نقدی بر جمهوری مداحان

غلامعلی رجایی در سایت خود نوشت:

ابتدا لازم می دانم این نکته که تذکار آن برای خودم یک امربدیهی است را به خوانندگان محترم این سطور یادآوری کنم که همواره سعی کرده ام در نوشته های ناقابلی که دارم بر سر پیمانی که با خود وخدا ومردم بسته ام تا آنقدر که می فهمم وبه مصلحت می دانم جز حق و حقیقت و درجهت اصلاح امور مردم ننویسم نوشته امروز هم از این مقوله است نه در جهت رد کسی است و نه درجهت اثبات دیگری.

پس از یادداشت اخیری که درآن به نقد مواضع متفاوت حامیان قبلی ومنتقدین فعلی امروز رئیس دولت نهم با عنوان تشکیل بی سر وصدای حزب توابین پرداخته بودم ایمیل یکی از خوانندگان محترم به دستم رسید که درآن اظهارات تند و بسیار خارج از نزاکت و با عرض معذرت شرم آور جناب آقای سعید حدادیان که از قضا خود او در این اظهارات می گوید ما یک رگ لاتی هم داریم ! - که احتمالا اخیرا در یک مجلس روضه در ایام فاطمیه در تهران بیان شده است – آمده بود که از شنیدن آن شوکه شدم.

شوکه از این جهت که در این مملکت بعضی از چه حاشیه های امنی برخوردار هستند.

شوکه از این جهت که یک مداح با رئیس یک دولت که قانون نام رئیس جمهور را بر او نهاده است اینگونه در ملأ عام سخن می گوید.

شوکه از این جهت که بعضی که نام تبلیغ و مداحی دین و اهل بیت را بر خود نهاده اند و دراین راه زحمت می کشند نسبت به رعایت کمترین مسائل حقوقی دیگرانی که به برخی مواضع آنها انتقاد دارند اینگونه بی اعتنا هستند.

شوکه از این جهت که در این جمهوری پس از امام انگار آدم ها البته بعضی از آنها! درنظر بعضی قراراست از هیچ شأن و حرمتی برخوردار نباشند.

شوکه از اینکه انگار در دل این جمهوری ، جمهوری های دیگری از جمله جمهوری خود ساخته مداحان هم وجود دارد که درآنها هر کس هرچه دلش می خواهد می گوید هرچه دلش می خواهد می کند وهرچه دلش می خواهد می نویسد وهرچه دلش می خواهد به دیگران تهمت می زند.

شوکه از این جهت که تریبون تبلیغ اهل بیت (ع) دچار چه آلودگیهای پست وحقیری شده است

نمونه ها متاسفانه فراوانند:

·         برهم زدن مراسم سخنرانی برخی از منتقدین

·         جلوگیری از برپایی بعضی ازمجالس ختم بعضی که بعضا نسبت به عملکرد مسولین نظام انتقاداتی دارند

·         حادثه اهانت به نوه امام و برهم زدن سخنرانی ایشان درسالگرد ارتحال امام در حرم امام در حضور رهبری

·         حادثه تلخ اخیر در شهر ری و اهانت بی شرمانه یک پاسدار به دختر آیت الله هاشمی رفسنجانی

·         حمله عده ای اوباش در لباس دین به بیت مرجع محترم آیت الله صانعی

و نمونه اخیر که باعث قلمی شدن این سطور گردید.

من متخصص حقوق نیستم اما بعید می دانم این اظهارات هر چند از سوی رییس دولت و رییس دفتر مورد علاقه اش مورد شکایت واقع نشوند بار مسؤلیتی را متوجه مدعی العموم نکند.

جدا معتقدم اگر مدعی العموم دراین مورد به میدان بیاید و به وظیفه خود عمل کند میدان حمله به ساحت این وآن اینگونه البته برای بعضیها فراخ نیست.

به نطر می رسد در اخلاق مرتب در حال نزول هستیم .

