خسرو شکیبایی و خاطره سوپراستاری که گفت: «خدا رو شکر مادرم فوت شد»

عصرایران- خسرو شکیبایی ستاره بی همتای سینمای ایران که روحش شاد باد خاطره ای پر مفهوم و آموزنده را از مسعود کیمیایی کارگردان ارزنده سینمای کشورمان ذکر می کند:

 به خاطر دارم که مسعود کیمیایی نصیحتم‌ می کرد و می گفت:«سعی کن هرگز سوپراستار نشوی!» و حکایتی را برایم گفت: «سال ها پیش یکی از سوپراستارها خاطره ای را تعریف کرده که وقتی انتخاب شدم و مراجعه کردم به استودیو دیدم ۱۰ نفر شبیه و هم سایز من آن جا هستند و از آن ها تست بازیگری و تست های مختلف گرفته می شد و قرار بود در هفته بعدی برای کسانی که انتخاب نشده اند تلگراف عذرخواهی بیاد گذشت...

هفته بعد درست روزی که باید منتظر می شدم قرار بود تا ساعت ۹ این تلگراف بیاد اگر نمی آمد من برنده شده بودم و باید مراجعه می‌کردم به آن استودیو و خودم را معرفی می کردم.

 ساعت تقریبا ۸:۳۰‌ بود که زنگ در خانه زده شد و من ترسیدم مستخدمم رفت در را باز کرد، پرسیدم کیست؟

گفت: هیچکس روزنامه آوردند. روزنامه را که نگاه می کردم چند دقیقه ای گذشت و بعد باز زنگ در زده شد من منتظر ماندم و مستخدمم باز رفت در را باز کرد و پرسیدم کیه؟

گفت: هیچی آقا، تلگرافچیه!

عرق سرد روی پیشانیم نشست و روی کاناپه افتادم ، پاهایم می لرزید. وقتی متن تلگراف را بهم داد خیلی هیجان داشتم که ببینم که این عذرخواهی که برام نوشتند چیه.

وقتی که خواندم دیدم الحمدلله مادرم فوت شده بود!»

این حکایت تکان دهنده را مسعود کیمیایی برای من گفت و من درسی که گرفتم این است که مطمئنم کسی که دنبالش هستم سوپراستار نبود، سوپراستار نیست و سوپراستار نخواهد شد. بلکه انسان واقعی و هنرمندی هست که من هنوز دنبالش هستم.

افتتاحیه 36 میلیون دلاری فیلم آواتار 3

بیشتر بخوانید:

تفاوت سینما و ادبیات از نظر مسعود کیمیایی

بازگشت مسعود کیمیایی به سینما در ۸۳ سالگی با «خائن‌کشی»

عکسی کمتر دیده شده از مسعود کیمیایی، خسرو شکیبایی و فریدون جیرانی

تماشاخانه

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

دو دقیقه روانی یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما (تماشا کنید)

فیلم های دیگر