قطری ها آینده خود را در گروی بها دادن به ورزش می دانند و آن را ابزار مناسبی برای جلب گردشگر معرفی می کنند. قطری ها فقط با یک و نیم میلیون جمعیت، اینچنین مجهز به ورزشگاه های پیشرفته هستند

مهر : این روزها خیابان های دوحه پر است از تابلوهای تبلیغاتی که از میزبانی قطر در پانزدهمین دوره رقابت های جام ملت های آسیا حکایت دارد و صدالبته تابلوهایی که بر روی آنها این جمله به چشم می خورد:"از میزبانی قطر برای جام جهانی 2022 حمایت کنید."

قطری ها پس از میزبانی بازی های آسیایی در سال 2006، امروز بلندپرواز تر شده اند و رویاهای خود را یکی پس از دیگری تجسم می بخشند. می گویند سر آلکس فرگوسن پیش از حضور در دیدار نهایی لیگ قهرمانان اروپای در فصل 09-2008 ، کیف حمل جام را سفارش داده بود و این تیم در نهایت در ضربات پنالتی مقابل چلسی به برتری رسید و جام را با همان کیف سفارشی "فرگی" به انگلستان بردند. قطری ها امروز اسب خود را برای میزبانی جام جهانی 2022 زین کرده اند و در این راه از حمایت مربیان بزرگی چون پپ گواردیولا و بورا میلوتینویچ برخوردارند. آنها می خواهند یک بار دیگر رویای خود را محقق کنند.

نمایی زیبا از هتل فورسیزنز دوحه

امل فخراوی، هماهنگ کننده رسانه ای قرعه کشی جام ملت های آسیا که با خبرنگار اعزامی مهر گفتگو می کرد در توضیحات شرایط آبی و هوایی این کشور گفت: دمای قطر در ماه ژوئن و ژوییه به 55 درجه با رطوبت 100 درصد هم می رسد. این یعنی "یک کتری آب جوش". قطری ها براستی چگونه می خواهند میزبانی جام جهانی 2022 را از آن خود کنند؟ این سوالی است که به ذهن هر شخصی در مدت زمان حضورش در دوحه خطور می کند.

پاسخ این سوال را دیوید می دهد: "من پیش از این در تهران ادبیات فارسی می خواندم. اما از سوی یک شرکت قطری دعوت به کار شدم تا در خصوص راه اندازی سیستم های خنک کننده در دوحه به فعالیت بپردازم." به او می گویم با این گرما آیا امکانپذیر است که میزبانی به قطر برسد؟ دیوید می گوید:" 12 سال تا زمان آغاز رقابت های جام جهانی باقی است و فن آوری تا آن زمان پیشرفت های بسیاری می کند. چه بسا سیستم های خنک کننده در سطح خیابان ها، عبور و مرور تماشاگران را تسهیل کنند. سخت است اما غیرممکن نیست." به عبارتی آنها می خواهند گله به گله در سطح شهر، کولر کار بگذارند آن هم از نوع فوق مدرنش. کولرهایی که همچون نخل از زمین روییده باشد.

با تیم خبرنگاری در ورزشگاه "اسپایر دوم" حضور می یابیم. باد متبوعی صورت حاضران در ورزشگاه را نوازش می دهد. خبرنگاران از "رولا" ، مسئول زمین ، در این خصوص سوال می کنند. او با دست به اطراف زمین اشاره می کند؛ جایی که چیلرهای خنک کننده، نسیم متبوعی را روانه میدان کرده و از شدت گرمای زمین می کاهند. "پیتر سیمپسون" خبرنگار بریتانیایی رویترز به نشانه حیرت چین و چروکی به صورت خود می دهد و می گوید:"جالب است".

افشین قطبی و بورا میلوتینوویچ در دوحه قطر

گلایه های افشین قطبی هم که برای شرکت در مراسم قرعه کشی در دوحه حضور یافته بود، جالب توجه بود و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. او که مورد استقبال اکثر مربیان حاضر در مراسم قرار گرفت، گفت: "یک مجموعه برای موفقیت نیاز به حمایت همه جانبه دارد. یک بازیکن برای تیم ملی کشورش و به عشق پیراهن تیم ملی باید تلاش فراوانی کند. مشکلات یک تیم نباید رسانه ای شود و این از حرفه ای گری به دور است. به نظر من، مربی تمام داشته های یک تیم به حساب نمی آید و فقط 35 درصد سهم دارد. خود رسانه ها نقش مهمی در موفقیت تیم ملی دارند و اگر پیروزی بخواهند باید رفتارهای منطبق با استاندارهای حرفه ای از خود بروز دهند."

قطری ها که تا پیش از استفاده از نفت و گاز با ماهیگیری و صید مروارید زندگی می کردند امروز با داشتن بالاترین تولید سرانه ناخالص داخلی، فکرهای بلند پروازانه ای را در سر می پرورانند. در کشور آنها برونو متسو با مشکلاتی که قطبی از آن نام می برد، قطعا دست به گریبان نیست. در قطر همه و همه اعم از قطری و چینی، فیلیپینی و آمریکایی به فکر توسعه کشوری هستند که چشم انداز روشنی را پیش روی خود می بیند.

قطری ها آینده خود را در گروی بها دادن به ورزش می دانند و آن را ابزار مناسبی برای جلب گردشگر معرفی می کنند. قطری ها فقط با یک و نیم میلیون جمعیت، اینچنین مجهز به ورزشگاه های پیشرفته هستند. در ایران، فقط تیمی مثل پرسپولیس ده ها میلیون طرفدار دارد اما از زمین تمرین خبری نیست و چند کانکس حکم رختکن این تیم را دارد.

گرمای هوا در اردیبهشت ماه هم در دوحه آزار دهنده است. براستی آنها می خواهند درفصل تابستان 2022 میزبان جام جهانی شوند؟ یاد حرف دیوید می افتم: "هیچ چیز غیرممکن نیست."

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه