.png "عصر ایران")
۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۳
به روز شده در: ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۲۱:۵۰
طوفان مهیب در آمریکا؛۷ نفر کشته شدند (فیلم) يك جنبش بين المللي براي حمايت از فلسطين
نیتا جولان
گفت‌وگو با مؤسس اسراییلی جنبش همبستگی بینالملل
در سالهای اخیر، بارها از حضور فعالینی از کشورهای مختلف غربی در سرزمینهای اشغالی شنیده‌ایم که هر از چند گاهی با جریانات اعتراضی خود در صدر اخبار قرار گرفته‌اند. یکی از اصلی‌ترین گروهها، جنبش همبستگی بینالملل (ISM) است؛ گروهی که تلاش می‌کند از طرق مسالمت‌آمیز، به ظلمهایی که به فلسطینیان روا می‌شود، اعتراض کند. این جنبش در سال 2001 توسط غسان آندونی (فعال فلسطینی)، نیتا جولان (فعال اسراییلی)، هویدا عرف (فلسطینی - آمریکایی) و جرج ریشماوی (فعال فلسطینی) تأسیس شد. آدام شاپیرو نیز یک آمریکایی بود که پس از مدت کوتاهی به آنها پیوست.
با توجه به اینکه راشل کوری هم از اعضای ISM بود، برای روشن‌تر شدن فعالیت‌های آنها، پس از پیگیریهای مداوم، موفق به انجام این گفتوگوی اختصاصی با نیتا جولان شدیم. نکته جالب این بود که وی که به همراه دو فرزند خردسالش بارها مورد آزار و اذیت صهیونیستها قرار گرفته بود و حتی دو سال پیش به جرم ورود به غزه بازداشت شده بود؛ با اینهمه، تأکید داشت که می‌خواهد تمرکز مصاحبه بر جنبش و نه شخص خودش باشد.
از چه زمانی بحث فعالین در فلسطین به راه افتاد؟
ISM تقریبا تاریخچه طولانی‌ای دارد، اما ما اولین گروه فعالین در فلسطین نبودیم. بلکه با توجه به اینکه آغاز بهکارمان در فاصله کمی از آغاز انتفاضه دوم در پایان سال 2000 بود، با اضافه کردن فعالین بینالمللی، تلاش فلسطینیها را تبدیل به یک «پدیده» کردیم.
این فعالین بینالمللی معمولا از چه کشورهایی هستند؟
اکثرا اروپایی (بهخصوص کشورهای اسکاندیناوی) و از آمریکای شمالی هستند. زیراکه دریافت مجوز ورود به اسراییل هم دشوار و هم گران است؛ در نتیجه متأسفانه بیشتر فعالین از کشورهای «جهان اول» هستند. اما مردم از سراسر جهان با ما در ارتباط هستند و علاقه‌مندی خود را برای پیوستن به فعالیتهایمان ابراز می‌کنند.
شاهد هستیم که حتی اسراییلی‌ها هم به شما می‌پیوندند: انگیزه آنها چیست؟
اسراییلیهایی که به ما می‌پیوندند، همان انگیزههایی را دارند که فعالین فلسطینی و بینالمللی که در اعتراضات و فعالیت‌های ما حضور دارند. اما با وجود این، موضع‌گیری متفاوتی نسبت به آنها وجود دارد. زیرا به آنها به چشم شهروندان کشور ستمگر نگاه می‌شود. آنها این وظیفه ویژه را بر عهده دارند که با اشغالگری، دیوار آپارتاید و سرقت زمین، بدرفتاری با زندانیان و... مخالفت کنند.
آیا آنها تعداد قابلتوجهی هستند؟
یک طیفی از نظرات سیاسی میان جنبش اسراییلی طرفدار فلسطین و فعالین وجود دارد که در سطوح متفاوت با هم در تعامل هستند. در نتیجه برای اقدامات در محلههای شیخ جرح و برخی از اوقات سیلوان قسمت بیت‌المقدس شرقی، بسیاری از اسراییلی‌ها با فلسطینیان همکاری می‌کنند.
