هفته نامه ي ديار كهن که در کردستان منتشر می شود با انتشار گزارشی از وضعیت نابسامان تعاونی مسکن فرهنگیان ناحیه 2 سنندج و سردرگمی معلمان این ناحیه خبر داد و نوشت:
معلمان عضو این تعاوني كه با پرداخت 6 ميليون تومان در سال 82 ، قرار بود 6ماهه صاحب زمين شوند ، اكنون پس از 7 سال نه تنها صاحب زمين نشده اند بلكه از سرنوشت و جاي پول خود كه بالغ بر 3ميليارد تومان مي شود نيز بي خبرند!
معلمين مصاحبه شونده با خبرنگار هفته نامه ي ديار كهن مي پرسند؛ آيا مسببين اين همه رنج و محنت مجازات خواهند شد؟ ضرر و زيان معلميني كه با خون دل مبلغي پس انداز نموده و يا با وام و قرض، وجه خريد و عضويت را به صندوق تعاون پرداخت نموده اند چگونه جبران خواهد شد
؟ لطفا كسي به داد ما برسد، حتي انگار دادگاه و نهادهاي ذيربط هم هيچگونه برخورد عملي با مسئله نداشته اند... .
معلمين عضو اين تعاوني كه تعداد آنها به بيش از يكهزار نفر مي رسد مي گويند ما تنها با اعتبار و تضمين حمايت آموزش و برورش به اين تعاوني اعتماد نموديم، تكليف ما چه مي شود؟!
انگار ما معلمان فقط در روز و هفته ي معلم وجود داريم !
آنها مي گويند: پس از گذشت سالها از برداخت مبلغ هنگفت نه تنها صاحب زمين و مسكن نشده اند، حتي خسارات جبران ناپذيري به بدنه ي زندگي آنان نيز وارد آمده است : كمرنگ شدن شخصيت پدران و مادران معلم، عدم اعتماد آنان نزد فرزندان و اطرافيان، از هم پاشيدگي زندگي برخي از معلمان در رابطه با تهيه و برداخت مبلغ پرداخت شده به صندوق تعاون، شكستن قول وعده و وعيدها، سلب اعتماد و ... از جمله ي اين خسارات جبران ناپذير ذكر شده است.