طراحی لباس برای مشاغل اصلی توسط وزارت کشور

شفاف:طراحی لباس فرم مشاغل برای گروه‌های اصلی نظیر دانشجویان و کارکنان دولت در حالی از سوی مسئولان مرکز امور اجتماعی وزارت کشور مطرح شده است که بسیاری به این طرح اعتراض دارند.

هجدهم مرداد ماه بود که سرپرست «اداره ترویج فرهنگ عفاف و حجاب مرکز امور اجتماعی» از تشکیل «کمیته لباس مشاغل» با همکاری وزارت ارشاد خبر داد.
 
به گفته طهورا نوروزی، این کمیته با همکاری وزارت ارشاد، لباس کارمندان و کارگران ومیهمانداران و دانشجویان را طراحی می‌کند و پس ار اجرایی شدن تصمیمات آن، دستگاه‌ها حق ندارند بدون تعیین این کمیته خودشان لباس فرم تعیین کنند و تنها باید از بین یکی از ژورنالهای موجود فرم لباس را انتخاب کنند.

نوروزی در این باره گفت: رایزنی‌های لازم برای تشکیل کمیته لباس مشاغل را با وزارت ارشاد انجام داده‌ایم و دستورالعمل کمیته در حال آماده سازیست.

وی با اعلام اینکه طراحی لباس فرم و مشاغل برای گروه‌های اصلی نظیر گروه‌های کارمندی، کارگری، کادر بیمارستان‌ها، مهمان داران و پرسنل شرکت‌های هواپیمایی، بانک‌ها و دانشجویان انجام می‌شود، افزود: این کمیته توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که مجری قانون مد و لباس است و وزارت کشور که مسوولیت ستاد صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوقی شهروندی را به عهده دارد تشکیل می‌شود و از کار‌شناسان دینی، روان‌شناسان و نیز کارشناسانی که در حوزه مد و لباس تجربه دارند برای شرکت در جلسات کمیته لباس مشاغل دعوت به عمل خواهد آمد.

وزارت علومی‌ها اعتراض کردند

این اظهارات نوروزی اما اعتراضاتی را به خصوص از حوزه وزارت علوم به همراه داشت. هفته گذشته بود که وزارت علوم در برابر یکسان‌سازی لباس دانشجویان واکنش نشان داد. جلیل دارا مدیرکل اداره امور فرهنگی وزارت علوم با بیان اینکه این وزارتخانه «به دنبال یکسان‌سازی پوشش دانشجویی نیست»، مخالفت خود را با سخنان «طهورا نوروزی» سرپرست اداره ترویج فرهنگ عفاف و حجاب مرکز امور اجتماعی وزارت کشور اعلام کرد.

مدیرکل دفتر مطالعات فرهنگی و برنامه‌ریزی اجتماعی وزارت علوم، علی آدمی نیز در گفتگو با مهر در این باره گفت: «به آن صورت که مرکز امور اجتماعی وزارت کشور می‌خواهند لباس فرم برای کادر بیمارستان‌ها و سایر نهاد‌ها و مراکز در نظر بگیرد، برای دانشگاه‌ها چنین چیزی ممکن نیست چون قضیه دانشگاه‌ها متفاوت از قضیه بیمارستان‌ها و سایر نهاد‌ها است.»

وی ادامه داد: «فکر می‌کنم دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی از مصوباتی که وزارت کشور درباره متحدالشکل کردن لباس‌ها و همسان‌سازی پوشش بکار می‌برد مستثنی هستند چرا که هم دامنه دانشجویی مان بالا‌تر است و هم به لحاظ قشر دانشجو بودن و بحث‌های علمی که در محافل دانشگاهی مطرح است طراحی لباس فرم برای دانشجویان چندان پاسخگو نیست.»