نسبت اسراییلی‌ها به بینالمللیها در اعتراضات کرانه باختری کمی کمتر است. البته بستگی دارد. بسیاری از فعالين بینالمللی و اسراییلی‌ها، با فلسطینیهای معترض در بلعین و جاهایی مانند النبی صالح، المعصره و نیلین همراه می‌شوند. همواره تعدادی راه‌پیمایی کننده اسراییلی هم در تظاهرات هفتگی حاضر هستند.
آیا آنها در معرض تهدید و مشکلات قرار ندارند؟
فعالین اسراییلی، دارای مزیتهای مشخصی نسبت به فلسطینیهای معترض هستند: ارتش اسراییل در گذشته اعتراف کرده بود که در صورت اطلاع از حضور اسراییلی‌ها، از خشونت کمتری استفاده می‌کنند. احتمال بازداشت طولانیمدت آنها بسیار کمتر است و واضح است که در صورتی‌که کارشان به دادگاه بکشد و به جرمی محاکمه شوند، تحت سیستم قضایی کاملا متفاوتی نسبت به فلسطینیها که در دادگاه نظامی باید حاضر شوند، رسیدگی می‌شود. پس بهطور کلی، از جایگاه مطمئن‌تری برای فعالیت برخوردارند.
اما از طرف دیگر، برخی از سربازان از آنها متنفر هستند، زیرا که آنها را بهعنوان «خائن» محسوب می‌کنند. فعالین اسراییلی که درباره حمایت از فلسطین سخن می‌گویند، در ایستگاههای بازرسی مورد آزار و اذیت و رعب قرار می‌گیرند و در فرودگاهها هم «برخورد ویژه» با آنها صورت می‌گیرد.
بهطور دقیق‌تر، نقش فعالین بینالمللي در سرزمینهای اشغالی چیست؟
آنها از ابتکار فلسطینیان در مقاومت مردمی حمایت می‌کنند. آنها در فعالیت‌های بسیار متفاوتی مشارکت می‌کنند از جمله:
- فعالیت‌های عمرانی (بهعنوان مثال در دره اردن)؛
- حضور در مناطقی که شهرک‌نشینان مرتکب خشونت و آزار و اذیت می‌شوند (مانند شیخ جرح در بیت‌المقدس شرقی)؛
- عیادت و اعلام همبستگی با فلسطینیانی که قربانی حملات نظامی یا شهرک‌نشینان قرار گرفته‌اند و کمک به مستندسازی این موارد (در سرتاسر کرانه باختری و بهخصوص مناطق اطراف الخلیل)؛
- تلاش برای ممانعت از تخریبها و اخراج مردم؛
- همکاری در فعالیت‌های رسانه‌ای انگلیسیزبان (سیلوان، بین‌المقدس شرقی)؛
- حضور در تظاهرات هفتگی در سراسر کرانه باختری (بلعین، نیلین، النبی صالح، المعصره، الخلیل، عراق بورین،...).
حضور آنها چه تأثیری دارد؟
حضور آنها، باعث کاهش خشونت نیروهای اشغالگر اسراییلی می‌شود. در حال حاضر، با توجه به اینکه فصل چیدن زیتون است، داوطلبین بینالمللی با کشاورزان منطقه اطراف نابلس همراه می‌شوند. زیرا که شهرک‌نشینان و نظامیان مکررا تلاش می‌کنند تا مانع آن شوند. فعالین ISM، تنها هنگامی‌که فلسطینیها از آنها درخواست کنند، در فعالیتهایشان به مشارکت می‌پردازند. فلسطینیها بسیار خون‌گرم و مهمان‌پذیر هستند.
آیا آنها در کشورهای مبداشان هم فعالیتی دارند؟ با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
فعالین با سوابق بسیار متفاوتی به ما می‌پیوندند، اما اکثرا تا حدودی در کشور خودشان فعالیت سیاسی داشته‌اند. سنشان از 18 تا 75 سال است، اما بهطور کلی در اواخر جوانی هستند. بسیاری از آنها دانشجو و یا افرادی هستند که با مشاغل مختلفی سرمیکنند. برخی هم بازنشسته هستند. در زمینه مشکلات، در ابتدا برخورد بسیار بدی در آمریکا با آنها صورت می‌گرفت. اما با وجود اینکه همچنان اخبار حوادثی به گوش می‌رسد که دولت درباره آنها حساس است، بهنظرم شرایط در حال تغییر است. زیرا که آنها از راه نافرمانیهای مدنی قانونی فعالیت می‌کنند. اما به هر حال، زیر ذره‌بین برخی نهادها قرار دارند.
