج كاسه سرشان است كه بدانند با اقيانوس خروشان ملتي متحد نمي توان درافتاد. جز رفتار ايذايي احتمالي كاري از دست آنها برنمي آيد.

آنها كه روز عاشورا باد كاشتند، طليعه تندباد را روز 9 دي ديدند و اكنون بايد منتظر درو كردن طوفان باشند. بي دليل نيست كه سايت هاي «نوروز» و «امروز» (وابسته به مشاركت و مجاهدين) در تحليل مشترك از همه تبليغات قبلي همسو با دشمن عقب مي كشند و مي نويسند «22 بهمن آزمون فيصله بخش نيست» و بيخود نيست كه آمريكا و اتحاديه اروپا در اقدامي بي سابقه بيانيه اي مشترك صادر مي كنند و با حمايت از سازمان فتنه، نسبت به سرنوشت آنها در پس راهپيمايي 22 بهمن ابراز نگراني شديد مي كنند.

اساساً دشمنان انقلاب چه تداركي كرده اند كه پيش بيني خشونت در جشن انقلاب مي كنند مگر در 03 جشن قبلي، سابقه اي از كوچك ترين تنش- چه رسد به خشونت- وجود دارد؟! آيا آن دعوت به حفظ هويت جداگانه در تداوم اين طراحي و پروژه استكباري نيست؟ اما با همه دشمني ها و طراحي ها، بنابر وعده الهي، كيد شيطان «ضعيف» است.به آمريكا بگوييد از ملت ما عصباني باش و از اين عصبانيت بمير.

ملت ما با اقتدا به امام و مقتداي خود، تا به امروز صبر و تقوا و مجاهدت پيشه كرده و به تصريح پروردگار «اگر ]در برابر دشمن[ شكيبايي و تقواپيشه كنيد، كيد و نيرنگ آنها هيچ ضرري به شما نمي رساند. به يقين خداوند بر آنچه انجام مي دهند، احاطه دارد».

فردا روز رجم شيطان بزرگ با حجاره «مرگ بر آمريكا» و «مرگ بر اسرائيل» است، روز فرياد «خوني كه در رگ ماست، هديه به رهبر ماست». فردا ملت ما انتقام مظلوميت علي بن ابيطالب را از وارثان بني اميه و اشعث بن قيس ها مي گيرد. فردا روز لبيك به كلام بر زمين مانده اميرمؤمنان در روز صفين است كه شمشير مي زد و فرياد برمي آورد «استقامت كنيد و بجنگيد كه جز يك نفس از دشمن نمانده، بجنگيد كه لحظه پيروزي نزديك است». فردا روز برائت جستن از وارثان فريبكار، آلوده و حكميت طلب اشعث بن قيس است كه منافقانه به اميرمؤمنان گفت «اين جمله كه مي گويي به ضرر توست.» امام او را لعنت كرد و فرمود «لعنت خدا و لعنت كنندگان بر تو باد اي بافنده پسر بافنده، اي منافق فرزند كافر!... مردي كه شمشير دشمن را به قوم خود راهنمايي كند ]اشاره به خيانت اشعث به قبيله خود در زمان حمله خالد[ و مرگ را به سوي خويشان و بستگان كشاند، سزاوار است كه نزديكانش با او عداوت ورزند و ديگران كه دورترند، از او ايمن نباشند». (خطبه 91 نهج البلاغه)

هنر نظام «امت- امامت»، در دور كردن پنجه تهديد دشمن از سر كشور بود و هنر جريان نفاق، «گرا» دادن و كشاندن تيغ تهديد دشمن به سوي مردم خود. چنين جماعتي خيري نخواهند ديد. فردا، روز صدق است.

روز شناسايي صادقان و دروغگويان. اين ويژگي و فرجام فتنه است. «آيا مردم گمان مي برند واگذاشته شده اند تا بگويند ايمان آورديم و در فتنه آزموده نشوند؟ و اين در حالي است كه پيشينيان آنها را آزموديم تا صادقان و راستگويان معلوم شوند» (آيات 2 و 3 سوره عنكبوت). فردا روز پاداش بزرگ صادقان صابر و استوار است همان گونه كه اميرمؤمنان(ع) فرمود: «ما در كنار رسول خدا(ص) مي جنگيديم و اين جز بر ايمان و تسليم ما و بردباري در برابر نيش هاي دردآجين و جديت در جهاد با دشمن نمي افزود... پس چون خداوند صدق و اخلاص ما را ديد، ذلت و خواري را براي دشمنان ما و ياري و پيروزي را بر ما نازل فرمود» (خطبه 65 نهج البلاغه).

ابتكار:سرود وحدت در 22 بهمن

«سرود وحدت در 22 بهمن»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي ابتكار به قلم سيد محمد غروي است كه در آن مي‌خوانيد؛ سي ويک سال پيش، انقلاب اسلامي با بافتي نشات گرفته از اسلاميت مردم و به رهبري امام راحل به عنوان يک مرجع تقليد بر رژيم ستمگر پهلوي پيروز شد. در رژيم وابسته پهلوي، هر کس مشکلي داشت و يا اعتراضي مي کرد، يا به زندان مي رفت و در شکنجه گاه ها مي پوسيد و يا تبعيد مي شد. در اين حال و هوا بود که انقلاب اسلامي با حساسيت هاي خاص امام خميني (ره) شکل گرفت و امروز شاهديم در زمينه هاي مختلف سياسي، اقتصادي، نظامي و... روي پاي خود ايستاده ايم و مستقل هستيم. اينک بر خلاف رژيم گذشته مردم احساس مي کنند که کشور و نظام متعلق به خودشان است نه بيگانگان.