 اما نوروزی که دبیر کارگروه ترویج فرهنگ حجاب و عفاف کشور نیز هست این مخالفت را «شتابزده» خواند. این مقام مسئول معتقد است که کمیته تشکیل شده از نمایندگان وزارتخانه‌های ارشاد و کشور نمی‌خواهد به دانشجویان سخت بگیرد بلکه می‌خواهد این قشر از جامعه انتخاب‌های گسترده تری داشته باشند.

 او تاکید کرد: «کمیته «لباس مشاغل» به دنبال یکسان‌سازی لباس دانشجویان نیست اما درباره ادارات فرق می‌کند. لباس‌ها در ادارات یک شکل و ضابطه‌مند می‌شود.»

***
 هر چند مساله عفاف و حجاب یکی از دغدغه‌های فرهنگی کشور محسوب می‌شود اما به نظر می‌رسد، تلقی دولت این است که چون به کارمندان و کارگران و میهمانداران حقوق می‌دهد حق دارد نوع لباس آن‌ها تعیین کند. در مورد دانشجویان نیز اطاعت الزامی است چرا که مدرک آن‌ها در گرو نهادهای دولتی است اما آیا این مساله کمکی به افزایش حجاب و عفاف در جامعه خواهد کرد یا بر مشکلات مردم می‌افزاید؟

در حالی که در سازمان‌ها و نهادهای دولتی فرم پوشش‌ها کاملا منطبق با ارزشهای اسلامی است، این سوال مطرح می‌شود، مگر همین مانتو و مقنعه برای بانوان و کت و شلوار برای آقایان لباس فرم در ادارات دولتی نیست که نیاز است نوع دیگری از فرم برای آن‌ها تعیین شود؟ وقتی نه در خانه و نه در میهمانی و نه در بیرون از محل کار این نوع پوشش وجود ندارد و این لباس‌ها تنها مختص محل کاراست، اگر به آن‌ها لباس فرم نمی‌گویند پس چه می‌گویند؟
 
تصور کنید آقای معلمی که کارمند آموزش و پرورش است و برای ادامه تحصیل به دانشگاه هم می‌رود و به ناگزیر شب‌ها هم مسافر کشی می‌کند چه وضعی پیدا خواهد کرد؟ صبح که به اداره می‌رود باید کت و شلوار فرم اداره را بپوشد اما بعد از ظهر که دانشگاه دارد باید روپوش دانشگاه را به تن کند و بعد که به خانه برمی گردد باید لباس خود را عوض کند تا به مسافر کشی برود!
 
درباره مشاغلی چون پرستاران و مهمانداران، مگر همین حالا لباس فرم ندارند که می‌خواهند لباس فرم برای آن‌ها تهیه کنند؟ لباس فرم فعلی مهمانداران زن حاصل توافق و تفاهم‌هایی است که بین سازمان هواپیمایی کشوری و شرکت‌های هوایی با اتحادیه‌ها و سازمان‌های جهانی به خصوص «یاتا» صورت گرفته است و اگر از نظر حجاب ایرادی دارد می‌توان به سازمان مربوطه تذکر داد تا لباس را اصلاح کند، اما آیا منطقی است که خود سازمان حق تعیین لباس فرم را نداشته باشد؟ درباره پرستاران و پزشکان نیز ماجرا به همین منوال است.

آنچه مسلم است، همه جای دنیا برای یک سری مشاغل خاص لباس فرم تعیین می‌شود تا آن‌ها به وسیله این لباس در جامعه متمایز باشند و رتبه و مسئولیت آن‌ها مشخص باشد. مثل نیروی پلیس، که درجه‌ها و لباس مسئولیت‌ها را معین می‌کند یا کادر درمانی بیمارستان‌ها که در آن‌ها رنگ لباس نمایانگرشغل افراد است و در واقع نوعی نظم بخشی است اما اینکه برای همه مشاغل در جامعه لباس فرم تعیین شود، سرکوب فردیت و شخصیت انسان و طبقاتی کردن جامعه است و نه تنها نقشی در گسترش حجاب و عفاف نخواهد داشت، بلکه باعث سرخوردگی در جامعه نیز خواهد شد.