روابط آنها با رسانههای متفاوت چطور است؟
بسیاری از فعالین، از وبلاگ و رسانههای مستقل استفاده می‌کنند. اگر اتفاقی همچون صدمه دیدن، دستگیری یا اخراج رخ دهد، معمولا رسانههای محلی آن کشور، آن را منعکس می‌کنند. فعالین ISM در فلسطین در حقیقت خبرنگاران حاضر در صحنه هم هستند. زیرا که مهمترین خبرگزاریها و نشریات خبری، تنها در بین‌المقدس خبرنگار دارند. فعالین با گرفتن عکس و فیلم، و ارائه گزارشها از حوادثی که در کرانه باختری جریان دارد، بهعنوان «شاهد» عمل می‌کنند. علاوه بر این، بیانیهها در سایت ISM منتشر می‌شود: palsolidarity.org
نقش داوطلبین ISM در جنگ 22 روزه غزه چه بود؟
آنها در دسامبر 2009 در غزه با آمبولانسها همراه بودند و تصاویر بسیار تأثیرگذاری ثبت و منتشر کردند. از جمله آمبولانسی که مورد اصابت قرار گرفته بود و همچنین اولین شواهد استفاده از فسفر سفید. آنها همچنین با حضور مداوم خود در رسانههای بینالمللی، توانستند حقایق این حمله را برای جهانیان برملا کنند.
با توجه به اینکه پرونده این شماره نشریه به راشل کوری اختصاص داده شده است، خوشحال می‌شویم که کمی هم درباره وی صحبت کنیم؟
دوست دارم بهجای اینکه خود چیزی بگویم، قسمتی از ایمیل 28 فوریه 2003 راشل به مادرش را مرور کنم:
«باید در انتها بگویم که در حال رسیدن به درجهای از قدرت هستم و یک توانایی پایهای برای بشریت تا در این رویدادهای هراسناک - که تابهحال شاهد آن نبودم - انسان بمانم. فکر کنم لغت مناسب برای آن «شرف» است. امیدوارم که شما هم روزی این «انسان»ها را ملاقات کنید. شاید، امیدوارم روزی برسد که ببینید.»
پس از مدتها کمپین، کاترپیلار موافقت کرده که در زمان دادگاه مرگ راشل، فروش بولدوزرها به اسراییل را متوقف کند.
تأثیر شهادت راشل کوری بر بحث فعالین چه بود؟
مردم بیشتری را به این راه جذب کرد. همچنین باعث شد که توجه رسانه‌ای، حداقل نسبت به فعالین بینالمللی در فلسطین، بیشتر شود.
نظرتان درباره دادگاهی که برای راشل کوری در حال برگزاری است، چیست؟
اول از همه، لازم است یادآوری کنم که هفت سال طول کشید تا خانواده‌اش موفق شدند که دادگاه تشکیل شود. از زمان کشته شدن راشل در سال 2003، خانواده تمام راهها را برای کشف حقیقت ماجرا پی‌گرفته‌اند و اعلام کرده‌اند که رفتار مقامات اسراییلی توهین‌آمیز و طفره‌رونده بوده‌است. آنها مجبور شدند در برابر یک سری افشاگریها و تلاشها برای ممانعت از یک تحقیق عادلانه، سماجت از خود نشان دهند. سیستم قضایی اسراییل بسیار پیچیده و بوروکراتیک است، اما خانواده بهوضوح بیان کرده‌اند که آنها بهدنبال اجرای عدالت، نهتنها برای راشل، بلکه برای تمام فلسطینیانی هستند که بی‌گناه، توسط نیروهای نظامی اسراییلی کشته یا زخمی می‌شوند. آنها می‌خواهند که اسراییل در برابر اعمالش مسئول باشد. و مشخص است اینکه آنها توانستند بالاخره این دادگاه تشکیل شود، مثبت است. آنها گفته‌اند که این اقدام را به نمایندگی از تمام فلسطینیان که طبق سیستم قضاییه نژادپرستانه، توانایی این کار را ندارند، انجام می‌دهند. مشخص است که امیدواریم نتیجه عادلانهای بهدست بیاید. اگر این اتفاق بیفتد، استثنایی مهم در بیعدالتیهایی است که تابهحال رخ داده و می‌تواند باعث تغییر در روند کنونی شود.
