منتقد تلويزيون: دارا و ندار بين افراد جامعه مرزبندي کرده است

يک منتقد سينما و تلويزيون اظهار داشت: مجموعه تلويزيوني "دارا و ندار" با حذف چهره هاي خاکستري و سياه و سفيد نشان دادن افراد جامعه، سعي در مرزبندي بين آنها و صرف خوب يا بد دانستن انسانها دارد.

"حسين سلطان محمدي" در گفت و گو با ايرنا اظهار داشت: در مجموعه تلويزيوني "دارا و ندار" مجموعه اي از آدم ها در لوکيشن هاي مختلف نشسته اند و به رد و بدل کردن کلمات و واژه ها با يک هدف کلي انتقاد و حذف مرفهين و احترام و دفاع از مستضعفين مي پردازند.

وي افزود: در اين مجموعه سعي شده مرفهين را افرادي بسيار بد و از نظر کلامي و واژگاني بسيار ضعيف ولي در اغراض مادي بسيار حريص و ندارها را افرادي بسيار فهميده و داراي دانش بالاي فکري نشان داده شوند.

سلطان محمدي ادامه داد: با ديدن اين صحنه ها در ذهن بيننده اين سوال مطرح مي شود که اگر ندارها داراي چنين دانش فکري قوي هستند چرا براي تغيير وضعيت زندگي خود از آن استفاده نمي کنند و اگر داراها تا اين حد ابله هستند، چطور توانسته اند به چنين ثروت هايي دست يابند.

وي با بيان اينکه در شرايط اجتماعي جامعه تا اين حد سياه ديدن چهره ها وجاهت ندارد، افزود: انسان ها مجموعه اي از خير و شر هستند و خط کشي کردن بين انسان ها با دادن چهره هاي سياه و سفيد به آنها صحيح نيست چراکه همواره چهره هاي خاکستري نيز وجود دارند.

سلطان محمدي ادامه داد: درست است که اغراض مادي و رفتارهاي نفساني و حرص و طمع در بين داراها و قناعت در بين ندارها بيشتر است اما هر دو انسان هستند و اشتباه مي کنند در صورتي که در اين مجموعه افراط در خوب و بد نشان دادن افراد به وفور ديده مي شود.

اين منتقد سينما و تلويزيون اظهار داشت: به طور کلي اين مجموعه از لحاظ واژگاني بسيار نامناسب طراحي شده بطوري که تلويزيون مجبور شده است بخشي از سريال را خود سانسور کند که با پخش شدن صداي بوق در قسمت هاي مختلف مي توان متوجه اين سانسورها شد.

وي با انتقاد از تصويربرداري هاي متعدد از داخل دستشويي در اين مجموعه افزود: لزومي ندارد رفتارهاي شخصي را براي دادن جلوه طنز به سريال ها، تا اين حد لخت و عريان به تصوير کشيد.

اين منتقد سينما و تلويزيون گفت: در اين سريال تعداد زيادي از هنرپيشه هاي حرفه اي گردآمده اند و در بسياري از لوکشن ها آنها آزاد گذاشته شده اند تا همان کلمات و رفتار معمول خود در مجموعه هاي قبلي را به نمايش بگذارند.

سلطان محمدي به استفاده از ملودي هاي موزيکال و موسيقي سينماي پيش از انقلاب در اين مجموعه اشاره کرد و افزود: شايد نتوان استفاده از واژه ها را تا حد زيادي در اين گونه مجموعه ها کنترل کرد اما استفاده از ملودي هاي موزيکال را مي شد کنترل کرد.

سلطان محمدي به نوشته منتشر شده از "مسعود ده نمکي" کارگردان اين مجموعه در يکي از سايت هاي خبري اشاره کرد و گفت: ده نمکي پيشاپيش منتقدين فرضي سريال خود را در اين متن متهم کرده است درحالي که تاکنون کسي اين مجموعه را به نقد نکشيده و چه بهتر بود وي پس از انتشار نقدها به دفاع از کار خود مي پرداخت.

اين منتقد درخصوص مجموعه تلويزيوني "زن بابا" نيز گفت: در اين مجموعه نيز موضوعاتي مطرح شده که براي بيننده قابل قبول نيست؛ بعنوان نمونه چطور يک دختر عاقل، فهميده و داراي ظاهر پوششي مناسب و باوقار (نسرين) برغم مخالفت هاي شديد خانوادگي خواهان ازدواج با پسري مي شود که مخلوطي از فرد عاقل و کم فهم است با حالت هاي خل مزاجي بدون شغل و با ظاهري شوليده و نامناسب (بهبود) مي شود.

سلطان محمدي افزود: همچنين در اين مجموعه به کرات صحنه هايي نشان مي دهد که پيرمرد (عزيز آقا) براي يافتن همسر دنبال خانم هاي محل مي افتد که از نظر ادب و تربيت اجتماعي تناسبي با جامعه ايراني ندارد و مي تواند وجاهت اجتماعي را زيرسوال ببرد.

وي بهترين مجموعه تلويزيوني نوروز 89 را "چار ديواري" دانست و گفت: اين مجموعه معقول ترين سريال نوروزي است، فيلمنامه آن پخته تر و در آن کمتر غلو شده، طنز کلامي اش کمتر و طنز رفتاري آن بيشتر و تعداد لوکيشن هاي آن متعدد است.

سلطان محمدي ادامه داد: در اين مجموعه تصادف در روابط داستاني زياد اما منطقي است و با اينکه پايان تمام سريال هاي ايراني شاد و ابهامات برطرف مي شود، داستان قسمت هاي بعدي اين مجموعه قابل پيش بيني نيست و اين يکي از ويژگي هاي خوب اين سريال بشمار مي رود.

وي بطور کلي چار ديواري را کاري تصويري و زن بابا و دارا و ندار را کاري راديويي برشمرد و گفت: زن بابا داراي واژگاني محترمانه تر از دو سريال ديگر است.

سلطان محمدي به تشابه بين سه مجموعه تلويزيوني اشاره کرد و گفت: در چار ديواري و زن بابا 2 تا اسکن مغزي ارايه مي شود، در چار ديواري و دارا و ندار يک خانه با محوريت آهوخانم و قشنگ و استفاده از اسامي يکسان مانند سوري در زن بابا و دارا و ندار اين ظن را که دستورالعمل ابلاغي در مورد اسامي و موضوعات در تلويزيون وجود دارد، ايجاد مي کند.