مهندسانی که فقط با حقوق 200 هزار تومان جذب می‌شوند!

مهر: متاسفانه کم توجهی به نیازهای واقعی جوانان و فارغ‌ا‌لتحصیلان دانشگاهی پدیده بیکاری را به یک معضل بزرگ اجتماعی تبدیل کرده است ؛ معضلی که مهندسان تنها با حقوق حول و حوش 200 هزار تومان جذب بازار کار می‌شوند!

امروز در کشور اشتغال، مسکن، ازدواج و تامین امنیت آینده جوانان از مهمترین دغدغه های خانواده ها محسوب می شود که با نگاه دقیق تر به اولویتها، این اشتغال است که در بین نیازها بیشتر خودنمایی می کند.

آخرین نرخ بیکاری جوانان؛ 29.6 درصد

بر اساس این گزارش، موضوع مربوط به اشتغال جوانان به اندازه ای حائز اهمیت است که به یک خواسته عمومی در بین مردم و اقشار مختلف جامعه به ویژه جوانان و آن هم فارغ التحصیلان دانشگاهی تبدیل شده است. متاسفانه عدم رسیدگی به این درخواستها خود باعث احساس نیاز بیشتری در بین جوانان شده است.

وضعت نرخ بیکاری جوانان که درصد قابل توجهی از آن را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهد، بیانگر تشدید بیکاری در این گروه است به نحوی که طی بهار سالجاری حدود 2.4 میلیون نفر در سنین 15 تا 29 سال بیکار بوده اند.

اشتغال؛ مقدم بر ازدواج و مسکن

امروز اگر از جوانان پرسیده شود که پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه و یا در زمان رسیدن به سن استقلال، چه موضوعی برای آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است بی شک اشتغال را قبل از ازدواج و مسکن اعلام خواهند کرد با این توجیه که در صورت فراهم بودن فرصت شغلی با حاشیه امنیت مناسب، ازدواج و مسکن نیز محقق می شود.

قانون کار به عنوان بزرگترین مرجع و حامی نیروی کار و مشمولان شاغل در بنگاهها، یکی از راهکارهایی را که برای پرکردن خلاء ناشی از نداشتن تجربه کار و سوابق شغلی کارجویان اندیشیده است، برگزاری دوره های کارورزی است. این دوره ها با فراهم کردن شرایط حداقلی برای کارجویان این امکان را فراهم می آورد تا افراد متقاضی شغل بدون ایجاد تعهد استخدامی برای واحدهای تولیدی و اقتصادی، در فضای واقعی کار قرار گیرند.

کارورزی، روشی برای تمرین کار

اهمیت اجرای این دوره ها تا حدی است که می توان به بخشی از گرایش و دغدغه های کارفرمایان در جذب نیروی کار ماهر پاسخ گفت. با یک نگاه دقیق تر به صفحات روزنامه ها و آگهی های دعوت به همکاری و استخدام، موضوع مربوط به تمایل کارفرمایان به جذب نیروی کار ماهر و دارای سابقه دیده می شود.

این موضوع و تمایل کارفرمایان تا جایی مطرح است که بسیاری از کارجویان امکان حضور در فضای واقعی کار با حداقل شرایط برای بروز خلاقیتها و توانمندیهای خود را نیز نمی یابند تا چه برسد به اینکه بتوانند بدون داشتن سابقه کار در بنگاهها کار کنند.

اشتغال بدون سابقه، هرگز!

بدون حاشیه باید گفت که متاسفانه کم توجهی به نیازهای واقعی جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاهی پدیده بیکاری را به یک معضل بزرگ اجتماعی تبدیل کرده است و می رود تا مقوله هایی مانند کار، اشتغال، امنیت شغلی، پیشرفت شغل و ... به آرزوهای جوانان و رویایی خوش تبدیل شود.