نقش چنین سازمانهایی در کاروانهای کمک چه بود و نظرتان درباره نام‌گذاری یکی از کشتیها به نام راشل کوری چیست؟
چنین حرکتی برای این بود که به مردم دنیا یادآور شود که مدت‌هاست غزه تحت محاصره قرار دارد و آنها بهدنبال شکستن وضعیت بودند. بهدنبال این بودند که سازمانهای بینالمللی و دولتها را شرمنده کنند تا آنها نیز به فکر تغییر شرایط باشند. انتخاب اسم راشل نیز یک اقدام نمادین برای ادای احترام به وی بود.
بهعنوان آخرین سئوال، چه برنامههایی را برای ادامه راه در نظر دارید؟
ادامه دادن به حمایت از مقاومت مردمی - محلی فلسطینیان و فعالیت بر روی کمپین بایکوت
منبع: پنجره
در سالهای اخیر، بارها از حضور فعالینی از کشورهای مختلف غربی در سرزمینهای اشغالی شنیده‌ایم که هر از چند گاهی با جریانات اعتراضی خود در صدر اخبار قرار گرفته‌اند. یکی از اصلی‌ترین گروهها، جنبش همبستگی بینالملل (ISM) است؛ گروهی که تلاش می‌کند از طرق مسالمت‌آمیز، به ظلمهایی که به فلسطینیان روا می‌شود، اعتراض کند. این جنبش در سال 2001 توسط غسان آندونی (فعال فلسطینی)، نیتا جولان (فعال اسراییلی)، هویدا عرف (فلسطینی - آمریکایی) و جرج ریشماوی (فعال فلسطینی) تأسیس شد. آدام شاپیرو نیز یک آمریکایی بود که پس از مدت کوتاهی به آنها پیوست.
با توجه به اینکه راشل کوری هم از اعضای ISM بود، برای روشن‌تر شدن فعالیت‌های آنها، پس از پیگیریهای مداوم، موفق به انجام این گفتوگوی اختصاصی با نیتا جولان شدیم. نکته جالب این بود که وی که به همراه دو فرزند خردسالش بارها مورد آزار و اذیت صهیونیستها قرار گرفته بود و حتی دو سال پیش به جرم ورود به غزه بازداشت شده بود؛ با اینهمه، تأکید داشت که می‌خواهد تمرکز مصاحبه بر جنبش و نه شخص خودش باشد.
از چه زمانی بحث فعالین در فلسطین به راه افتاد؟
ISM تقریبا تاریخچه طولانی‌ای دارد، اما ما اولین گروه فعالین در فلسطین نبودیم. بلکه با توجه به اینکه آغاز بهکارمان در فاصله کمی از آغاز انتفاضه دوم در پایان سال 2000 بود، با اضافه کردن فعالین بینالمللی، تلاش فلسطینیها را تبدیل به یک «پدیده» کردیم.
این فعالین بینالمللی معمولا از چه کشورهایی هستند؟
اکثرا اروپایی (بهخصوص کشورهای اسکاندیناوی) و از آمریکای شمالی هستند. زیراکه دریافت مجوز ورود به اسراییل هم دشوار و هم گران است؛ در نتیجه متأسفانه بیشتر فعالین از کشورهای «جهان اول» هستند. اما مردم از سراسر جهان با ما در ارتباط هستند و علاقه‌مندی خود را برای پیوستن به فعالیتهایمان ابراز می‌کنند.