چرا باید یک مداح هر چند محترم با رییس دولت که بالاترین منصب اجرایی را بعداز رهبری دارد و مردمی به او رای داده اند اینگونه در ملأ عام رکیک صحبت کند؟

آیا صرف برخورداری از محبوبیت و در دست داشتن تریبونی باید باعث شود در جهت تشفی دلمان در مخالفت باکس یا کسانی چشمهایمان را ببندیم و هر چه دلمان می خواهد بر زبان بیاوریم؟

سالها پیش که اهانت مداح مسجد ارک تهران رابه یکی از مراجع عظام که در بلندگو از اوبا بردن نام کوچکش با تعبیر نام شیخ ... نام برده و تهدید کرده بود پرونده او را رو می کند شنیدم در مقاله ای در سایت بازتاب باعنوان جمهوری مداحان از توهم بعضی مداحان اهل بیت که در اثرمحبوبیت دربین مردم واقبال آنان به خود بدان دچار شده و لذا جایگاه سیاسی خود را به مدد تریبونی که در اختیار دارند بسیاربالا می دانند و خطر ی که از این رهگذر متوجه جامعه می شود سخن گفتم .

متاسفانه باید اعتراف کرد اکنون به نظر می رسد وضع بدتر از گذشته شده است واین دوستان قدر ومنزلت خود را نمی دانند. اگر می دانستند جدای از حفظ حرمت و رعایت حقوق افراد در یک مجلس عمومی لا اقل حرمت مجلس اهل بیت را نگاه می داشتند.

همانگونه که در چند ماه قبل نوشتم تصور می کنم در بعضی جاها جسد قانون بر زمین افتاده و پاسداران حریم قانون یا دراین زمینه بی تفاوتند و یا همانند حادثه بسیار زشت اخیر در ورزشگاه آزادی در جریان مسابقه پیروزی واستیل آذین که نمی دانم در خارج چه آبرویی از ما برده است سعی می کنند با تدابیر خنده داری مانند اعمال جریمه های مادی نسبت به خاطیان در صدد احیای آن باشند!

انگار این جریمه ها ومحرومیت از چند بازی حرمت شکسته شدن حریم قانون و اخلاق را در جامعه آن هم در منظر دهها بیننده داخل وخارج جبران می کند و جوابگوست.

دیروز فرزندم به نقل از یکی دوستان مسجدی اش می گفت وی با شنیدن نظیر این اهانتها به اشخاص آنهم در مجلس عزای اهل بیت دیگر از شرکت در هیئت مسجد ارک تهران خودداری می کند.

بنظر می رسد در این کشور هنوز بسیاری قدر ومنزلت خود ودیگران را نمی دانند وهمین باعث شده است بهراحتی آب خوردن در ملاعام و در رسانه ها با آبرو و شان دیگران بازی کنند.

اگر آن روزها مسولین امر در ارتباط با هتاکی های بعضی مداحان مانند امثال مداح مسجد ارک و... - که یکبار در دعای کمیل حرم امام رضا خود از نزدیک شاهد آن بودم و با عصبانیت مراسم را ترک کردم – در برابر این خلافها و تند روی ها می ایستادند و با سکوت خود عمل آنها را تایید نمی کردند اکنون نوبت به خود آنان نمی رسید!

هرچند نباید نقش خود مسؤلین را دربال و پر دادن به اینگونه افراد در جهت جلب رای مردم نسبت به خود بی تاثیر دانست اما این بازی -البته اگر بشود بر آن نام بازی یا معامله نهاد - قرار نیست یک برنده داشته باشد.

من اگر جای دوست گرامی جناب آقای حدادیان بودم که خوشبختانه نیستم در جهت اصلاح این اشتباه در یک مجلس عمومی از بیانات خود عذر خواهی می کردم شاید آب رفته به جوی باز گردد!

البته این به آن معنا نیست که مداحان محترم اهل بیت حق دخالت در امور سیاسی و یا نقد عملکرد دولت و رئیس آن را ندارند اما این کار ادبیات خاص خود را می طلبد و جای آن هم در هیئت های روضه و عزاداری نیست.