يک نگاه بدون تعصب و فارغ از غرض ورزي نشان مي دهد در اين سي سال با وجود مشکلات بي شمار از سوي دشمنان نظام و کارشکني هاي متعدد، روي پاي خود ايستاده و موفق بوده ايم. حال که خود را در اين سي ساله به چنين مرتبه اي رسانده ايم جا دارد سخنرانان و مسئولان و کارگزاران، اين تجارب سي ساله را براي مردم بازگو کنند تا همگان از اين اتفاقات مبارک و مهم باخبر شوند.در اين سي ساله همه دولت هايي که روي کار آمده اند، خدمات خود را با شرايط و محدوديت هاي خاص زمان، به طور کامل انجام داده اند، گرچه نمره هاي عالي در همه زمينه ها نداشته اند ولي در جمع بندي، موفقيت هاي کل نظام در اين سال ها بي شمار بوده است. البته اين سخن بدين معنا نيست که اشتباه در کارهاي افراد نبوده و تماما ايده آل بوده ولي به طور واقع بايد گفت که خدمات آنها در تاريخ ايران اسلامي مي درخشد.

نمونه اي از اين اقدامات، فعاليت هاي دولت سازندگي است، دولت سازندگي با توجه به وضع بودجه و صادرات نفت آن زمان، زير ساخت هاي کشور را به طور مبنايي ساخت. به گونه اي که دولت هاي ديگر سر سفره ايشان نشستند، البته باز هم بايد تاکيد کرد که شايد در گوشه  و کنار مشکلاتي هم وجود داشته باشد، اما در سطح کلان توفيقات نسبتا زيادي داشته اند که بايد براي جواناني که آن دوره را نديده اند بازگو شود.يکي ديگر از افتخارات نظام جمهوري اسلامي طي سي سال گذشته پاکي مسئولان رده هاي اول و دوم بوده، اين اتفاق در حالي در اين نظام محقق شد که مسئولان دوران پهلوي چه از لحاظ مالي و چه از لحاظ اخلاقي، جز» ناسام ترين افراد بودند.

به شکرانه اين برجستگي هايي که نظام جمهوري اسلامي به ارمغان آورده  است، بايد در 22 بهمن امسال ارزش ها و شعارهاي خود را مرور و شعارهاي وحدت بخش را تکرار کنيم تا مردم متوجه شوند که چه بوديم و چه شديم. کساني که در چند ماه اخير به ايجاد تنش و درگيري در کشور پرداخته اندهم بايد 22 بهمن را رمز وحدت و سخنان خود را معطوف به آبادي ايران اسلامي در اين 31 سال کنند. آنها اگر مشکلي با اشخاص دارند لزومي ندارد که امروز به حساب آنان برسند، اين کارهاي شما ممکن است بهاي سنگيني به دنبال داشته باشد.

آن دسته از آقاياني هم که گوششان به حرف هاي بيگانگان است، بايد بدانند بيگانگان خواب خوبي براي ما نمي بينند، شما خواسته و يا ناخواسته مصالح کل کشور را زير پا مي گذاريد، بياييد و در 22 بهمن همه با هم سرود وحدت بخوانيم.
 
جمهوري اسلامي:راه پيمائي 22 بهمن تجلي همبستگي كامل

«راه پيمائي 22 بهمن تجلي همبستگي كامل»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد؛بعضي از مبارزان و زندان رفته هاي دوران حكومت ظالمانه پهلوي مي گويند : « ما آنقدر كه براي نگهداري انقلاب شهيد داديم براي پيروزي انقلاب نداديم . آنقدر كه براي نگهداري انقلاب سختي كشيده و مي كشيم براي پيروزي آن نكشيديم » .

اين واقعيت را در 31 سال گذشته همه ي ما به روشني دريافته ايم و اينطور كه معلوم است هرچه زمان بگذرد درستي آن بيشتر روشن مي شود . درست از صبح پيروزي انقلاب اسلامي در 22 بهمن 1357 توطئه ها عليه انقلاب از خود تهران شروع شد و به شهرها و استان ها كشانده شد و ادامه يافت تا به جنگ تحميلي وصل شد جنگي كه 8 سال طول كشيد و در مجموع يك دهه از عمر نظام جمهوري اسلامي به مقابله با اين توطئه ها گذشت.

در تهران سلطنت طلب ها منافقين ملي گراها گروهك هاي ماركسيستي و التقاطيون در برابر انقلاب و امام قد علم كردند و در كردستان و خوزستان و تركمن صحرا و آذربايجان و نقاط ديگر احزاب ريز و درشت وابسته به شرق و غرب با عناويني از قبيل دموكرات و كومله و خلق عرب و خلق مسلمان و... سر بر آوردند و مزاحمت كردند. هدف اين بود كه انقلاب اسلامي را در همان روزها و ماه هاي اول ناكام كنند و از تشكيل يك نظام حكومتي مبتني بر اين انقلاب جلوگيري نمايند.

دست هاي پشت پرده اي كه براي تحقق اين هدف شوم طراحي مي كردند از همه نوع ابزاري استفاده نمودند. ملي گرائي دين مذهب قوميت و سرزمين از جمله ابزارهائي بودند كه توسط طراحان اين توطئه ها بكار گرفته شدند و حداكثر بهره برداري نيز از آنها بعمل آمد. اما از آنجا كه اين تلاش ها برپايه بي صداقتي و خيانت و آلت دست بيگانگان بودن شكل گرفته بود نتوانست در برابر انقلاب و ملت ايران كاري از پيش ببرد. آنهمه توطئه كه در ظاهر همچون كوه هائي از بهمن هاي انباشته و متراكم برروي انقلاب آوار مي شدند در مقابل اراده مردم مانند برفي كه خورشيد پرحرارت بر آن بتابد آب مي شدند و از بين مي رفتند.