شاهد هستیم که حتی اسراییلی‌ها هم به شما می‌پیوندند: انگیزه آنها چیست؟
اسراییلیهایی که به ما می‌پیوندند، همان انگیزههایی را دارند که فعالین فلسطینی و بینالمللی که در اعتراضات و فعالیت‌های ما حضور دارند. اما با وجود این، موضع‌گیری متفاوتی نسبت به آنها وجود دارد. زیرا به آنها به چشم شهروندان کشور ستمگر نگاه می‌شود. آنها این وظیفه ویژه را بر عهده دارند که با اشغالگری، دیوار آپارتاید و سرقت زمین، بدرفتاری با زندانیان و... مخالفت کنند.
آیا آنها تعداد قابلتوجهی هستند؟
یک طیفی از نظرات سیاسی میان جنبش اسراییلی طرفدار فلسطین و فعالین وجود دارد که در سطوح متفاوت با هم در تعامل هستند. در نتیجه برای اقدامات در محلههای شیخ جرح و برخی از اوقات سیلوان قسمت بیت‌المقدس شرقی، بسیاری از اسراییلی‌ها با فلسطینیان همکاری می‌کنند.
نسبت اسراییلی‌ها به بینالمللیها در اعتراضات کرانه باختری کمی کمتر است. البته بستگی دارد. بسیاری از فعالين بینالمللی و اسراییلی‌ها، با فلسطینیهای معترض در بلعین و جاهایی مانند النبی صالح، المعصره و نیلین همراه می‌شوند. همواره تعدادی راه‌پیمایی کننده اسراییلی هم در تظاهرات هفتگی حاضر هستند.
آیا آنها در معرض تهدید و مشکلات قرار ندارند؟
فعالین اسراییلی، دارای مزیتهای مشخصی نسبت به فلسطینیهای معترض هستند: ارتش اسراییل در گذشته اعتراف کرده بود که در صورت اطلاع از حضور اسراییلی‌ها، از خشونت کمتری استفاده می‌کنند. احتمال بازداشت طولانیمدت آنها بسیار کمتر است و واضح است که در صورتی‌که کارشان به دادگاه بکشد و به جرمی محاکمه شوند، تحت سیستم قضایی کاملا متفاوتی نسبت به فلسطینیها که در دادگاه نظامی باید حاضر شوند، رسیدگی می‌شود. پس بهطور کلی، از جایگاه مطمئن‌تری برای فعالیت برخوردارند.
اما از طرف دیگر، برخی از سربازان از آنها متنفر هستند، زیرا که آنها را بهعنوان «خائن» محسوب می‌کنند. فعالین اسراییلی که درباره حمایت از فلسطین سخن می‌گویند، در ایستگاههای بازرسی مورد آزار و اذیت و رعب قرار می‌گیرند و در فرودگاهها هم «برخورد ویژه» با آنها صورت می‌گیرد.
بهطور دقیق‌تر، نقش فعالین بینالمللي در سرزمینهای اشغالی چیست؟
آنها از ابتکار فلسطینیان در مقاومت مردمی حمایت می‌کنند. آنها در فعالیت‌های بسیار متفاوتی مشارکت می‌کنند از جمله:
- فعالیت‌های عمرانی (بهعنوان مثال در دره اردن)؛
- حضور در مناطقی که شهرک‌نشینان مرتکب خشونت و آزار و اذیت می‌شوند (مانند شیخ جرح در بیت‌المقدس شرقی)؛
- عیادت و اعلام همبستگی با فلسطینیانی که قربانی حملات نظامی یا شهرک‌نشینان قرار گرفته‌اند و کمک به مستندسازی این موارد (در سرتاسر کرانه باختری و بهخصوص مناطق اطراف الخلیل)؛
- تلاش برای ممانعت از تخریبها و اخراج مردم؛
- همکاری در فعالیت‌های رسانه‌ای انگلیسیزبان (سیلوان، بین‌المقدس شرقی)؛
- حضور در تظاهرات هفتگی در سراسر کرانه باختری (بلعین، نیلین، النبی صالح، المعصره، الخلیل، عراق بورین،...).
