.png "عصر ایران")
۰۵ دی ۱۴۰۴
به روز شده در: ۰۵ دی ۱۴۰۴ - ۰۱:۱۳
ظریف: دیپلماسی تنها راه خروج از وضعیت کنونی و تنگنای موجود است (فیلم) اعترافات یک لاکپشت ایرانی در کانادا (10) : فنجانِ تعلقات
حقیقت این است که مهاجر، جایی در شکافِ میانِ «گذشتهی ناتمام» و «آیندهی پُرابهام» گیر افتاده است. هر صدا، شیء، رنگ یا بویی، میتواند تار و پودِ «حال» را دچار تردید و از هم گسستگی کند. میتواند حال را بدزدد و او را در فضایِ شناوری معلق نگه دارد.
عصر ایران؛ کوثر شیخ نجدی - بعد از چند ماه، به سرم زد چند فنجان چای بخرم. بالاخره آدمیزاد است؛ شاید دلش هوس کلمه و مهمان کرد این سر دنیا. هوسِ چند فعلِ سادهی فارسی که جمله را تا آخر تاب بیاورند و لحنشان در تقلای گرامر خم نشود؛ چند کلمهی خرسند که زود حوصلهشان سر نرود و زیر میز نزنند.
دلم دنبال چینیهای گلِ صورتی صفحهی سایت را ورق میزد. فنجانهای بلور، فنجانهای سادهی سفالی، گلسرخیها و سرامیکیهای نقشدار، مدرنها و کمجانها، گویی همه را قبلاً جایی دیده بودم. هرکدامشان بیش از یک تصویرِ ساده برای انتخاب شدن بودند.
بلورها را همیشه بالای کابینتِ سمتِ راست میچیدم؛ سال ۸۷، اوایلِ پاییز، از بازارِ کاوهی اهواز خریده بودمشان. آن روزها تازه مد شده بودند. شیارهای تراشیدهی خورشیدی داشتند و سرخیِ چای با رضایت از درونشان لبپر میزد وقتِ مهمانی.
چینیها را توی بوفهی گوشه چیده بودم. گلهای سرخ و زرد، یک باغچهی خیالی بودند که کنارِ چند بابونهی سفید در زمینهی شفافِ روشن کاشته شده بودند. لبهایشان طلایی بود و دستشان با انحنای باریکی به کمر میرسید.
من دیگر در حال انتخاب نبودم؛ من داشتم توسط همهی فنجانهای گذشتهام انتخاب میشدم برای غرق شدن در گذشتهای که دیگر نداشتمش. فنجانهایی که شبیه لشکرِ مردگان از گور برمیخاستند و یکبهیک پیشِ چشمم رژه میرفتند. صدای خندهها، عطرِ بوها و وهمِ رنگها به دقایقِ یک انتخاب ساده هجوم آورده بود.
کی بود آخرین مهمانِ فنجانِ آبیات؟
و چقدر طول کشید تا خویش را از میان این جنگلِ انبوه بازشناسم؟
من نمیتوانستم در اکنون باشم؛ و هرچقدر گذشته را پس میراندم، باز هجوم میآورد. اما باید تمرین میکردم تا راهی میانِ گذشته و حال پیدا کنم؛ نقطهی تعادلی که در آن بشود گذشته را نگه داشت، اما مثل یک برگ با جریانِ تندِ آن نرفت و غرق نشد؛ و از دیگر سو، آینده را بیهجومِ هراسناکِ اندوه ساخت.
اینها لحظاتی است که هر مهاجری به کرّات احساس میکند؛ اما شاید نتواند دربارهاش حرف بزند. شاید به این دلیل که اینگونه «احساساتِ کمتر متداول» معمولاً معتبر شمرده نمیشوند. احساساتِ نامشترک، بیشتر از فهمیده شدن، قضاوت میشوند؛ بیش از درک شدن، پس رانده میشوند.
اما حقیقت این است که مهاجر، جایی در شکافِ میانِ «گذشتهی ناتمام» و «آیندهی پُرابهام» گیر افتاده است. هر صدا، شیء، رنگ یا بویی، میتواند تار و پودِ «حال» را دچار تردید و از هم گسستگی کند. میتواند حال را بدزدد و او را در فضایِ شناوری معلق نگه دارد.
و مهاجر چارهای ندارد جز اینکه در نوعی سوگواری خاموش به نرمی با خودش و جهان تازه کنار بیاید. این سوگواری فقط برای از دست دادنِ اشیاء نیست؛ بلکه به خاطر از دست رفتن "یکپارچگی هویت" است، که در اتصال با اشیاء رخ میداد. احساس گم کردن قطعات پازلی که انسجامِ روان او را تکمیل میکردند. خانه، کوچه و محله، بالشِ مورد علاقه، آلبوم عکسها، فنجانها و کتابها و بیش از همه آدمهایی که حالا از دور پیر میشوند.
لینک کوتاه: کپی لینک
ستاره تیم ملی والیبال بانوان ایران: دوست ندارم با زهرا گونش مقایسه شوم ندا تقی پور: آقای محمد رضا گلزار لطفا برگرد وزیر سابق تجارت دانمارک: رشد اقتصادی دانمارک به اندازهای قوی است که میتواند خرید ایالتهای آمریکا را آغاز کند روسیه یک موشک ماهواره بر به فضا پرتاب کرد ترور استاد مسلمان در دانشگاه تاریخی هند ۱۰ خوراکی سالم که میتوانند رژیم لاغری را به چالش بکشند عراقچی: منکر کمبودها، اشتباهات و مدیریتهای غلط نیستم/ دشمنان از حمله نظامی ناامید شده و جنگ اقتصادی را در پیش گرفتهاند دیدار پزشکیان با خانواده شهید مسیحی قصههای نان و نمک(78)/ تحریم لبنیات: خشم بهجا، نشانهگیری اشتباهی بمباران مناطقی از جنوب سوریه توسط اردن بمب خبری ایلان ماسک؛ به رشد اقتصادی دو رقمی میرسیم رئیس دانشگاه عالی دفاع ملی: صبر ما را به حساب ضعف نگذارید/ رزمایش یک امر طبیعی است؛ حفظ آمادگی به معنی آغاز جنگ نیست معمای ریاضی لوزی های جادویی؛ عدد مجهول را پیدا کنید! متن کامل دعای کمیل با ترجمه فارسی و خط درشت +فایل صوتی 5 هواپیمای نظامی گران قیمت تاریخ که قواعد بازی در آسمان را تغییر دادند (+عکس)
نظرسنجی
قوانین کنونی ازدواج و طلاق در ایران ...