جنگ تحميلي هم چنين بود. درست است كه در ظاهر اين جنگ توسط صدام و حزب بعث عراق بر ما تحميل شده بود ولي كسي ترديد نداشت كه طراح اصلي جنگ آمريكا بود و علاوه بر طرح ها و اطلاعات و امكانات و تجهيزات نظامي كه قدرت هاي سلطه گر شرقي و غربي در اختيار صدام قرار مي دادند دلارهاي نفتي اعراب نيز براي پشتيباني از او و گرم كردن تنور جنگ به بغداد سرازير مي شدند. حتي مزدوران اجير شده توسط سران مرتجع عرب و ژنرال هاي كهنه كار ارتش هاي كشورهاي عربي نيز به كمك صدام شتافتند و هرچه تجربه داشتند در اختيار ارتش بعثي عراق گذاشتند و البته آنها هم مثل دلارهاي نفتي اعراب و طرح ها و تجهيزات قدرت هاي استكباري نتوانستند كاري از پيش ببرند و در برابر خورشيد پرحرارت انقلاب مثل برف آب شدند.

در دهه هاي دوم و سوم نيز توطئه ها به شكل تحريم ها كودتاها تهاجم فرهنگي تبليغات مسموم و فشارهاي سياسي قدرت هاي شيطاني و ايادي منطقه اي آنها ادامه يافت و همواره ناكام ماند. نظام جمهوري اسلامي به دليل صداقت و اخلاص و ايمان بنيانگذار آن و به دليل فداكاري هاي مومنانه ملت ايران توانست از همه گردنه هاي دشوار عبور كند و هر روز مستحكم تر از گذشته در راه پيشرفت گام بردارد و ايران را به يك قدرت منطقه اي تبديل نمايد.

اكنون در آغاز دهه چهارم بروز حوادث ناخوشايند ماه هاي اخير موجب شده است يكبار ديگر قدرت هاي استكباري و گروهك هاي وابسته به آنها به طمع بيافتند و دچار اين توهم شوند كه زمينه اي براي بازگشت آنها فراهم شده است . هوشياري مردم و تدبير مسئولان بر اين خيال نيز مهر ابطال خواهد زد و انقلاب و نظام جمهوري اسلامي از اين گردنه نيز با موفقيت عبور خواهند كرد.

تصور آمريكا و انگليس و فرانسه و صهيونيست ها اينست كه نظام جمهوري اسلامي پشتوانه مردمي خود را از دست داده و راه براي براندازي اين نظام و پايان دادن به انقلاب اسلامي باز شده است . اين تصور خام تاكنون بارها به ذهن عليل دشمنان انقلاب و نظام جمهوري اسلامي راه يافته ولي هر بار بطلان آن بر همه ي آنها به اثبات رسيده است . تكرار اين اشتباهات فقط مي تواند عجز دستگاه هاي اطلاعاتي و تحليل گران غربي را از درك آنچه در ايران مي گذرد نشان بدهد. به نظر مي رسد هنوز آنها براي فهميدن دو نكته تلاش كافي نكرده اند. يكي اعتقادات مردم ايران و ديگري نفوذ دين در عمق جان اين مردم.

نظام جمهوري اسلامي يك نظام ديني مبتني بر اعتقادات مردم است . اين نظام را خود مردم تاسيس كرده اند و تا امروز نيز خود مردم از آن در برابر توطئه هاي رنگارنگ دشمنان حمايت و حفاظت كرده اند و از اين پس نيز چنين خواهند كرد. اينكه قدرت هاي استكباري به اختلافات داخلي دل ببندند و گرفتار تحليل هاي غلط و بي پايه شوند امري طبيعي و تكراري است . عليرغم اين تحليل هاي غلط مردم همچنان پشتوانه نظام جمهوري اسلامي هستند و در 22 بهمن امسال يكپارچه و متحد با آرمان هاي بنيانگذار اين نظام و با ولايت فقيه كه ستون فقرات اين نظام است تجديد ميثاق خواهند كرد . راه پيمائي 22 بهمن امسال ابراز انزجار از آمريكا و ساير بيگانگاني خواهد بود كه چشم طمع به اختلافات دارند . راه پيمائي 22 بهمن امسال اعلام برائت از منافقين و ساير گروهك هاي وابسته به استكبار جهاني خواهد بود . و در يك كلام راه پيمائي 22 بهمن امسال تجلي همبستگي كامل مردم ايران در حمايت از نظام جمهوري اسلامي و اصل ولايت فقيه خواهد بود.

ايران:مي‌رويم تا هستيم…

«مي‌رويم تا هستيم…»عنوان سرمقاله روزنامه‌ي ايران به قلم مرتضي قمري وفا است كه در آن مي‌خوانيد؛22 بهمن 57 روز اوج آرمان‌خواهي مردم ايران در كشاكش تاريخي با دوران سياه ستمشاهي بود كه همه غيرممكن‌ها را پشت سر گذاشت و با قدرت ايمان و رهبري امام‌خميني (ره) به پيروزي رسيد و خود «يوم‌الله» لقب گرفت؛ انقلابي براي حاكميت اسلام ناب محمدي(ص)؛ انقلابي براي برپايي جامعه نمونه اسلامي و «منتظر»؛ انقلابي براي دستيابي به عدالت، استقلال و آزادي؛ انقلابي براي برهم زدن نظام سلطه و رهايي انسان‌ها از زنجيرهاي استعمار و استبداد؛ انقلابي براي تشكيل امت اسلامي و…

امواج انقلاب اسلامي مردم ايران و تحولات مابعد آن از همان ابتدا تاكنون همه سطوح و حوزه‌ها را متأثر از خود ساخته و تحولات شگرفي را در همه امور ايجاد كرده است؛ از نحوه حكمراني تا الگوي زندگي، از گفتمان‌ها تا پارادايم‌ها، از ايدئولوژي‌ها تا مكتب‌ها، از مرزهاي پيراموني تا محيط بين‌المللي، از ثبات تا فروپاشي، از فرهنگ تا سياست و ... براستي، اكنون كه سه دهه از آن روزهاي سرنوشت‌ساز را پشت سر گذاشته‌ايم، آيا تصور مي‌كرديم كه «انقلاب خميني» چنان ابعاد و تأثيراتي بر جاي گذارد كه تحولات «دين و دنيا» را در دو قرن متوالي متأثر از خود سازد و عنان و اختيار را از اصحاب سلطه بازستاند و جبهه شيطاني را در گرداب خود اسير نمايد؟