خبرنگار مهر از وزارت کار و امور اجتماعی به عنوان مجری اصلی برگزاری دوره های کارورزی کسب اطلاع کرد که علیرغم برنامه ریزی و نیاز بازار کار در برگزاری دوره های کارورزی، طی سالجاری دولت از محل بودجه سال 88 هزینه اجرای کارورزی 100 هزار نفری را اختصاص نداده است.

بی توجهی به هزینه های ضروری

این موضوع باعث شده است تا علیرغم برنامه ریزیهای صورت گرفته ای که از آن صحبت می شود، در سال 89 از 100هزار کارورز حتی 1 نفر نیز جذب نشود. ظاهرا برخی بنگاهها نیز آمادگی جذب کارورزان جدید در سالجاری را داشته اند.

دولت در برنامه ریزی طرح کارورزی پیش بینی کرده است که کارورزان پس از جذب در واحدهای مختلف تولیدی بر اساس میزان تحصیلات خود ماهیانه دستمزد بگیرند. البته در طرح سخنی از وضعیت بیمه کارورزان، پاداش، اضافه کار، عیدی، سنوات و دیگر مزایای قانون کار دیده نمی شود.

حداکثر حقوق کارورزان در ماه

اگر بتوان امیدوار بود که دولت طی ماههای باقیمانده سال منابع اجرای طرح کارورزی را اختصاص دهد، کارورزان دارای مدرک فوق دیپلم به ازاء 11 ماه تمرین کار، هر ماه باید 50 درصد حداقل دستمزد تعیین شده توسط شورای عالی کار را دریافت کنند که این میزان در مورد فارغ التحصیلان لیسانس 70 درصد و برای کارشناسی ارشد و بالاتر نیز 90 درصد است.

سئوال اینجاست که افراد فارغ التحصیل در رشته های مختلف از فنی تا مهندسی و از علوم انسانی تا ریاضیات در ازاء دریافت حداقل 50 تا 90 درصد حداقل دستمزد ماهیانه (303 هزار تومان در سال 89)، چگونه می توانند هزینه های زندگی خود را تامین کنند. اهمیت موضوع برای جوانان متاهل بیشتر از مجردان است.

براساس دستورالعمل اجرایی، 1 نفر فوق دیپلم می تواند ماهیانه حداکثر 151هزار و 500 تومان، 1 نفر لیسانس حداکثر 212 هزار و 100 تومان و 1 نفر فوق لیسانس و بالاتر نیز می تواند حداکثر 272 هزار و 700 تومان در طرح کارورزی سالجاری دریافت کند که نیمی از آن توسط کارفرمایان و نیمی دیگر نیز توسط دولت پرداخت می شود که ظاهرا آن هم هر چند ماه یکبار و با تاخیر صورت می گیرد.

هزینه غیرضروری به جای تامین بودجه اشتغال!

نگاهی به هزینه های برگزاری مراسمهای دولتی، همایشها، جشنواره ها، گردهمایی ها و برنامه های تشریفاتی دیگر از این دست نشان می دهد که سالیانه هزینه های زیادی از سوی دولت و نهادهای وابسته به آن برای برگزاری این برنامه‌ها تخصیص می یابد که دولت می تواند با نظارت جلوی بسیاری از هزینه های اضافی را بگیرد تا بلکه از محل صرفه جویی ایجاد شده بتوان امیدوار بود که به نیازهای ضروری جوانان از جمله اشتغال اعتباراتی اختصاص یابد.

متاسفانه هر سال هزینه های بسیار زیادی از سوی دولت و نهادهای زیرمجموعه آن برای امور غیرضروری می شود که اولویت بندی آنها و حذف برخی برنامه ها می تواند امکان اختصاص بودجه و اعتبار در بخشهای دیگر مانند بازار کار را فراهم آورد؛ ضمن اینکه ارقام 151 تا 272 هزار تومانی برای طرح کارورزی هرگز نمی تواند منجر به تامین نیازهای مالی کارجویان شود و فقط می توان به تجربه کار واقعی توسط کارجویانی که جذب کارورزی می شوند، دلخوش بود.