حضور آنها چه تأثیری دارد؟
حضور آنها، باعث کاهش خشونت نیروهای اشغالگر اسراییلی می‌شود. در حال حاضر، با توجه به اینکه فصل چیدن زیتون است، داوطلبین بینالمللی با کشاورزان منطقه اطراف نابلس همراه می‌شوند. زیرا که شهرک‌نشینان و نظامیان مکررا تلاش می‌کنند تا مانع آن شوند. فعالین ISM، تنها هنگامی‌که فلسطینیها از آنها درخواست کنند، در فعالیتهایشان به مشارکت می‌پردازند. فلسطینیها بسیار خون‌گرم و مهمان‌پذیر هستند.
آیا آنها در کشورهای مبداشان هم فعالیتی دارند؟ با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
فعالین با سوابق بسیار متفاوتی به ما می‌پیوندند، اما اکثرا تا حدودی در کشور خودشان فعالیت سیاسی داشته‌اند. سنشان از 18 تا 75 سال است، اما بهطور کلی در اواخر جوانی هستند. بسیاری از آنها دانشجو و یا افرادی هستند که با مشاغل مختلفی سرمیکنند. برخی هم بازنشسته هستند. در زمینه مشکلات، در ابتدا برخورد بسیار بدی در آمریکا با آنها صورت می‌گرفت. اما با وجود اینکه همچنان اخبار حوادثی به گوش می‌رسد که دولت درباره آنها حساس است، بهنظرم شرایط در حال تغییر است. زیرا که آنها از راه نافرمانیهای مدنی قانونی فعالیت می‌کنند. اما به هر حال، زیر ذره‌بین برخی نهادها قرار دارند.
روابط آنها با رسانههای متفاوت چطور است؟
بسیاری از فعالین، از وبلاگ و رسانههای مستقل استفاده می‌کنند. اگر اتفاقی همچون صدمه دیدن، دستگیری یا اخراج رخ دهد، معمولا رسانههای محلی آن کشور، آن را منعکس می‌کنند. فعالین ISM در فلسطین در حقیقت خبرنگاران حاضر در صحنه هم هستند. زیرا که مهمترین خبرگزاریها و نشریات خبری، تنها در بین‌المقدس خبرنگار دارند. فعالین با گرفتن عکس و فیلم، و ارائه گزارشها از حوادثی که در کرانه باختری جریان دارد، بهعنوان «شاهد» عمل می‌کنند. علاوه بر این، بیانیهها در سایت ISM منتشر می‌شود: palsolidarity.org
نقش داوطلبین ISM در جنگ 22 روزه غزه چه بود؟
آنها در دسامبر 2009 در غزه با آمبولانسها همراه بودند و تصاویر بسیار تأثیرگذاری ثبت و منتشر کردند. از جمله آمبولانسی که مورد اصابت قرار گرفته بود و همچنین اولین شواهد استفاده از فسفر سفید. آنها همچنین با حضور مداوم خود در رسانههای بینالمللی، توانستند حقایق این حمله را برای جهانیان برملا کنند.
با توجه به اینکه پرونده این شماره نشریه به راشل کوری اختصاص داده شده است، خوشحال می‌شویم که کمی هم درباره وی صحبت کنیم؟
دوست دارم بهجای اینکه خود چیزی بگویم، قسمتی از ایمیل 28 فوریه 2003 راشل به مادرش را مرور کنم:
«باید در انتها بگویم که در حال رسیدن به درجهای از قدرت هستم و یک توانایی پایهای برای بشریت تا در این رویدادهای هراسناک - که تابهحال شاهد آن نبودم - انسان بمانم. فکر کنم لغت مناسب برای آن «شرف» است. امیدوارم که شما هم روزی این «انسان»ها را ملاقات کنید. شاید، امیدوارم روزی برسد که ببینید.»
پس از مدتها کمپین، کاترپیلار موافقت کرده که در زمان دادگاه مرگ راشل، فروش بولدوزرها به اسراییل را متوقف کند.
تأثیر شهادت راشل کوری بر بحث فعالین چه بود؟
مردم بیشتری را به این راه جذب کرد. همچنین باعث شد که توجه رسانه‌ای، حداقل نسبت به فعالین بینالمللی در فلسطین، بیشتر شود.