انقلاب اسلامي به واقع يك «تهاجم همه جانبه» نرم‌افزاري به قلب و هسته استراتژي غرب و شرق عالم براي پايان دادن به دوران تك‌تازي ماركسيسم و ليبراليسم و اومانيسم و سكولاريسم بود و نويدبخش صلح و اميد و عدالت براي مستضعفان و انسان‌هاي انسان. به همين خاطر است كه دشمني حق و باطل همچنان ادامه دارد و با فروپاشي بلوك‌ها و يا چرخش‌ دولت‌ها و حكومت‌ها، اين ضديت با انقلاب اسلامي و ابواب و متعلقات آن تلطيف كه نشده، بلكه تشديد نيز شده است؛ چرا كه انقلاب اسلامي در اكثريت آرمان‌ها و اهداف خود در داخل و خارج مرزهاي جمهوري اسلامي ايران به پيروزي رسيده و دورنماي بسيار روشني هم براي آن وجود دارد.

ما امسال 31 سالگي پيروزي انقلاب اسلامي را جشن گرفتيم؛ در شرايطي كه براي نابودي و استحاله انقلاب خميني تلاش‌هاي بسياري شده است؛ از داخل و خارج. اكنون ديگر استفاده از واژه «جبهه مقاومت» براي نام بردن از حاميان و مدافعان اصيل انقلاب غريب نيست.

به همين خاطر است كه مردم، حساس‌تر از هميشه آماده دفاع جانانه از انقلاب و ثمرات آن هستند و هرچه تهديدها بيشتر مي‌شود، آنها ثابت قدم‌تر در صحنه امتحان، حضور دارند. اين را «22 بهمن»‌هاي هر سال به رنگ و بوهاي متفاوت نشان مي‌دهد و البته در بزنگاه‌هاي ديگر همچون «23 تير 78» و «9 دي 88» صريح‌تر و مجاهدانه‌تر! و جالب اين كه «حماسه‌هاي حضور» قابل كتمان و انحراف در پيام نبوده‌اند؛ چرا كه همه 22 بهمن‌ها براي تجديد ميثاق با آرمان‌هاي اصيل انقلاب اسلامي و امام خميني(ره) بوده و ملت ايران از هر سليقه و قوم و نژادي در اين يوم‌الله بر پشتيباني از «اسلام، انقلاب، نظام و ولايت فقيه» پافشاري نموده و با آنها به مثابه اركان اصيل حركت پرشتاب خود به سوي تعالي، پيشرفت، عدالت، استقلال و آزادي بيعت مجدد كرده است.

22 بهمن همچنين مجالي براي نمايش «وحدت كلمه و اتحاد سراسري» ايرانيان است تا دنيا بداند اين ملت نه تسليم دشمنان مي‌شوند و نه فريب فتنه‌ها و دسيسه‌هاي رنگ به رنگ آنها را مي‌خورند و نه اهل سازش هستند؛ ايرانيان در طول تاريخ نشان داده‌اند به سوي نور اقدس الهي مي‌روند تا هستند… فردا يوم‌الله ديگري است با رنگ و بويي بسيار خاص. باور داريم تاريخ‌ساز خواهد شد. دوران جديدي در آغازين سال‌هاي دهه چهارم انقلاب رقم خواهد خورد. همه مي‌‌آئيم تا نقشي ماندگار زنيم…

دنياي اقتصاد:هدفمندي يارانه‌ها و برنامه‌هاي توسعه

«هدفمندي يارانه‌ها و برنامه‌هاي توسعه»عنوان سرمقاله‌يِ روزنامه‌ي دنياي اقتصاد به قلم دكتراحمد يزدان‌پناه است كه در آن مي‌خوانيد؛در برنامه پنجم توسعه كه در نوبت بررسي نمايندگان مردم است، چالش اساسي به چگونگي تصميم‌گيري روزانه همگان در حوزه اقتصادي و زيست محيطي برمي‌گردد و در اين زمينه، واقعي بودن قيمت‌ها،

چراغ راهنما و علامت‌دهنده آن تصميمات هستند. اگر عقلايي بودن رفتارها در مصرف و توليد به تحليل هزينه- فايده مربوط است اين مهم ميسر نمي‌شود جز در زماني كه قيمت‌ها منعكس‌كننده درست هزينه‌ها و منفعت هر تصميم‌سازي باشند و آنها را به درستي تصوير كنند، تا تصميمات سه بازيگر اصلي اقتصاد؛ يعني خانوارها، بنگاه‌ها و دولت‌ها به ضرر تخصيص بهينه منابع جامعه تمام نشود.

اولويت سياست‌هاي دولت در اين راستا برپايي ساختار انگيزه‌ها براي تصميمات درست در دو زمينه اقتصادي و محيطي است. بنابراين، گام نخستين دولت‌ها آن است كه با جديت تمام به حذف و كاهش آثار منفي سياست‌هايي بپردازند كه بر اين دو حوزه اثرگذاري دارند. كم و كيف يارانه‌ها در كشورهاي در حال توسعه در اين باره اولويت اول را به خود اختصاص مي‌دهند و لذا برنامه هدفمندي يارانه‌ها با چهار هدف اصلي زير بايد طراحي، اجرا و نظارت شوند.

1 - حذف اخلال‌ها يا انحراف‌ها از وضعيت تعادل بلندمدت متغيرهايي چون قيمت‌هاي نسبي (نرخ ارز، ...) و در نتيجه، بهبود و ارتقاي كارآيي و رشد اقتصادي.

2 - بهبود محيط زيست به وسيله تجديد سازمان ساختار انگيزه‌ها به نفع حمايت مردم و مسوولين از محيط زيست.

3 - كاهش بار مالي و تعهداتي دولت در بودجه و خلق منابع جديد براي برنامه توسعه كشور.

4 - دستيابي به توزيع درآمدي برابرگراتر (يا هماهنگي با هدف‌گذاري كمي كاهش «ضريب جيني» در برنامه توسعه كه در برنامه پنجم اين هدف كاهش آمده است)

مطالعات براي كشورهاي در حال توسعه نشانگر آن است كه برنامه هدفمند يارانه‌ها در زير بخش‌هاي انرژي، حمل‌ونقل، آب و برق و كشاورزي با اولويت خاص مطرح شده‌اند.

براي اصلاح قيمت‌ها و حركت در جهت رفع اخلال آنها براي كالاهاي قابل تجارت (يعني در بعد تجارت بين‌المللي آن) معيار سنجش، قيمت آنها در بازارهاي جهاني (مثل حامل‌هاي انرژي از جمله بنزين) و براي كالاهاي غيرقابل تجارت هزينه‌هاي تمام شده آنها از ديدگاه اقتصادي و نه حسابداري است. بحث‌هاي فني زيادي در اين زمينه مطرح مي‌شود كه اميد است تا شروع اجراي هدفمندي (سه ماه ديگر)

كار گروه‌هاي مسوول بدان‌ها توجه داشته باشند و از تجارب ساير كشورها غفلت نشود. براي مثال سياست‌هاي هدفمندي بايد خود بر محور موثر بودن هزينه‌ها هدفمند باشد و به طور مشخص‌تر به جاي هدف‌گذاري مصرف انرژي خانوارها، ابتدا درآمد آنها را هدف قرار دهند.
از پيش نيازهاي موفقيت برنامه هدفمندي شفاف‌سازي است. شفاف‌سازي، مسير به‌كارگيري سياست‌ها و ابزارهاي سياستي را براي تحقق اهداف هدفمندي يارانه‌ها مستقيم‌تر مي‌سازد و هزينه‌هاي سياسي كار را كم و جوابگويي مجريان برنامه را در مقابل مردم از عذرهاي آينده براي توجيه قصورها از قبل مستحكم مي‌نمايد. قبل و بعد از طراحي برنامه هدفمندي، شفافيت بخشيدن به برندگان و بازندگان هدفمندي لازم است. نفع برندگان و هزينه‌پردازان هدفمندي چه كساني و چه گروه‌هايي هستند؟

طراحي جبران زيان‌ديدگان و تعبيه تورهاي ايمني اجتماعي- اقتصادي لااقل در كوتاه‌مدت، بدون شفاف‌سازي طرح ممكن نيست. كمك و جبران فقط پولي نيست، آموزش فني بنگاه‌ها و آموزش خانوارها در الگوي مصرف، كارساز است. به هر حال كار صعب است، مبادا كه خطايي بكنيم.

سياست روز:اشتباه استراتژيک موسوي

«اشتباه استراتژيک موسوي»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي سياست روز به قلم سردبير است كه در آن مي‌خوانيد؛نخست آن که ميرحسين موسوي در زماني که رهبر معظم انقلاب، رئيس‌جمهور بودند، نخست‌وزير کابينه بود. کابينه‌اي که در سايه تدابير رئيس‌جمهور وقت توانسته بود نظر مردم را از اين منظر که با وجود جنگ، کسي مشکلات اقتصادي ناشي از آن را حس نمي‌کرد، به سوي خود جلب کند. شايد يکي از دلايلي که باعث شد در انتخابات اخير به آقاي نخست‌وزير بالغ بر 13 ميليون ايراني راي دهند، تداعي شدن همان دوران بود و البته در دوران قبل از رياست جمهوري دهم نيز هر بار که نام موسوي براي کانديدا شدن مطرح مي‌شد در اذهان عمومي به ويژه در اذهان ميانسالان و بل بالاتر خاطرات آن دوران شکل مي‌گرفت.

در واقع شايد چنانچه تحقيقي درباره سن و سال افرادي که به ميرحسين راي دادند، انجام شود نتايج قابل توجهي به دست آيد شاهد اين ادعا نيز اين است که شخصي که 20 سال از عرصه سياسي کشور فاصله گرفته بود، راي 13 ميليوني به خود اختصاص داد و حال آن که نفر سوم و چهارم تنها حدود يک ميليون راي را به خود اختصاص دادند در صورتي که سال‌هاست در عرصه سياسي کشور فعالند.

دوم آن که ميرحسين مي‌توانست فرداي پس از اعلام نتايج به رئيس‌جمهور منتخب براساس عرف تمام دنيا و همچنين روال جاري و ساري گذشته کشور عزيزمان ايران، تبريک بگويد و شرايطي را فراهم ‌آورد که رئيس‌جمهور محترم با فراغ بال به پيشبرد برنامه‌هاي خود مشغول شود چرا که علاوه بر کسب 24 ميليون راي، حمايت رقيب جدي خود با 13 ميليون راي را نيز در سبد خود داشت و اين موضوع مي‌توانست خودبه نقطه عطفي در تاريخ انقلاب تبديل شود اين کار مي‌توانست فضا را براي ادامه فعاليت سياسي و در چارچوب قانون را براي ميرحسين فراهم کند. او مي‌توانست حتي حزبي تشکيل دهد و با پشتوانه قابل توجهي که داشت بخش قابل توجهي از اعضاي شوراي شهر و نمايندگان مجلس را تامين کند و بنابراين در فضاي سياسي کشور حضوري مستمر داشته باشد چه بسا پيش گرفتن اين رويه مي‌توانست زمينه را براي رياست جمهوري دور آينده وي فراهم کند.