نظرتان درباره دادگاهی که برای راشل کوری در حال برگزاری است، چیست؟
اول از همه، لازم است یادآوری کنم که هفت سال طول کشید تا خانواده‌اش موفق شدند که دادگاه تشکیل شود. از زمان کشته شدن راشل در سال 2003، خانواده تمام راهها را برای کشف حقیقت ماجرا پی‌گرفته‌اند و اعلام کرده‌اند که رفتار مقامات اسراییلی توهین‌آمیز و طفره‌رونده بوده‌است. آنها مجبور شدند در برابر یک سری افشاگریها و تلاشها برای ممانعت از یک تحقیق عادلانه، سماجت از خود نشان دهند. سیستم قضایی اسراییل بسیار پیچیده و بوروکراتیک است، اما خانواده بهوضوح بیان کرده‌اند که آنها بهدنبال اجرای عدالت، نهتنها برای راشل، بلکه برای تمام فلسطینیانی هستند که بی‌گناه، توسط نیروهای نظامی اسراییلی کشته یا زخمی می‌شوند. آنها می‌خواهند که اسراییل در برابر اعمالش مسئول باشد. و مشخص است اینکه آنها توانستند بالاخره این دادگاه تشکیل شود، مثبت است. آنها گفته‌اند که این اقدام را به نمایندگی از تمام فلسطینیان که طبق سیستم قضاییه نژادپرستانه، توانایی این کار را ندارند، انجام می‌دهند. مشخص است که امیدواریم نتیجه عادلانهای بهدست بیاید. اگر این اتفاق بیفتد، استثنایی مهم در بیعدالتیهایی است که تابهحال رخ داده و می‌تواند باعث تغییر در روند کنونی شود.
نقش چنین سازمانهایی در کاروانهای کمک چه بود و نظرتان درباره نام‌گذاری یکی از کشتیها به نام راشل کوری چیست؟
چنین حرکتی برای این بود که به مردم دنیا یادآور شود که مدت‌هاست غزه تحت محاصره قرار دارد و آنها بهدنبال شکستن وضعیت بودند. بهدنبال این بودند که سازمانهای بینالمللی و دولتها را شرمنده کنند تا آنها نیز به فکر تغییر شرایط باشند. انتخاب اسم راشل نیز یک اقدام نمادین برای ادای احترام به وی بود.
بهعنوان آخرین سئوال، چه برنامههایی را برای ادامه راه در نظر دارید؟
ادامه دادن به حمایت از مقاومت مردمی - محلی فلسطینیان و فعالیت بر روی کمپین بایکوت
منبع: پنجره
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
هلال احمر: حضور ۶۵ تیم تخصصی جست وجو در منطقه حادثه بالگرد رئیس جمهور ریشه دواندن رشوه در فوتبال ایران؛ از پیشنهاد ۲۰ میلیون تا دلار و سکه! پورموسوی: با متخلفان فوتبال برخورد کنید تا گردن‌کلفت‌تر نشوند! جانشین ژاوی در بارسلونا مشخص می‌شود؟ فلیک، مارکس و توخل در لیست دیدار جمعی از خانواده‌های اعضای سپاه پاسداران با رهبر معظم انقلاب (عکس) وزیر کشور : نیروهای امدادگر هنوز به نقطه بالگرد نرسیده اند کربکندی: فساد در فوتبال ایران ریشه دار است؛ من به خاطر افشاگری جریمه شدم! اینتر در آستانه تصاحب توسط طلبکار؛ طارمی به نراتزوری می‌آید؟ ملت ایران نگران و دلواپس نباشند، هیچ اختلالی در کار کشور به وجود نمی‌آید شایعه بازگشت بشار رسن به پرسپولیس؛ هافبک عراقی در بلاتکلیفی درخواست رسمی مشهدی‌ها از زنوزی برای تیمداری در لیگ برتر؛ نامه‌ای به مالک تراکتور تکذیب خبر درگذشت آیت الله مظاهری استوری صفحه اینستاگرام رئیسی؛ ختم صلوات برای سلامتی خداحافظی با رم؛ آزمون در آستانه بازگشت به لورکوزن هت‌تریک نیکخو در ژیمناستیک آسیا؛ 3 مدال برای ایران
وبگردی