اما متاسفانه اين اراده وجود نداشت. ادعاي شوم تقلب آن چنان بر او توسط حاميانش سايه افکنده بود که عاجز از واقع‌بيني شده بود و از فرداي پس از انتخابات مسيري خيالي و توهم برانگيز را برگزيد. نتيجه اين اقدام آن شد که شيريني حضور حداکثري مردم در انتخابات به يک باره تلخ شد و عده‌اي که بر اثر ناآگاهي و هيجان، جريانات را دنبال مي‌کردند، با تهييج عوامل خارجي و دست‌نشانده‌هاي داخلي دشمن، مسير تخريب و آشوب را بر مسير قانون و گفت‌وگو ترجيح دادند و در اين ميان اتفاقاتي افتاد که اي کاش هرگز ايران اسلامي آن را تجربه نمي‌کرد.

سوم آن که اقدامات مير حسين و برخي حاميانش کار را به آن جا رساند که منافقين در صفوف معترضان رخنه کردند و مسير اعتراض را به مسير اغتشاش و رويارويي با نظام تبديل کردند.

در اين ميان خون عده‌اي بي‌گناه بر زمين ريخت و سيماي شهر و ميهن دستخوش حوادث ناخوشايند شد. کار به آن جا رسيد که 140 نماينده مجلس از ميرحسين شکايت کردند.اين اتفاقات نه تنها حيات سياسي ميرحسين را با مشکلات عديده مواجه کرد، بلکه فضا را به سمتي سوق داد که بسياري از حاميان موسوي از رايي که به او داده بودند، ابراز ندامت کردند.

چهارم اين که فردا سالروز جشن پيروزي انقلاب اسلامي است و هنوز باور اين مسئله که ميرحسين ديگر در مسير انقلاب قرار ندارد براي مردم سخت و ناگوار است چرا که قريب به 13 ميليون نفر به او راي داده‌اند.

ميرحسين بارها و بارها و به مناسبت‌هاي مختلف اقدام به صدور بيانيه‌هاي تحريک‌آميز کرده و يا اين که هرگز اغتشاش و آشوب را محکوم نکرده و کمافي‌السابق مدعي است رئيس‌جمهور ايران است و حال آن که نظر قريب به اتفاق مردم با اومتفاوت است.

اما هنوز هم براي مردي که روزگاري در چارچوب نظام فعاليت کرده، دير نشده است، مي‌تواند قلم بردارد از مردم به خاطر وقايع گذشته پوزش بخواهد و همانند هر ايراني آزاده فردا در راهپيمايي باشکوه 22 بهمن شرکت کند.

آفرينش:سپر دفاع موشکي امريکا و کاخ کرملين

«سپر دفاع موشکي امريکا و کاخ کرملين»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي آفرينش است كه در آن مي‌خوانيد؛بالغو برنامه سپر موشکي ايالات متحده امريکا در لهستان و چک هر چند کرملين از انصراف کاخ سفيد از اين طرح استراتژيک در اروپاي شرقي استقبال کرد اما از همان زمان آلتر ناتيو سپر موشکي در خاورميانه ، درياي مديترانه و... مطرح شده بود اکنون اين طرح به نظر مي رسد روز به روز رنگ واقعيت به خود مي گيرد و کشورهاي حاشيه جنوبي خليج فارس ،ترکيه و اکنون روماني آلترناتيوهاي جديدي براي سپر موشکي واشنگتن شده اند.

برنامه سپر دفاع موشکي امريکا در اروپاي شرقي در چارچوب رقابت استراتژيک روسيه و امريکا قرار بود توازن قدرت را در اروپاي شرقي کلا به ضرر روسيه کنند اما روند  مذاکرات استراتژيک بين روسيه و امريکا بر سر معاهده جايگزين «استارت 1» و در خواست هاي مکرر مسکو براي لغو برنامه سپر موشکي باعث انصراف امريکا  از اين طرح در خاور اروپا گرديد. با اين حال مذاکرات استارت هر چند تاکنون به نتيجه نرسيده است و روند مذاکرات ادامه دارد اما واشنگتن کوشيده است با ديپلماسي چند جانبه اي اين سامانه را از يک سو در چهار کشور حاشيه جنوبي خليج فارس (قطر ،امارات ،کويت ،بحرين ) مستقر کند کشورهايي که هر يک به تناسب خود سهمي از پايگاه هاي نظامي امريکا را در دل خود جاي داده اند.

از سوي ديگر سفر اردوغان نخست وزير ترکيه به واشينگتن و سخنان اوباما مبني بر ايجاد سپر دفاع موشکي امريکا در اين کشور و همراه با وجود فرض هايي در فضاي رسانه اي ترکيه درباره اين سامانه و اکنون نيز مذاکرات رابرت گيتس وزير دفاع امريکا با مقامات نظامي و سياسي ترکيه بسياري را به اين باور رسانده است که ايالات متحده مي کوشد با اعمال فشار بر آنکارا ، ترکيه را به پذيرش اين طرح در خاک کشورش وادارد.علاوه بر اين دو محور از سوي ديگر اين معامله تصويب شوراي عالي دفاع روماني مبني بر نصب سامانه هاي سپر دفاع موشکي امريکا در اين کشور هر چند با اعلام مقامات سياسي اين کشور (از جمله ترايان باسکو )رئيس جمهور مبني بر عدم مخالفت روسيه اين طرح ها  همراه شده است اما امري که آشکار و عيني به نظر مي رسد.

افزايش تلا ش  ايالات متحده امريکا در افزايش محاصره نظامي روسيه با سيستم هاي سپر موشکي در منطقه غرب ،جنوب غرب و جنوب فدراسيون روسيه است . اين تلاش هاي امريکا در حالي صورت مي گيرد که برخي از تحليل گران بر آن بودند که کناره گيري و انصراف واشينگتن از برنامه سپر موشکي در چک ولهستان امتياز بزرگي به روس ها ست اما اينک بر خلاف تصور اين عده اين واشينگتن است که با اعطاي امتيازي به روسيه در تابستان گذشته اکنون در حال نصب سامانه هاي بيشتري در کشورهاي هم پيمان خود (چه در کشورهاي عضو سازمان ناتو يا ...) است.

به نظر مي رسد واشينگتن مي کوشد با انعقاد قراردادهايي با کشورهايي نظير ترکيه ، روماني و کشورهاي حاشيه جنوبي خليج فارس ضمن استقراربرنامه سپر موشکي خود در اين کشورها به بهانه برنامه موشکي ايران ،روسيه را زير نظر مستقيم خود داشته باشد برنامه اي که کارشناسان نظامي بر هدف اوليه آن يعني فشار بر روسيه تاکيد مي کنند چرا که روس ها با توجه به اقتصاد ضعيف خود ناتوان از رويارويي ها و رقابت هاي استراتژيک و نظامي گذشته ( همچون دوران جنگ سرد) هستند لذا سياست نظامي روسيه و بيشتر بر بعد سلاح هاي استراتژيکي و تهاجمي خود استوار شده است و بر همين مبنا و به اذعان مقامات سياسي کرملين ،روسيه  فاقد توان رقابت هاي پر هزينه براي رويارويي با  سپر موشکي امريکاست.
دراين حال روس ها با توجه به ادامه ي مذاکرات کاهش تسليحات و معاهده جايگزين استارت مي کوشند تا با ايجاد فرمول هايي بيشترين امتياز را از واشنگتن بدست آوردند هر چند توان روسيه به عنوان يک قدرت منطقه اي فاقد اهرم هاي پيشين دوران جنگ سرد است و روس ها ناگزير از پذيرش طرح هاي استراتژيکي سپر دفاع موشکي واشنگتن در کشورهاي نزديک خود هستند.

قدس:22 بهمن؛ امتداد 9 دي

«22 بهمن؛امتداد 9 دي»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي قدس به قلم غلامرضا قلندريان است كه در آن مي‌خوانيد؛تقارن 22 بهمن سال جاري با ايام دهه آخر صفر تداعي گر اين فرمايش بنيانگذار کبير انقلاب اسلامي است که فرمودند: «انقلاب ما ريشه در انقلاب و قيام عظيم سيدالشهداء دارد». اين سخن امام راحل تبيين کننده اين نگراني دولتمردان آمريکايي است که در آستانه انقلاب به شاه ملعون گفتند، اگر بتواني از محرم و صفر نجات پيدا کني يک سال ديگر بر اريکه قدرت مي ماني. به يقين، مي توان گفت که انقلاب اسلامي ريشه در معارف عاشورا و آموزه هاي حسيني دارد و به همين دليل توانسته است بر مسلمانان و مستضعفان اثرگذار شود.

فردا، بار ديگر امت مسلمان ايران اسلامي در رزمايش ولايتمدارانه خويش، صيانت و پاسداري خود را از آرمانهاي انقلاب اسلامي به نمايش خواهند گذاشت. وقوع حوادث پس از انتخابات بويژه اهانت در عاشوراي حسيني و هتک حرمت به مقدسات، اين نمايش قدرت را از سالهاي ديگر متمايز نموده است.

حضور ميليوني و رکورد شکن 22 بهمن امسال، مهر باطلي بر تلاشهاي رسانه اي دشمنان خواهد زد تا بار ديگر بر ناتواني درک رفتار ايرانيان همچون گذشته اذعان نمايند.اين حضور گسترده و سراسري مردم در شرايط سخت و با وجود مشکلات عديده جوي در مراسم راهپيمايي 22 بهمن، بيانگر اراده جدي در دفاع از کشور است. شهروندان جامعه ايران در هواي سرد و برفي زمستان، بر خلاف تحليل خبرگزاريهاي بيگانه مبني بر کاهش چشمگير مردم در صحنه، در ميان ناباوري آنها حضوري قابل توجه داشته و با نمايش انسجام و وحدت ملي، بيگانگان را دچار حيرت نموده اند. در حکومتهاي مردم سالار،براي توجيه ضريب مردمي بودن و در مقاطعي براي تصويب برخي موضوعهاي مهم، به آراي عمومي مراجعه مي شود.

حضور گسترده مردم ايران هر ساله در مناسبتهاي مختلف بويژه 22 بهمن تداعي کننده يک رفراندوم در خصوص آرمانهاي انقلاب اسلامي است که با شعارهاي کوبنده صيانت خود را از گفتمان امام و رهبري و انقلاب اسلامي در يک حرکت ميداني و گسترده به منصه ظهور مي رسانند.يکي از شعارهاي کليدي، دفاع از انرژي هسته اي است که مبين حمايت عمومي ملت ايران از راهبردهاي متخذه مسؤولان امر مي باشد که با اين موضعگيري آنها را در استمرار اهدافشان ياري مي کنند.

از سوي ديگر، اين شعار پيام جدي به مخالفان حقوق ملت ايران دارد. آنها با اعلام مواضع مخالف در تلاش هستند ملت ايران را از دستيابي به حقشان محروم نمايند. اين در حالي است که شرکت کنندگان در راهپيمايي، با شعار پشتيباني از دستيابي به انرژي صلح آميز هسته اي، رفراندومي را در اعلام نظر خود به نمايش گذاشتند.

امسال در حالي مردم پيروزي انقلاب اسلامي را با حضور در راهپيمايي خويش گرامي مي دارند که دشمنان نظام اسلامي با برآوردهاي واهي در سال 88 ، به اميد براندازي و ضربه زدن، اقدامهاي گسترده ميداني را در دستور کار قرار دادند و در نهايت با عجز و ناتواني، شکست ديگري را در پرونده خود به ثبت رساندند.

آنها با حوادث پس از انتخابات بر خلاف عرف ديپلماتيک با اقدامهاي مداخله جويانه و به شکل عريان به صحنه آمدند تا در صورت به نتيجه رسيدن اقدامهاي سمپاتهايشان در اين نتيجه شريک بوده باشند، اما اکنون بايد آنها را در شکست شريک دانست.مردم در راهپيمايي فردا که قطعاً متأثر از حضور بي نظير 9 دي ماه سال جاري مي باشد، با شعارهاي انقلابي خود نخبگاني را که سکوت اختيار کرده اند، وادار به موضعگيري کرده و از آنها مي خواهند در صفوف ملت قرار بگيرند و با همراهي و همصدايي از کاروان حاميان ارزشها عقب نمانند. راهپيمايي خودجوش و بي نظير 9 دي نشان داد مردم در دفاع از آرمانها در شرايط فتنه با بصيرت لازم به صحنه مي آيند تا ضمن روشنگري عملي و ميداني، نه تنها حضور خود را در تبعيت از ولايت فقيه نشان دهند، بلکه پيامي نيز به خواص بدهند که همچون گذشته جايگاه الگو بودن خود را حفظ کنند.

راهپيمايي فردا بيانگر اين موضوع است که مردم با شعارهاي کوبنده خود نه تنها بصيرت و آگاهي خود را مطرح مي نمايند و افراد غافل و بي تفاوت را نيز وادار به موضعگيري خواهند نمود، بلکه خواستار پاکسازي و پالايش جامعه از فضاي فتنه خواهند شد تا فتنه انگيزاني که بستر اهانت به امام و عاشورا را فراهم نمودند، فرصت مانور و امکان فعاليتهاي ضد انقلابي از آنها سلب گردد.

فردا ملت ايران به دنيا نشان خواهد داد که با وحدت و همدلي، با تبعيت از مقام معظم رهبري و ولايت فقيه، از اسلام و انقلاب اسلامي دفاع خواهد کرد و با اين کار بار ديگر دل رهبر فرزانه و سکاندار انقلاب اسلامي را خوشحال کرده و تودهني محکمي به حرمت شکنان عاشوراي اخير و دشمنان اسلام و انقلاب خواهند زد.

22 بهمن تبلور اراده هاي پولاديني است که توانسته اند با عزم راسخ و امکانات اندک، زرسالاران و زورسالاران عالم را به زانو درآورده و با عنايات الهي، مسير تعالي ارزشهاي انقلاب را پيموده و خواهند پيمود. اين دستاورد عظيم که ميراث امام راحل و شهداي گرانقدري است که براي پاسداري از معارف اسلامي جانشان را فدا نمودند، وظيفه و رسالت امت اسلامي را سنگين تر نموده و چنانچه کوتاهي در اين زمينه موجب وارد آمدن خدشه اي به سرمايه عظيم انقلاب گردد، قطعاً شرمساري و پاسخگويي را در پي خواهد داشت.

مردم خداجوي ايران اسلامي، به عنوان ام القراي جهان اسلام، بار ديگر با صفوف به هم فشرده در راهپيمايي 22 بهمن با شعارهاي کوبنده، نه تنها انزجار و نفرت خود را از عملکرد سلطه طلبان جهاني اعلام مي کنند، بلکه با گراميداشت اين روز، ضمن اعلام حمايت از سياستهاي کلان نظام، افق اميدبخشي را فرا روي مسلمانان در بند جهت دستيابي به استقلال و رهايي از يوغ جبهه استکبار قرار مي دهند.

جهان صنعت:قصه اين صندوق خالي

«قصه اين صندوق خالي‌»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي جهان صنعت است كه رد آن مي‌خوانيد؛قصه تشکيل حساب ذخيره ارزي اگر با فلسفه کمک به توسعه کشور در آغاز شکل گرفت اما در ميانه راه هدف گم شد.

از زمان تشکيل اين حساب تا به امروز نزديک به 10 سال مي‌گذرد. نيمي از عمر اين حساب در مسير توسعه و نيمي ديگر خارج از دايره توسعه قرار گرفته است. اگرچه در همان نيمه اول نيز بخشي از ورودي‌هاي صندوق با خرج در بودجه هدر رفت اما همان تسهيلات نصفه و نيمه‌اي که به بخش خصوصي پرداخت شد، سبب تحرک‌هايي در حوزه توليد شد.

قرار بود که قانون برنامه چهارم مسير پيشرفت را با استفاده از منابع ارزي اين صندوق پيش روي توسعه کشور قرار دهد، غافل از آنکه کسي خبر نداشت که بعدها مديريت صندوق به دست کساني مي‌افتد که اساسا هيچ اعتقادي به توسعه از طريق محوريت بخش خصوصي ندارند. ديگر دولت بود که حيات و ممات صندوق را بر عهده مي‌گرفت و براي سنت به سنت منابع آن برنامه‌ريزي به شيوه دولتي مي‌کرد.

اين قصه تکراري آنقدر تکرار شد که ناگهان پنج سال گذشت و در پايان پنجمين سال حساب تبديل به صندوقچه‌اي شد که اين بار دولت مي‌خواهد کليد آن را به دست بگيرد. به اين دليل که در پنج سال گذشته قانون دست و پاي حساب را بسته و دولت ناگزير به کسب اجازه از مجلس براي برداشت از اين حساب بوده است. حالا قصه حساب يا همان صندوق به پايان نزديک مي‌شود.

دولت از تصميمي که براي حساب گرفته نتيجه اخلاقي مي‌گيرد و عنوان مي‌کند که مي‌خواهد منابع صندوق را براي توسعه کشور به کار بگيرد، غافل از اينکه دخل و خرج صندوق نشان مي‌دهد که اساسا پولي در ميان نيست و صندوق بدهکار است!

ارسال به دوستان